هر چیزی که باید درباره استون هنج بدانید!

بروزرسانی 1399/12/03 - 14:31

هر چیزی که باید درباره استون هنج بدانید!

تن تاپ/ استون هنج را مي‌توان به عنوان يکي از معروف‌ترين و مشهورترين بنا‌هاي تاريخي جهان نام برد. اين مکان در ويلتشر انگليس و در ماقبل تاريخ بنا گذاشته شد و انگليس به کمک همين اثر تاريخي، هر ساله حداقل ۱ ميليون گردشگر از سراسر دنيا جذب مي‌کند.

اما سوالاتي درباره اين اثر تاريخي وجود دارد! استون هنج چه زماني ساخته شد؟ براي چه ساخته شد؟ چه کسي آن را ساخت؟ هدف از ساخت اين اثر چه بود و بينهايت سوال ديگر… در اين گزارش ما به برخي از اين سوالات جواب مي‌دهيم. در ادامه با ما همراه باشيد….

استون هنج در دشت‌هاي سالزبري که در جنوب انگليس واقع شده، ساخته شده است. اين بنا نه تنها يکي نمادين‌ترين بنا‌هاي انگليس، بلکه يکي از نمادين‌ترين بنا‌هاي جهان نيز به شمار مي‌رود؛ به طوريکه هر ساله فقط يک ميليون گردشگر از سراسر جهان را به خود جذب مي‌کند که اين تعداد رو به افزايش نيز هست.

با اين حال باز هم تعداد کمي هستند که اطلاعات کافي درباره اين بنا داشته باشند و آن هم احتمالا به دليل نبود منبع و مقالات جامع در اين زمينه است و اين يعني اينکه اين بنا هميشه باعث گمانه زني و ساخت تئوري در ذهن بازديد کنندگان و باستان شناسان بوده و هست.

همانطور که در عکس استون هنج مي‌بينيد، اين بنا از چندين سنگ عظيم ساخته شده و بايد به اين موضوع فکر کرد که چگونه تمدني که مدرن نبوده و هيچ وسيله پيشرفته‌اي نداشته (شايد حتي چرخ) چگونه اين بنا را ساخته و چرا ساخته؟

علاوه بر سوالات بالا، ما مطمئن هستيم که سوالات و راز‌هاي بسياري درباره اين اثر تاريخي وجود دارد و اين در حالي است که اکثر بازديدکنندگان از کنار اين اثر مهم ماقبل تاريخي به راحتي عبور مي‌کنند و ما نمي‌خواهيم که اين اتفاق براي شما بيفتد. پس حالا ديگر بدون معطلي به سراغ سوال و جواب‌ها و راز‌هاي استون هنج مي‌رويم.

چرا استون هنج ساخته شد؟

در طول سال‌ها و قرن ها، تئوري‌هاي مختلفي درباره اينکه چرا اين اثر ساخته شده مطرح شده است. يکي از اين تئوري‌ها مربوط به جفري مانموث است که در سال ۱۱۳۶ اظهار داشته که اين سنگ‌ها به منظور يادبودي براي رهبران بزرگ انگليس است که توسط دشمنان ساکسون‌ها به قتل رسيدند.

جفري مانموث

جفري نوشت که اين سنگ‌ها بخشي از سنگ‌هاي ايرلندي است که به آن رقص غول پيکر مي‌گويند که با کمک و قدرت جادوگر بزرگ يعني مرلين، به دشت سالزبري آورده شد و اينگونه چيده شد.

اولين مطالعه دقيق بر روي اين سنگ‌ها در سال ۱۶۲۰ و توسط اينيگو جونز صورت گرفت و به اين نتيجه رسيد که ساخت اين سنگ‌ها به دست بريتانيايي‌ها نبوده و احتمالا اين مکان را بنا گذاشتند و آن را معبدي براي آپولو اختصاص دادند.

تئوري ديگري هم از ويليام استوکلي وجود دارد که در سال ۱۷۴۰ آن را منتشر کرد. او اعتقاد داشت که اين دايره سنگها، توسط روحانيون سلتيک و قبل از روم و براي کساني که خورشيد را پرستش مي‌کردند ساخته شد. اين طبق ادعا‌هاي استوکلي متعلق به فنيقي‌ها بوده در زمان قبل از حضرت ابراهيم از درياي مديترانه به انگليس سفر کرده بودند.

جرالد هاوکينز هم در دهه ۱۹۶۰ و در کتاب رمزگشايي استون هنج که خودش نوشته بود، نوشت که اين بنا براي پيش بيني دقيق وقايع تاريخي بزرگ درست شده است. البته اکثر تئوري‌هاي هاوکينز که درباره استون هنج به عنوان رصد خانه بود، رد شده است و براي همين نمي‌توان به اين تئوري او هم دل خوش کرد.

قدمت استون هنج چند سال است؟

اولين تلاش‌ها براي اينکه متوجه قدمت اين سازه شوند، برمي‌گردد به دهه ۱۶۲۰ که طي دستور دوک باکينگهام انجام شد. طبق دستور او، حفاري در اين منطقه انجام شد. در اين حفاري‌ها دو گودال کشف شد که در اين گودال‌ها شاخ گاو و زره‌هاي خورد شده يافت شد.

