راز نبش قبر‌های متعدد در اروپای قرون وسطی چیست؟

باستان شناس «آليسون کلوناس» از دانشگاه «استکهلم» سوئد و همکارانش توانستند داده‌هاي ده‌ها مقبره پراکنده در سراسر اروپا را که قدمت آن‌ها به سال‌هاي بين ۵۰۰ تا ۸۰۰ پس از ميلاد مي‌رسد را جمع آوري کنند.
اين تحقيقات، دانشمندان را به اين فکر وا داشت که مطمئن شوند بسياري از مقبره‌ها بعد از خاکسپاري دوباره بازگشايي شده و مقداري از محتويات آن‌ها گرفته شده است، البته مشخص شد محتويات جزئي بوده و شايد به عنوان يادگاري آن‌ها را برمي‌داشتند.

در يک مکان کشف شده در «کنت» سنجاق‌هاي لباس جسد را جدا کرده بودند و در عوض تکه‌هايي از نقره طلاکاري شده و يک گردنبند از مهره‌هاي شيشه‌اي به جاي آن قرار داده بودند. همچنين وسايل شخصي مانند چاقو را در گور‌ها گذاشته بودند.

در موارد ديگر دانشمندان شواهدي پيدا کرده‌اند که نشان مي‌داد تعداد کمي از گور‌ها از طريق دستکاري آسيب ديده‌اند، مانند بريدن پاي فرد متوفي، يا خرد کردن بخشي از جمجمه آن.

کلوناس اعلام کرد ايده دفن اجساد و سپس نبش قبر کردن آن را نمي‌توان يک فرهنگ عمومي در اين دوره از تاريخ دانست، زيرا مقبره‌هايي که از دوره عصر حجر کشف شده است مسير‌هايي دارند تا افراد بتوانند دوباره از مردگان خود ببينند.

اين باستان‌شناس با اشاره کردن به برخي آئين‌هاي تشييع جنازه گفت: همچنان در سراسر دنيا رسومي وجود دارد که در آن بستگان متوفي بتوانند دوباره اعضاي خانواده فوت شده خود را ببينند.