نماد آخرین خبر

بنیان گذار شیعه کیست؟

منبع
ميزان
بروزرسانی
بنیان گذار شیعه کیست؟

ميزان/ پادشاه مقتدر بر تخت سلطنتي جلوس کرده بود. عالمان سني گرداگردش بر زمين حلقه زده بودند. بنا بود مناظره‌اي باشد تا حق عيان شود. ناگهان وارد شد، نعلين به دست. يک راست کنار پادشاه نشست.

گفتند: نگفتيم شيعيان بي خردند و ادب ندارند.
گفت: بر اساس سنت پيامبر عمل کردم و در جاي خالي نشستم.

گفتند: مگر در مجلس پادشاه دزد ديده اي؟
گفت: آري، ابوحنيفه روزي کفش پيامبر را دزديد. ترسيدم پيروانش کفش مرا بدزدند.

حنفيان برآشفتند.
گفت: فراموش کردم مالک دزد بوده است.

آن‌ها نيز فرياد برآوردند.
گفت پس حتما شافعي يا احمد بن حنبل دزد کفش پيامبر بوده اند.

همه عالمان سني يکصدا نعره زدند: هيچ يک از اين‌ها در زمان پيامبر اصلاً متولد نشده بودند. شاه تعجب کرد.

علامه شيعه گفت:‌اي پادشاه! اينان دين خود را از کساني گرفته اند که سال‌ها پس از پيامبر متولد شده اند. اما شيعيان دين خود را از علي عليه السلام گرفته اند که از پيش از رسالت، يار و همراه رسول خدا بوده است.

علامه حلي آنقدر دلايل روشن بر حقانيت شيعه داشت که بالاخره سلطان نيز به فيض تشيع نائل گشت. سول الله؛ بنيان گذار شيعه
براي کسي که ادعاي مسلماني دارد، شايسته است در تمامي ادعا‌هاي ديني اش به قرآن و سنت رسول خدا استناد کند. افتخار شيعيان اين است که عقيده و مرامي را برگزيده اند که نبي خدا خود بنيان گذار آن بوده است.


هيچ گروهي به جز شيعيان علي عليه السلام از چنين جايگاهي برخوردار نيست. شيعيان ادله قرآني و روايي و عقلي و تاريخي فراوان و غير قابل انکاري دارند که مرام تشيع و پيروي از اميرالمؤمنين و فرزندان معصومش عليهم السلام، ميراث ماندگار رسول خدا و راهي است که او براي سعادت، پيش روي جامعه اسلامي نهاده است.

رسول خدا از همان ابتداي رسالت عمومي اش و نزول آيه «وَأَنذِرْ عَشِيرَتَک الْأَقْرَبِينَ؛ و خويشان نزديکت را [از عاقبت اعمال زشت]هشدار ده.» تا آخرين روز‌هاي زندگي در حجة الوداع و حتي در لحظه وفات، بار‌ها و بار‌ها خط سير جامعه اسلامي را در پيروي از اميرالمؤمنين علي عليه السلام ترسيم کرد.

شيعيان علي در سنت رسول خدا
صرف نظر از کتب شيعه، در منابع معتبر اهل سنت ده‌ها روايت از رسول خدا در تأييد و تثبيت مکتب شيعه نقل شده است. اين روايات آنقدر فراوانند که براي حق جويان منصف، هيچ ترديدي در حقانيت آئين تشيع باقي نمي‌گذارد.

افسوس آنکه اين روايات مورد بي مهري است و مدعيان سنت نبوي آن را مسکوت گذاشته، و در مقابل، برخي جعليات بي اعتبار را بزرگنمايي کرده و تبليغ مي‌کنند.

براي نمونه چند مورد از اين روايات عبارتند از:

۱- ابن عباس نقل کرده: آن گاه که آيه شريفه (همانا کساني که ايمان آورده و کار‌هاي شايسته انجام دادند، بهترين انسان‌ها هستند) نازل شد، پيامبر اکرم به علي (عليه السلام) فرمود: آنان، تو و شيعيانت هستيد که در روز قيامت هم شما از خداوند خشنوديد و هم خداوند از شما خشنود است.»

۲- ام سلمه از رسول خدا نقل کرده که فرمود: فقط شيعيان علي رستگار روز قيامت هستند.»

۳- جابر بن عبدالله انصاري مي‌گويد: «ما خدمت پيامبر اکرم بوديم، وقتي علي بن ابي طالب وارد شد، حضرت فرمود: برادرم آمد. سپس توجهي به کعبه نمود و با دستش به آن زد و فرمود: سوگند به کسي که جانم در دست اوست، او و شيعيانش رستگاران روز قيامت هستند.»

بهانه‌هاي واهي براي ستيز با رسول خدا
برخي چنين استدلال مي‌کنند که شيعه پس از رسول خدا و پس از اهل سنت، به وجود آمده پس بر حق نيست. اين سخن نه تنها هيچ سند و مدرکي ندارد، که بر خلاف روايات نبوي است که نمونه‌هايي از آن ذکر شد. ظهور و بروز اجتماعي معيار حقانيت نيست. چه بسا حاکمان ظالم به ناحق از ظهور اجتماعي فکر و ايده درستي ممانعت کنند. کسي که ادعاي عقيده به اسلام دارد، نبايد حقانيت ادعا‌هاي خود را به حوادث اجتماعي گره زند، بلکه بايد به قرآن و سنت استناد کند.

ضمن اينکه به لحاظ اجتماعي و به صورت چشمگير و رسمي، چه شيعه و چه سني پس از رسول خدا و در ماجراي سقيفه به وجود آمده اند و از اين جهت هيچ تقدم و تأخري در ميان نيست.

نکته ديگر اين است که حتي اگر تقدم زماني نشانه حقانيت يک مذهب باشد، در اين صورت نيز کفه ترازوي شيعه سنگين‌تر است. مذهب شيعه در زمان حيات حضرت علي (عليه السلام) تثبيت شد، در حاليکه مذاهب چهارگانه اهل سنت در قرن دوم و سوم شکل گرفتند.

بنيان گذاران مذاهب چهارگانه اهل سنت، همگي در قرن دوم و سوم مي‌زيسته اند: ابوحنيفه در سال ۱۵۰ هجري، مالک بن انس در سال ۱۷۹ هجري، شافعي به سال ۲۰۴ هجري و احمدبن حنبل در سال ۲۴۱ هجري درگذشته اند.

ظهور اجتماعي شيعه در حيات رسول الله
هرچند ظهور و بروز رسمي و گسترده شيعه و سني پس از رحلت رسول خدا بوده است، اما پيش از آن نيز شيعه ظهور اجتماعي داشته است. بر اساس گزارشات منابع قديمي، برخي از اصحاب رسول خدا همچون مقداد، سلمان فارسي، ابوذر غفاري و عمارياسر در حيات رسول خدا به عنوان «شيعه علي» معروف بوده اند. [۸]قرطبي و ابن خلدون، از دانشمندان بزرگ اهل‌سنت نيز برخي صحابه رسول خدا را معتقد به برتري امام علي (عليه السلام) بر ساير ياران پيامبر دانسته است.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar

اخبار بیشتر درباره

اخبار بیشتر درباره