دیدنی های فیروزکوه ؛ مقصد محبوب طبیعت دوستان

کجارو/ فيروزکوه از شهرهاي بزرگ استان تهران به شمار ميرود که بهدليل موقعيت جغرافيايي خاص خود، هميشه در طول تاريخ مورد توجه اقوام گوناگوني بوده است. اين منطقه باستاني را با بسياري از اساطير و داستانهاي مرتبط به کوه دماوند مرتبط ميدانند. در گذشته اين شهر يکي از شهرهاي بزرگ ايران محسوب ميشده که داراي کاروانسرا نيز بوده است؛ اما پس از حمله مغول ويران شده است. تابستانهاي اين منطقه گرم و زمستانهاي آن سرد است. عموما در فصل گرما گردشگران بسياري از شهر تهران و اطراف به اين منطقه سفر ميکنند؛ چراکه جاذبههاي تاريخي و طبيعي بسياري دارد. اين منطقه داراي کاروانسراها، قلعههاي قديمي، گورستانهاي کهن و امامزادههاي متعدد است که فقط برخي از آنها همچنان پابرجاست. همچنين بهدليل شرايط توپوگرافي اين منطقه از مناطق طبيعي بکر استان تهران محسوب ميشود که يکي از زيستگاههاي مهم حيات وحش به شمار ميرود. با ما همراه باشيد تا با ديدنيهاي فيروزکوه بيشتر آشنا شويد.
تنگه واشي
تنگه واشي مهمترين جاهاي ديدني فيروزکوه براي طبيعتگردي محسوب ميشود که هر تابستان ميزبان جمع کثيري از گردشگران است. تنگه واشي به طول حدود ۳۰۰ متر و با ديوارههاي صخرهاي بلند به ارتفاع حدود ۱۰۰ متر محل عبور رودخانهاي است که از کوههاي واشي سر چشمه ميگيرد و از ميان دشت ميگذرد و به همين دليل يکي از تفريحات گردشگران گذر از ميان آبهاي همين رودخانه است. در تابستان ميزان آب اين رودخانه به حداقل ميرسد که گاهي تا زير زانو مسافران را خيس ميکند. بعد از عبور از تنگه اول و گذر از دشتي زيبا، تنگه دوم قرار گرفته است که حدود دو کيلومتر با تنگه اولي فاصله دارد. در انتهاي تنگه دوم نيز آبشاري وجود دارد که زيبايي خاصي به آن بخشيده است.
در کنار زيباييّاي طبيعي اين تنگه، آثار باستاني نيز ديده ميشود. يکي از سه کتيبه مشهور دوران قاجار در اين تنگه به دستور فتحعلي شاه حکاکي شده است. فتحعلي شاه که دوران پيش از پادشاهي خويش را در شيراز گذرانده بود، با ديدن نقش برجستههاي آن ديار، سه نفر به نامهاي حجارباشي، نقاش باشي و معمارباشي را مسئول ساخت اين سه کتبيه در تهران کرد. اين کتيبه با ابعاد حدودا هفت متري وقايع دوران فتحعلي شاه را روايت ميکند. قدمت اين کتيبه حدود ۱۸۵ سال است و در قسمتي از کوه حکاکي شده است که دور از گزند بارش باران و آفتاب بوده است، هرچند توسط گردگشران آسيبهايي ديده است.
غار بونيک
غار بونيک در ارتفاعات پرنشيب و فراز کوهستاني به نام «بورني» يا «بورنيک» واقع شده است. اهالي اين منطفه وجه تسميه غار را اينگونه بيان ميکنند که بور بهمعناي گودال است و به همين دليل از آن با نام «گودال نيک» ياد ميکردند. برخي ديگر بور را تغيير يافته واژه بار ميدانند که بهمعناي «محل امن» استفاده ميشده است. دهانه اصلي غار در فراسوي رودخانه واقعع شده است و موقعيت قرارگيري آن شايد در عصر غارنشيني و دوران شکار در ايران، مکاني امن را براي زندگي و پناه گرفتن ايجاد ميکرده است. غار بونيک از سه تالار بزرگ شکل گرفته است که بر بالاي هرکدام از تالارها، طاق ديسهايي ديده ميشود. روي سقف اين طاق ديسها، گسل يا شکافهاي عميقي نيز وجود دارد که نشاندهنده قدمت آنها است. ديوارهاي درون غار پوشيده از چکندههاي گل کلمي، نخودي، سفيد رنگ و صورتي است که زيبايي خاصي به غار بخشيده است. قطعات سفالينه شکسته شده و پراکندهاي در اين غار کشف شده است که نشان ميدهد انسانهايي پيش از تاريخ در آن زندگي ميکردهاند.
چشمه خمده
چشمه خمده که در فصل بهار و تابستان مورد توجه گردشگران است، خواص درماني بسياري دارد. از آب اين چشمه براي درمان بيماريهاي مفاصل و استخوان و بيماريهاي پوستي استفاده ميشود.
قلعه لاجورد
قلعه لاجورد از آثار مهم تاريخي اين منطقه به شمار ميرود که قدمت آن به پيش از تاريخ اسلام به دوران ساسانيان ميرسد و تا قرن هفتم يا هشتم همچنان مورد بهرهبرداري بوده است. اين قلعه تاريخي در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. فردوسي شاعر بزرگ ايران از اين قلعه در شاهنامه اينگونه ياد کرده است:
تنگه ميشه مرگ
تنگه ميشينه مرگ که از آن با عنوان چهارمحال تهران نيز ياد ميشود از ديدنيهاي طبيعي اين منطقه است که دسترسي به آن کمي سخت خواهد بود. آبشارهاي متعدد کوتاهي در مسير دسترسي به اين تنگه قرار دارد. معناي ميشينه بهدليل وجود تعدادي مجسمه ميش در راه مخفي تا قله است و قسمت دوم يعني مرگ، بهدليل وجود چشمهاي در نزديکي قله است که آبش براي پرندگان مضر بوده و باعث مرگشان ميشود.
روستاي هرانده
روستاي هرانده با نهرها و رودهاي پر آب، با درختان بلند تبريزي و کوچه باغها و چشماندازهاي ديدني از دشت و کوههاي اطراف، داراي جاذبههاي طبيعتگردي و گردشگري بسياري است و با توجه به فاصلهي کمي که با تهران دارد، يکي از بهترين و مناسبترين گزينهها براي گردشگران و طبيعتگردان به شمار ميرود. غار بونيک نيز در نزديکي اين روستا واقع شده است.
روستاي لزور
روستاي لزور يکي از بزرگترين روستاهاي استان تهران است که در ميان رشتهکوههاي البرز قرار دارد. مردم اين روستا به دامپروري و کشاورزي مشغول هستند و داراي ديدنيهاي طبيعي بسياري است.
برج سنگي ديده باني مزداران
برج سنگي ديده باني مزداران نامش را از روستايي با همين نام گرفته است و نام اولي و اصلي آن مشخص نيست. اين برج تاريخي که به ثبت ملي رسيده است از لاشه سنگ و ملاط گچ و ساروج بهصورت چهار ضلعي ساخته شده است . ورودي بنا در ضلع جنوب آن قرار دارشته بهصورت کلي داراي پلاني هشت ضلعي است. ساختار داخلي بنا در حالتي است که در سمت غرب و مشرف به قلعه يک بيضي بزرگ از گنبد تا پايين ديوارهها برش خورده است. اين امر نشاندهنده وجود ارتباط ميان قلعه و برج سنگي مزداران است . در اضلاع داخلي برج چهار طاق نما وجود دارد که بالاي آن تزئيناتي صورت کنگره ايجاد شده است و در بالاي هرکدام يک حفره کوچک مشهود است. در بالاي در ورودي برج، يک پنجره مستطيل شکل وجود دارد که در بالاي آن يک تخته چوب پهن نصب شده است. تجربيات بازديد خود از جاذبههاي فيروزکوه را با ما و ساير کاربران کجارو در ميان بگذاريد.