اکتشافات بيشتر در اوايل قرن نوزدهم صورت گرفت. البته احتمالا اين اکتشافات باعث بي ثبات شدن سنگ‌ها شد؛ چون در سال نو سال ۱۹۰۰ بخشي از دايره بيروني سنگ‌هاي سارسن فرو ريختند.

در سال‌هاي ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۶ حفاري‌ها در قسمت جنوبي سايت در حال پيگيري بود. يک کارزار ديگر حفاري در سال‌هاي ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۴ انجام شد که علاوه بر حفاري، قصد ترميم بنا و احياي مجدد سنگ‌ها را هم داشتند.

در سال ۲۰۰۸ هم دو کاوش باستاني کوچکتر، ولي هدفمندتر در داخل دايره صورت گرفت. تحقيق اول براي بررسي تاريخ، ماهيت و بررسي سنگ‌هاي کوچکتر داخلي بود.

تحقيقات دوم بيشتر بر روي مرگ و دفن و سوزاندن اجسام متمرکز بود. تحقيقات نشان داد که مردان، زنان و کودکان از دهه ۳۰۰۰ تا ۲۵۰۰ قبل از ميلاد همه در اين مکان دفن شده اند

چه کسي استون هنج را ساخت؟

همانطور که در بالا اشاره کرديم، جفري مانموث در کتاب خودش که درباره شاه آرتور و روايت‌هايي از تاريخ انگليس است گفته که استون هنج توسط جادوگير عظيم مرلين ساخته شده. اين داستان تا اواسط قرن پنجم ادامه دارد و در اواسط اين قرن، صد‌ها نجيب زاده انگليسي توسط ساکسون‌ها سر بريده مي‌شوند و در دشت‌هاي سالزبري دفن مي‌شوند.

پادشاه اورئولس آمبروسياس براي اينکه يک يادبود مناسبي براي آن‌ها برپا کند، ارتشي را به سمت ايرلند فرستاد تا يک دايره سنگي به نام حلقه غول‌ها را بازيابي کنند. سربازان توانستند ايرلندي‌ها را شکست دهند؛ اما نتوانستند که اين سنگ‌هاي عظيم الجثه را تکان دهند. ولي مرلين با استفاده از قدرتي که داشت توانست آن سنگ‌ها را جا به جا کند.

بسياري از مردم ديگر به داستان جفري ايمان آورده بودند و فکر مي‌کردند که واقعا اين اثر توسط مرلين ساخته شده و اين در حالي بود که اين بناي تاريخي چندين هزار سال قبل از مرلين ساخته شده بود. فرضيه‌هاي ديگري هم وجود دارد که ساخت اين بنا را به ساکسون ها، رومي ها، دانمارکي ها، يوناني‌ها و مصري‌ها نسبت مي‌دهند. تئوري ديگري هم وجود دارد که گفته مي‌شود استون هنج توسط اهالي سلتيک ساخته شده.

اکنون اکثر باستان شناسان به اين عقيده رسيدند که فقط يک قوم خاص در ساخت استون هنج دست نداشته، بلکه چندين قوم با هم اين اثر ماندگار را ساختند. استخوان‌ها و ابزار‌هايي هم که در اکتشافات مختلف پيدا شده هم به واقعيت پيوستن اين تئوري کمک مي‌کند. حالا درباره اين اقوام هم تئوري‌هاي مختلفي وجود دارد. بعضي‌ها ادعا مي‌کنند که اين اقوام از کشور‌هاي همسايه هستند و بعضي‌ها ميگويند که بومي انگليس بودند.

هدف از ساخت استون هنج چه بوده؟

بسياري از معماران معتقدند که استون هنج زياد مورد توجه نبوده و فقط يک بنايي بوده که ساخته شده؛ ولي باستان شناسان اينگونه فکر نمي‌کنند. آن‌ها معتقدند که اين مکان بيش از هزار سال براي مردمان انگليس قابل اهميت بوده و حتما دليلي وجود داشته که آن‌ها را به دست سالزبري کشانده تا اين بناي عظيم باستاني را بسازند؛ آن هم در آن زماني که امکانات مدرن وجود نداشت.

شواهد باستان نمايان گر اين است که اين مکان براي حداقل مدت زماني طولاني، محل دفن اجساد بوده؛ اما محققان معتقدند که استون هنج براي کار‌هايي غير از دفن اجساد هم استفاده مي‌شده. براي کار‌هايي مثل مراسمات تشريفاتي، مراسمات مذهبي، يادبودي براي يک فردي مهم و يا مراسماتي مانند ارتباط معنوي با اجداد و خدايان و …

اخيرا بعد از اکتشافاتي که در اين مکان انجام شد، در بقاياي اجساد دفن شده در استون هنج، آن‌ها يک نوع بيماري را کشف کردند و به همين دليل، گروهي از باستان شناسان به اين فکر افتادند که شايد اين مکان، محلي براي درمان اين بيماري بوده.