سيري در ايران/ تنگه شوتاريکو هرمزگان در جنوب ايران در شهرستان پارسيان حواي روستاي چک چک واقع شده است .هرمزگان هشتمين استان وسيع کشورمان درست در همسايگي خليج زيباي فارس و در شمال تنگه مشهور هرمز قرار گرفته است. اين استان پهناور اغلب با بنادر استراتژيک و مهمش همانند بندر لنگه و بندر عباس و يا جزاير چهارده گانه اش يعني کيش، قشم، ابوموسي، هنگام و …. شناخته مي شود.

اما شايد تعجب کنيد اگر بدانيد که هرمزگان يکي از کوهستاني ترين استان هاي جنوبي کشورمان است و در ميان سرزمين هاي هموار جنوبي ناهموارترين استان جنوبي ايران محسوب مي شود که ارتفاعات حيرت انگيز و منحصربفردي را در خود جاي داده است. مقصد اين باره مان در اين استان شهرستاني کمتر شناخته شده با نام جديد پارسيان است که روزگاري شهري کوچک با نام گاوبندي بوده است. اين شهرستان نوپا که شهر پارسيان در مرکز آن قرار دارد در ميان اهالي جنوبي کشورمان بيشتر به نخلستان هاي سرسبز و خرم خود شهره است که حجم انبوهي از خرماي جنوب کشور را تامين مي کند. سرزمين نخلستان ها شايد عبارتي مناسب براي توصيف اين شهرستان زيبا باشد. شهر پارسيان در فاصله ۴۰۴ کيلومتري از مرکز استان يعني بندرعباس و در فاصله ۲۲۰ کيلومتري از شهر معروف بندرلنگه قرار گرفته است.

کوه هاي شوتاريکو همانند اغلب کوه هاي جنوبي کشور از ظاهري جالب و متفاوت برخوردارند. کوه هايي به رنگ روشن که ظاهري خشن و پر از فرورفتگي هاي متعدد دارند که نشان از فرسايش شديد اين ارتفاعات دارد. ارتفاعاتي که ظاهر خشن شان در همان ابتداي مسير شايد کمي ترسناک هم به نظر برسد. در ميان ارتفاعات دره اي ناهموار و سنگلاخي قرار دارد که اغلب يک رودخانه فصلي در آن جريان دارد گاهي اما به سبب کاهش بارندگي ها و گرماي هوا اثري از رودخانه نيست. دره نوردي اما به سبب ظاهر زيبا و شکوهمند کوه هايي که دو طرف دره را فراگرفته اند بسيار دلنشين است. جهت گذر از اين دره ناهموار بايد از روي صخره هاي متعددي در ميان دره و از پيچ و خم هاي مختلفي عبور کنيد. در همان ابتداي امر به خاطر داشته باشيد که پيمودن اين دره حتما نيازمند حضور يک راهنماي آشنا به مسير است چراکه راه طولاني و طبيعت اين منطقه نيز ناشناخته است.

پس از پيمودن مسير دره به نقطه اي مي رسيد که مسير به دو بخش تقسيم مي شود. يکي از اين دوراهي ها قرار است ما را به تنگي معروف با نام شوتاريکو برساند و مسير ديگر هم عازم تنگي ديگر با نام اودبه يا آب دبه خواهد شد. هر يک از دو مسير را که بپيماييد دنيايي از شگفتي در انتظار شماست. در هر دو تنگ شاهد حضور چشمه هاي متعدد خواهيد بود اما اودبه بيشتر به سبب حضور آبشار کوچک و نخل هاي زيباي خود شهره است و البته مسير پيمايش کوتاه تر و ساده تري دارد. اگر مسير سمت راست را برگزينيد شما در انتها به تنگ شو تاريکو خواهيد رسيد. مسير دسترسي به اين تنگ پر پيچ و خم تر و طولاني تر است. اما کمي که در طول مسير به پيش مي رويد سر و کله بوته هاي سرسبز بر سينه کوه ها پيدا مي شود. شايد جالب باشد اگر بدانيد که بسياري از گياهان اين منطقه خاصيت دارويي دارند و اغلب مورد استفاده اهالي قرار مي گيرند. بر روي سينه کش کوه مسيرهاي دست کندي هم قرار دارد که در روزگاران دور مسيري براي انتقال آب از دل اين کوه ها به سمت آبادي ها بوده است. مسيرهايي که حالا لوله گذاري شده اند و هنوز هم آب مورد نياز اهالي روستا را تامين مي کنند.

