ظهور منتقم به زائران سیدالشهداء(ع) امید میدهد

شبستان/ به مناسبت قرار گرفتن در ماه هاي محرم و صفر و ايام عزاداري هاي سيد و سالار شهيدان(ع)، در سلسله گفتگوهايي با حجت الاسلام «محمدرضا نصوري»، معاون ارتباطات و تبليغ مرکز تخصصي مهدويت آموزه هاي مهدوي و امام شناسانه زيارت عاشورا را به بحث و بررسي گذاشته ايم که در ادامه سيزدهمين بخش آن تقديم حضورتان مي شود:
زيارت عاشورا از نظر ياري و نصرت امام هر عصر و زمان چه آموزه هايي براي منتظران دولت موعود دارد؟
ياري امام و دفاع از مظلوم گرچه در حد نيت و آرزو هم باشد، امري ارزشمند و اخلاقي و قابل تحسين است. زيارت عاشورا به ما مي آموزد که با پرورش آرزوي ياري آن حضرت (ع)، اين سجيه اخلاقي را در خود به يک باور برسانيم. وقتي تقاضا مي کنيم، در عمل هم عادت خواهيم کرد که در هر موضع بتوانيم امام و مظلومين را ياري کنيم: «إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاکُمْ».
آمادگي براي گرفتن انتقام مظلومان نيز در زيارت عاشورا به منتظران امام مهدي(عج) آموزش داده مي شود: «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثارِکَ مَعَ إِمامٍ مَنْصُورٍ»؛ يعني تلاش و دعا مي کنيم در آن مسيري باشيم که در رکاب امام مهدي(عج) انتقام خون سيدالشهداء و يارانشان و هر مظلومي را بگيريم.
با توجه به آنکه رسيدن به مقاصد متعالي بنابر آموزه هاي ديني ما نيازمند بصيرت است، آيا اين زيارت شريف نيز بر ضرورت داشتن بصيرت براي ياري امام تاکيد و تصريح دارد؟
يکي از آموزه هاي مهم زيارت عاشورا بصيرت ديني و سياسي است، بصيرت يعني ديدن واقعيت در پس پرده هاي فتنه و شبهه و انتخاب راه درست از ميان بيراهه هاي فراوان. زيارت عاشورا با نشان دادن راه از چاه، زائرين سيدالشهداء(ع) را به نور بصيرت منوّر ميکند. دشمنان پشت پرده فاجعه کربلا را رسوا مي کند و با گذر از جنايتکاراني که بازيچه سردمداران کفر و ظلم در حق اهل بيت(ع) بودند، سرنخ اين طغيان گري را در دست افرادي مثل معاويه و امثال اينها مي داند بلکه اول ظالم در حق پيامبر(ص) و آل پيامبر(ص) را جريان بني اميه مي داند.
انسان در اين مسير بايد سه نکته را رعايت کند: اينکه تا مي تواند امام زمان شناس باشد. البته اين کافي نيست چراکه بايد دشمن شنـاس هم باشيم.
پايداري و مقاومت ديگر درس بزرگ اين زيارت براي منتظران است، بايد توجه داشت يکي از اصول مهم زندگي مؤمنين در حراست از ايمان فردي، خانوادگي، اجتماعي، اصل پايداري در مسير حق و دچار نشدن به آفتي چون توقف، ارتجاع و يا ارتداد از مسير حق است. زيارت عاشورا صبر و پايمردي در راه حق را از جمله عوامل ارتباط با امام حسين(ع) مي داند و با الگو قرار دادن آن حضرت(ع) به زائرياش درس صبر و مقاومت مي دهد: «وَثَبِّتْ لِي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَأَصْحابِ الْحُسَيْنِ الَّذِينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِالسلام».
جامعه منتظر ظهور امام مهدي(عج) نيازمند اميد و انگيزه براي تحمل سختي هاي عصر غيبت است، آيا در زيارت عاشورا در کنار بيان جنايات عليه امام حسين(ع) و مصائب آن حضرت(ع)، به آينده روشن بشر هم اشاره مي شود؟
بله، اين زيارت اميد و آينده روشن را وعده مي دهد، اينکه انتقام خون سيدالشهداء(ع) روزي گرفته و عدالت در جهان گسترده مي شود؛ ظهور منتقم و پرورش آروزي جهاد در رکاب آن حضرت(عج) براي زائرين امام حسين (ع) اميد به آينده را به ارمغان مي آورد: «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ».
اين اميد به ما ياد مي دهد که با ديدن ظلم و فساد و بي بند و باري در دنيا، خود را رها نکنيم بلکه در کنار ايمان و عمل صالح، اميد به ظهور امام عصر(عج) و گرفتن انتقام از ظالمان را در دلهايمان بپرورانيم.
زيارت عاشورا چه آموزه هاي ديگري دارد که با آنها مي توان مسير انتظار را به مقصد ظهور پيوند زد؟
نگاه همزمان به دنيا و آخرت آموزه بزرگ اين زيارت براي منتظران است تا دانند در کنار عزت دنيايي بايد به عزت و منزلت اخروي خود نيز نظر داشته و براي تامين آن بکوشند. يعني مؤمن بايد مسير سعادت اخروي خودش را از عالم دنيا بگيرد و اين ميسر نمي شود مگر در پرتو تمسک به قرآن و توسل به اهل بيت(ع) «وَجيهاً عِنْدَ اللّهِ» يعني آبروي دو عالم. و از اين رو زائر در زيارت عاشورا عرضه مي دارد: «اَللّهُمَّ اجْعَلْني عِنْدَکَ وَجيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ».