نظر آیت‌الله بهجت درباره استخاره با قرآن و تسبیح
تسنیم/ بسیاری از افراد مؤمن زمانی که در میان دوراهی‌ها قرار می‌گیرند و قدرت انتخاب و تشخیص خوب از بد را ندارند، به سراغ قرآن کریم یا تسبیح رفته و اقدام به استخاره می‌کنند. استخاره یا طلب خیر کردن و جست‌وجوی خیر در میان آیات قرآن کریم، آدابی دارد که اگر درست و خالصانه و با توجه به حضرت حق انجام شود، پاسخ جوینده را خواهد داد. این نکته، مطلبی است که با مرور درس‌ها و نکات علمای دینی می‌توان به آن رسید.
برای آشنایی بیشتر مردم با استخاره و جایگاه آن، به مرور بخش‌هایی از سخنان گهربار آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه‌الله پرداخته است. این سخنان گزیده‌ای است از مطالبی که به همت حجت‌الاسلام محمدحسین رخشاد در کتاب در محضر آیت‌الله العظمی بهجت درج شده است.
شگفتی‌های قرآن
در روایت پیرامون اوصاف قرآن آمده است: «لاَ تَفْنَی عَجَائِبُهُ؛ شگفتی‌های آن پایان‌ناپذیر است.» (ارشاد القلوب، جلد اول، صفحه 8) همچنین در آیه شریفه می‌فرماید: « وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ؛ قرآن را بر تو فرو فرستادیم تا بیانگر هر چیز باشد.» (سوره نحل، آیه 89)
بعد از این تعبیر دیگر چیست؟! کسی که این مطلب را که قرآن «تِبْیان کُلِّ شَیْ‌ءٍ» است دنبال کند، عجایب و غرایب می‌بیند. ولی متأسفانه ما ضعیفیم و می‌ترسیم که اگر تفأل به قرآن بزنیم بلایی بر سرمان بیاید! نمی‌دانیم که اگر آن بلا نمی‌آمد، بلاهای دیگر بدتر از آن بر سرمان می‌آمد.
شما استخاره نکنید!
آقای بروجردی قدس سره به کسبه و تجار می‌فرمود: در مورد تجارت استخاره نکنید؛ زیرا اگر زیان دیدید خیال می‌کنید استخاره شما را ورشکست کرده است!
این گونه افراد نمی‌دانند که اگر استخاره نمی‌کردند و اقدام نمی‌کردند، چه می‌شد و به چه هلاکت (مالی یا جانی) بدتر از آنچه پیش آمده، مبتلا می‌شدند.
عجایب و غرایب در استخاره
در تفأل به قرآن عجایب و غرایب دیده شده است. آقایی می‌گفت: با قرآن برای مطلبی استخاره کردم، درست اسم همان مطلب درآمد!
این قرآن است که این وضعیت را دارد و این غیب‌گویی، خاصیت قرآن است. ولی مردم آن را از استخاره کننده می‌دانند که چقدر فلانی آدم خوبی است و از غیب خبر می‌دهد. اگر این گونه است، پس چرا همین آدم بدون قرآن نمی‌تواند از غیب خبر بدهد؟
به آقای شیخ (متأسفانه نام این بزرگوار به یاد نمانده) که استخاره می‌کرد و پاسخ استخاره را می‌داد، گفتند: مگر غیب می‌دانی؟ گفت: مگر نمی‌بینید از روی قرآن می‌گویم؟!
با استخاره انگشتری را پیدا کرد!
مرحوم شریعتمدار رشتی انگشتر فیروزه‌ای را که در آن زمان سی تومان ارزش داشت، بین مسجد سهله و کوفه که دو سه کیلومتر از هم فاصله دارند گم کرد. برای پیدا شدن آن استخاره کرد و با استخاره به انگشتر خود رسید. ابتدا میان کوفه و سهله را دو قسمت کرد و استخاره کرد که در کدام قسمت جست و جو کند. آن قسمت را نیز به دو قسمت و با استخاره مشخص کرد که در کدام قسمت تفحص نماید. و به همین صورت تا این که به انگشتر رسید.
استخاره حضرت آیت‌الله بهجت با تسبیح
بنده هم هر وقت برای خود استخاره می‌گیرم با تسبیح استخاره می‌کنم،(نحوه استخاره معظم له فرستادن سه صلوات و گرفتن یک قبضه از تسبیح و جدا کردن دو تا دو تا از دانه‌های آن. در نهایت اگر یکی باقی ماند، خوب و اگر دو تا ماند بد است.) و برای ترک هم معمولٌ به است، و اگر میانه باشد( یعنی فعل و ترک هر دو خوب باشد.) انجام نمی‌دهم، مگر این که فعل آن خوب، و ترکش بد باشد.
عجب از آنان که با تسبیح استخاره می‌کنند و مطلب را می‌گویند
آقای خمینی رحمه‌الله می‌فرمود: آن‌هایی که با قرآن استخاره می‌کنند و مطلبی می‌گویند، درست؛ عجب از کسانی که با تسبیح استخاره می‌کنند و مطلب را می‌گویند!
بله اتفاق افتاده که کسانی با استخاره با تسبیح مطلب را گفته‌اند.
می‌خواهی حج بروی، ان‌شاءالله خوب است
دیده شده که با قرآن برای قضیه‌ای استخاره کرده‌اند، عین همان قضیه و حتی نام آن را در آیه دیده‌اند. این قضیه معروف است که ظاهراً مرحوم حاج آقا حسین قمی نزد استادش با تسبیح استخاره کرد، و ایشان فرمود: می‌خواهی حج بروی، ان‌شاءالله خوب است. با این حال، بعضی کورباطن‌ها به اصل استخاره چه با قرآن یا با تسبیح معتقد نیستند.
خبرهای بیشتر درباره ی
٣ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
