هواي تازه/ او صورتش را قرض کرده

خراسان/ من يک نفر را مي شناسم که کودکي را قورت داده او شکل يک آدم بزرگ است اما خودش، عين تو ساده * او صورتش را قرض کرده چون صورتش مال خودش نيست او با خودش هم فرق دارد انگار هم سال خودش نيست * او توي جيبش گاهي اوقات شيريني و گل مي گذارد توي دلش هم تا بخواهي شعر و خدا و نور دارد * چشمان او لو داده او را چون چشم هايش شکل تيله است لبخندهايش خنده دار است از بس که او بي شيله پيله است * وقتي که مي خندد نگاهش قل مي خورد اين جا و آن جا او مي رود دنبال چشمش در لابه لاي دست و پاها عرفان نظرآهاري