حقیقتی جالب که در مرگ مومیایی «زن فریاد زننده» نهفته بود

تحقيق انجام شده توسط دو دانشمند مصري با استفاده از سي تي اسکن انجام شد که سخت شدن عروق کرونر قلب اين زن را نشان داده و ظاهرا اين مسئله منجر به مرگ ناگهاني شاهزاده خانم مصر در اثر حمله قلبي شده است؛ موميايي کردن جسد او در مصر باستان وضع بدن را در لحظه مرگ براي نزديک به ۳ هزار سال حفظ کرد.

داستان پيدا کردن اين موميايي چيست؟

در سال ۱۸۸۱ مخفيگاه سلطنتي ديرالبهاري در لوکسور کشف شد جايي که کشيشان سلسله ۲۱ و ۲۲ سلسله پادشاهي اعضاي خانواده سابق را پنهان کردند تا از آن‌ها در برابر دزدان مقبره محافظت کنند.

در اين مخفيگاه «موميايي مرد فرياد زننده» بود که در مطالعات اخير با سي تي اسکن و DNA انجام شده توسط دکتر زاهي حواس و تيم علمي پروژه موميايي مصر ثابت شد که موميايي متعلق به شاهزاده پنتاور، پسر پادشاه رامسس سوم است که به جرم دست داشتن در قتل پدرش در آنچه توطئه حرم شناخته مي‌شود، مجبور به خودکشي با مجازات حلق آويز شد.

پسر قاتل با موميايي نکردن جسد و پيچانده شدن آن در پوست گوسفند مجازات شد، اين نشان مي‌دهد که در زماني که ساير موميايي‌ها با پارچه سفيد بسته شده و با دقت موميايي مي‌شدند، او ناپاک قلمداد شود و جهنم مقصد زندگي پس از مرگ اوست.

همان مخفيگاه سلطنتي دربردارنده موميايي زني بود که علائم وحشت، درد و جيغ روي صورت خود را نشان مي‌داد، سرش به سمت راست کج شده و پا‌ها خم شده و در مچ پا پيچيده شد و معروف به موميايي زن فرياد زننده است.

برملا شدن حقيقت مرگ اين شاهزاده مصري

براي حل رمز و راز اينکه آيا اين زن نيز سرنوشت همان موميايي مرد فرياد زننده را داشته و کدام شاهزاده است، تيم دانشمندان مصري از روي لوح‌ها و اشعه سيمنز در موزه قاهره دريافتند که او دختر ميريت آمون بوده است، اما چند شاهزاده بدين نام وجود داشته اند يکي از اواخر سلسله هفدهم (۱۵۵۸-۱۵۵۳ قبل از ميلاد) و ديگري دختر پادشاه رامسس دوم (۱۲۷۹-۱۲۱۳ قبل از ميلاد) از سلسله نوزدهم است.

نتايج سي تي اسکن نشان مي‌دهد که موميايي زني است که در شصت سالگي درگذشته، اما بدن او را برخلاف موميايي مرد فرياد زننده، بسيار مراقبت کرده و احشا را از بين بردند و مواد گران قيمت مانند رزين و ادويه‌هاي معطر را در حفره بدن قرار دادند و از پارچه تميز براي بسته بندي موميايي استفاده کردند.

نتايج اسکن توموگرافي رايانه‌اي نشان مي‌دهد که موميايي زن تصلب شرايين شديدي داشته که بسياري از رگ‌هاي بدن را تحت تأثير قرار داده و عروق کرونر او مشکل داشته و دچار سکته قلبي شده است.

اين مطالعه فرض مي‌کند که شاهزاده خانم در حالي که در وضعيت فعلي، در حالي که پا‌ها خم شده و از ناحيه مچ پا پيچ خورده بود، ناگهان بر اثر حمله قلبي درگذشت. اين مرگ باعث کج شدن سر به سمت راست و شل شدن عضلات فک شد که منجر به باز شدن دهان شده است.

شواهد نشان مي‌دهد که متوفي قبل از کشف جسد براي مدت طولاني در اين وضع باقي مانده است و خشک شدن عضلات و بدن موجب شده تا موميايي کردن او به صورت معمول نباشد و نتوانستند بدن او را صاف و دهانش را ببندند.

تصاوير سي تي اسکن نشان داد که موميايي‌ها مغز موميايي را استخراج نکرده اند، زيرا مغز هنوز در داخل حفره جمجمه ديده مي‌شود و بررسي موميايي‌هاي خاندان‌هاي سلطنتي از سوي دکتر زاهي حواس نشان مي‌دهد که به علت خالي نکردن مغز اين موميايي متعلق به اواخر سلسله هفدهم ۱۵۵۸-۱۵۵۳ قبل از ميلاد باشد. بررسي‌ها در خصوص تعيين دقيق به خاندان سلطنتي از روي DNA ادامه دارد.