احادیث درباره خواب

بيتوته

بروزرسانی 1400/02/23 - 22:30

بيتوته/ خواب و استراحت از بخش هاي اجتناب ناپذير حيات هر موجود زنده است. خواب و استراحت يکي از بخشهاي اصلي و ضروري براي استمرار حيات طبيعي هر موجود زنده است. در اين زمينه احاديثي از ائمه آورده شده است که در ادامه به آن ها مي پردازيم.
خواب در اسلام حرکت روح به سوي عالم ارواح شمرده شده است. روح انسان در عالم خواب، قالب مثالي (برزخي) به خود مي گيرد و به پرواز در مي آيد و به جاهايي مي رود و عوالمي را سير مي کند که در بيداري ميسر نيست.

مي توان گفت در خواب روح انسان، آزاد مي شود و مي تواند سير آفاق نمايد و گذشته و آينده را بدون صورت مادي ببيند؛ زيرا زمان در آن جا به شکل زمان ما نيست، گذشته و حال و آينده در آن يکي است، منتها اين آگاهي روحي بستگي به تکامل روحي افراد دارد.

حضرت محمد (ص) خواب و رؤيا را در حديثي به سه گونه معرفي مي کنند و مي فرمايند: " خواب و رويا گاهي بشارتي از ناحيه خداوند است، گاه وسيله غم و اندوه از سوي شيطان، و گاه مسايلي است که انسان در فکر خود مي پروراند آن را در خواب مي بيند".

تعيين کردن زمان مناسب براي خوابيدن، اثرات جسمي و روحي بسياري را به همراه دارد.

حضرت محمد (ص) به مقدار کمي در شب استراحت و زمان بيشتري از شب را به شب زنده داري و عبادت مي پرداختند.

پيامبر اکرم (ص) با توجه به آيات اوليه سوره مزمل، خود را مکلف به بيداري در بخش عمده اي از شب مي دانست: (يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلا نِصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِيلا أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلا)(مزمّل: 1ـ4); اي جامه به خويشتن فرو پيچيده، به پا خيز شب را مگر اندکي، نيمي از شب يا اندکي از آن را بکاه، يا بر آن نصف بيفزاي، و قرآن را شمرده شمرده بخوان.

احاديثي از حضرت محمد (ص) درمورد خواب :
حديث اول ايشان مي فرمايند: اي علي! خوابيدن چهار گونه است: خواب پيامبران بر پشت، خواب مؤمنان بر پهلوي راست، خواب کافران و منافقان بر پهلوي چپ و خواب شيطان‌ها بر رويشان است.

حديث دوم :

إذا قالَ الْعَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ يَقولُ اللّه‏ُ: مَلائِکَتى! اُکتُبُوا بِالْحَسَناتِ نَفسَهُ إلَى الصَّباحِ؛

هر گاه بنده‏ اى هنگام خوابش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مي گويد: به تعداد نفس‏هايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد.

حديث سوم :

ايشان مي فرمايند: بر بام و جايي که محفوظ نيست نخوابيد.

حديث چهارم :

النَّومُ أخُو المَوتِ ، و لا يَموتُ أهلُ الجَنَّةِ.

خواب، برادر مرگ است، و بهشتيان نمى ميرند [و در بهشت نمى خوابند].

حديث پنجم :

بر بام و جايي که محفوظ نيست نخوابيد.

حديث ششم :

إيّاکُم و کَثرَةَ النَّومِ ؛ فإنَّ کَثرَةَ النَّومِ يَدَعُ صاحِبَهُ فَقيرا يَومَ القِيامَةِ.

از پر خوابى بپرهيزيد؛ زيرا پر خوابى صاحب خود را در روز قيامت تهيدست مى گذارد.

حديث هفتم :

پيامبر اکرم (ص) مي فرمايند: خدا سه چيز را دوست دارد: کم گويي، کم خوابي و کم خوري و نيز مي فرمايند: يکي از بدترين چيزهايي که درباره امتم هراس دارم، پرخوابي است.

احاديثي از امام علي (ع) در مورد خواب :
حديث اول از امام على (ع) :

المُستَثقِلُ النّائمُ تُکذِّبُهُ أحلامُهُ.

کسى که با معده سنگين بخوابد، رؤياهايش او را دروغزن معرّفى مى کنند.

حديث دوم :

امام علي (ع) مي فرمايد: خوابيدن چهار قسمت است: پيامبران بر پشت دراز کشيده مي‌خوابند، در حالي که چشم‌هايشان براي دريافت وحي پروردگار نمي‌خوابد. مؤمن رو به قبله بر پهلوي راست مي‌خوابد. پادشاهان و فرزندانشان براي گوارايي غذا بر پهلوي چپ مي‌خوابند و ابليس و برادرانش و ديوانگان و آسيب‌ديدگان عقلي بر روي شکم مي‌خوابند.

حديث سوم :

مَن خافَ البَياتَ قَلَّ نَومُهُ.

هر که از شبيخون [مرگ ]بترسد، خوابش کم شود.

حديث چهارم :

اميرمؤمنان امام علي (ع) مي فرمايند: خواب ميان مغرب و عشاء و پيش از طلوع خورشيد مايه فقر است.

حديث پنجم :

مَن کَثُرَ في لَيلِهِ نَومُهُ فاتَهُ مِن العَمَلِ ما لا يَستَدرِکُهُ في يَومِهِ .

هرکه خواب شبش زياد باشد، کارى را از دست دهد که در روزش نتواند جبران کند.

حديث ششم از امام علي (ع) :

اهل دنيا کسي است که خوابش بسيار باشد؛ همچنين مي‌فرمايد: پرخوري و پرخوابي جان را فاسد مي‌کنند و زيانبار است.

حديث هفتم :

النّومُ راحَةٌ مِن ألَمٍ ، و مُلائمُهُ المَوتُ .

خوابْ مايه آسودن از درد و رنج است و هم سنخ (برادر) آن مرگ است.

حديثي از امام حسين (ع) درباره ي خواب :
سه چيز موجب حماقت مي شود: 1- پر خوابي 2- پرخوري 3- پرحرفي.