سورههایی از قرآن که به نام پدیدههایی در طبیعت نامگذاری شده اند!
باشگاه خبرنگاران/ در قرآن کريم سورههايي وجود دارند که به نام پيامبران، حيوانات، روزهاي هفته، قسمتهايي از نماز و... نامگذاري شده است. در اين مطلب قصد داريم تا شما را با سورههايي از قران به نام پديدههايي در طبيعت آشنا کنيم.
سورههايي به نام پديدههايي در طبيعت در قرآن
در قرآن کريم سورههاي زيادي به نام پديدههاي طبيعي نامگذاري شده است؛ از جمله اين سورهها ميتوان به موارد زير اشاره کرد:
سوره رعد
سوره کهف (غار)
سوره طور (نام کوه)
سوره قمر (ماه)
سوره حديد (آهن)
سوره بروج (برجهاي دوازده گانه فلکي)
سوره فجر (سپيده دم)
سوره نور
سوره دخان (دود)
سوره نجم (ستاره)
سوره دهر (روزگار و دوران)
سوره تکوير (درهم پيچيده شدن خورشيد)
سوره انشقاق (شکاف برداشتن و دو شقّه شدن)
سوره غاشيه (فراگيري شب و قيامت)
سوره شمس (خورشيد)
سوره ليل (شب)
سوره ضحي (روشنايي روز)
سوره تين (انجير)
سوره علق (خون بسته، زالو)
سوره زلزال (زلزله)
سوره عصر (عصر، روزگار و زمان)
سوره فلق (سپيده)
سوره طارق (ستاره ظاهر شونده)
در ادامه شما را با جزئياتي در خصوص برخي از اين سورهها آشنا خواهيم کرد.
۱. سوره رعد
سوره رعد سيزدهمين سوره قران است که در جزء ۱۳ قرار گرفته است. اين سوره داراي ۴۳ آيه است و در شهر مدنيه بر پيامبر اکرم نازل شده است.
فضيلت خواندن سوره رعد: ابى بن کعب، از پيامبر گرامى روايت کرده است که هر کس سوره رعد را بخواند، ده حسنه به او داده ميشود که با تمام ابرهايى که از آغاز خلقت تا روز قيامت پديد آمده و مىآيد، برابرى خواهد کرد و در روز قيامت از آنهايى است که به عهد خداوند وفا کردهاند.
از مشهورترين آيههاي اين سوره ميتوان به آيه زير اشاره کرد:
«إِنَّ اللَّـهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ» (آيه ۱۱)
در حقيقت، خدا حال قومى را تغيير نمىدهد تا آنان حال خود را تغيير دهند.
أَلَا بِذِکْرِ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (آيه ۲۸)
آگاه باش که با ياد خدا دلها آرامش مىيابد.
۲. سوره کهف (غار)
سوره کهف هجدهمين سوره قران است که در جزءهاي ۱۵ و ۱۶ قرار گرفته است. اين سوره با ۱۱۰ آيه در شهر مکه بر پيامبر نازل شد.
فضيلت خواندن سوره کهف: ابى بن کعب، از پيامبر گرامى اسلام روايت کرده است که هر کس اين سوره را بخواند، تا هشت روز از هر فتنه اى آسوده است.
از مشهورترين آيههاي اين سوره ميتوان به آيه زير اشاره کرد:
«قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکمْ يوحَيٰ إِلَي أَنَّمَا إِلَٰهُکمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ... ﴿۱۱۰﴾»
بگو من هم مِثل شما بشري هستم و [لي]به من وحي ميشود که خداي شما خدايي يگانه است...
۳. سوره طور (نام کوه)
سوره طور پنجاه و دومين سوره از قران کريم است که در جزء ۲۷ قرار گرفته است. سوره طور به عنوان يکي ديگر از سورههايي از قران به نام پديدههايي در طبيعت با ۴۹ آيه يک سوره مکي است.
فضيلت خواند سوره طور: ابى بن کعب از پيامبر خدا صلي الله عليه و آله روايت کرده است که فرمودند: هر کس سوره «والطور» را بخواند بر خداوند لازم است که او را از عذاب خود امان بخشد و در بهشت خود او را نعمت دهد.
اين سوره با آيههاي زير شروع ميشود:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالطُّورِ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بياندازه است و مهربانياش هميشگي
سوگند به [کوهِ]طور، (۱)
وَکِتَابٍ مَسْطُورٍ ﴿٢﴾
و به کتابي که نوشته شده، (۲)
۴. سوره قمر (ماه)
سوره قمر پنجاه و چهارمين سوره از قرآن است که در جزء ۲۷ قرار گرفته است. اين سوره با ۵۵ آيه در شهر مکه بر پيامبر اکرم نازل شد.
فضيلت خواندن سوره قمر: ابى بن کعب از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله روايت نموده که آن حضرت فرمودند: کسى که سوره «اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ» را در هر روز قرائت کند روز قيامت برانگيخته شود در حالى که صورتش مانند ماه شب چهارده است و کسى که آن را در هر شب بخواند افضل است و روز قيامت خواهد آمد در حالى که چهره و صورتش بر چهرههاى مردم درخشندگى و برافروختهگى دارد.
از مشهورترين آيههاي سوره قمر به عنوان يکي از سورههايي از قران به نام پديدههايي در طبيعت ميتوان به آيه زير اشاره کرد:
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيکٍ مُّقْتَدِرٍ (آيه ۵۴-۵۵)
در حقيقت، مردم پرهيزگار در ميان باغها و نهرها، (۵۴) در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.
۵. سوره حديد (آهن)
سوره حديد پنجاه و هفتمين سوره از قرآن است که در جزء ۵۷ قرار گرفته است. تعداد آيههاي اين سوره ۲۹ آيه است و در شهر مدنيه بر پيامبر نازل شد.
فضيلت خواندن سوره حديد: ابى بن کعب از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت کرده که فرمودند هر کس سوره «حديد» را بخواند نوشته ميشود از کسانى که ايمان به خدا و پيامبران او آوردهاند.
از مشهورترين آيههاي سوره حديد ميتوان به آيه ۴ آن اشاره کرد:
هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ... (آيه ۴)
اوست آن کس که آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد.
۶. سوره انفطار (شکافته شدن)
سوره انفطار هشتاد و دومين سوره از قران کريم است که در جزء ۳۰ قرار گرفته است. اين سوره داراي ۱۹ آيه است و در شهر مکه بر پيامبر نازل شد.
فضيلت خواندن سوره انفطار: بر پايه روايتى از امام صادق عليهالسلام کسى که همواره در نمازهاى واجب و مستحب، سورههاى انفطار و انشقاق را تلاوت کند. خداوند بين او و حاجتش فاصله نمىاندازد و مانعى ميان او و خداوند نخواهد بود و پيوسته خداى سبحان به او مىنگرد تا از حساب مردم فارغ شود.
مشهورترين آيه اين سوره آيه شماره ۶ آن است:
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِيمِ (آيه ۶)
اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