در ادامه مسير کم کم شکل و شمايل صخره ها عجيب تر شده و گاه صخره ها پر از خزه است. صخره هاي ليزي که پيمودنشان نيازمند صبر و حوصله و البته کمي دقت است. کم کم صخره هاي صاف به يکديگر نزديک شده و بخش هايي از مسير مسقف مي شود. رد پاي آب را که دنبال کنيد با کمي دقت به سرچشمه خواهيد رسيد. با ورود به دنياي تنگ هوا به سرعت خنک تر و مطلوب تر خواهد شد. همين خنکي هوا هم سبب حضور پرنده هاي مختلف در اين تنگ شده است که صداي آوازشان در گوشه و کنار تنگ مي پيچد.

غارهاي کوچک و بزرگ حاصل شکل و شمايل عجيب صخره هاي اين منطقه است که در طي مسير مکررا به چشم مي خورند. مسير پيچ در پيچ است و در پس هر پيچي جهاني جديدتر به چشم مي خورد. صخره ها آنقدر به هم نزديک شده اند که نور خورشيد به زحمت خودش را به داخل تنگ شو تاريکو مي رساند. هوا هم به همين سبب و به دليل حضور آبي خنک به مراتب خنک تر از بيرون تنگ است. آنچه در اين فضاي کوهستاني مسقف و زيبا چشم هر بيننده اي را مي ربايد گودال هاي پر از آبي است که بيشتر به رنگ سبز و فيروزه اي مي مانند.

گاه سقف شکافي برداشته و نور خورشيد بر روي برکه هاي کوچک مي تابد که صحنه هاي چشم نوازي را خلق مي کند. گودال هاي آب گاه به رنگ سبز هم ديده مي شوند که انعکاس رنگشان بر روي ديوارهاي صخره اي بلند بسيار ديدني و حيرت انگيز است. سرتاسر تنگ مملو از حضور اين گودال هاي سبز و فيروزه اي است. در مجاورت گودال هاي آب ديوارهاي تنگ هم به سبب حضور گياهان متعدد بسيار زيبا و چشم نواز شده اند. صداي حرکت آب و آرامش حاکم بر فضاي تنگ آن را بسيار سحرانگيزتر کرده است. در دل اين تنگ خيال انگيز چشمه هاي متعددي از دل زمين مي جوشند که سببب ايجاد چنين زيبايي حيرت انگيزي شده اند. گودال هاي آب سبز و فيروزه اي اغلب هر بيننده اي را براي يک آب تني لذت بخش در اين آب خنک وسوسه مي نمايد. تنگ بيشتر به رويايي شباهت دارد که اغلب در ميان خطوط کتاب هاي تخيلي تحقق پيدا مي کرده است.

صخره هاي پيچ در پيچ و صيقلي، کوه هاي به هم چسبيده، برکه هاي آب سبز و فيروزه اي، رستني هاي کنجکاو سرزنده، غارهاي کوچک و بزرگ و صداي آواي پرندگان پرشور، تنگ شوتاريکو را به بهشتي در دل اين صخره هاي مريخي تبديل کرده است که حتما بايد سري به آن بزنيد. بهترين فصل بازديد از اين تنگ استثنايي هم با توجه به آب و هواي گرم و شرجي جنوب کشور اواخر زمستان و يا اوايل فصل بهار است اما اگر طاقت گرما را داريد در هر فصلي مي توانيد شاهد زيبايي هاي تنگ باشيد و البته با رسيدن به تنگ خنکاي اين تنگ زيبا خستگي راه را از تنتان به در خواهد کرد.

نحوه دسترسي به تنگه شوتاريکو
اين تنگه در ۱۷ کيلومتري جنوب پارسيان در روستاي چک چک قرار دارد .

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar