نماد آخرین خبر

ایرانسرا/ ونک؛ این بار در اصفهان!

منبع
ايرنا
بروزرسانی
ايرنا/ نام ونک شايد شما را ياد منطقه اي در شمال تهران بيندازد. حتي ممکن است به ده ونک که در همان حوالي است هم فکر کنيد اما ونک در اصفهان به عنوان منطقه اي خوش آب و هوا شناخته مي شود که در حوالي سميرم قرار دارد. ونک شهري است در بخش مرکزي شهرستان سميرم استان اصفهان ايران. مي گويند اسناد و مدارکي دال هم بر اين موضوع وجود دارد که اقوام اوليه ساکن در اين شهر به تهران مهاجرت کرده و نام ونک تهران هم بر گرفته از اين شهر است. ونک در 190 کيلومتري اصفهان و در 33 کيلومتري شهرستان قراردارد داراي آب و هواي معتدل کوهستاني است. جاهاي ديدني اين شهر عبات است از: امامزاده زيدبن علي در 17 کيلومتري جاده ونک به سميرم، امامزاده معصومه خاتون در 2 کيلومتري غرب شهر، چشمه ناز ونک و منطقه شمس آباد، سد کمانه و... چشمه ناز ونک يکي از پر بازديد ترين جاذبه هاي منطقه است که در فاصله 175 کيلومتري جنوب استان و 33 کيلومتري جنوب غربي شهرستان سميرم قرار دارد و از ارتفاعات کوه دالان که بزرگترين قله آن داراي ارتفاع 3492 متري است، در شهر ونک سميرم سر چشمه مي‌گيرد و با پيوستن به رود خانه شمس آباد منظره بکر و بي بديعي را بوجود آورده است. چشمه ناز، تنگ ده، تنگ دالان و منطقه شمس آباد، کوه هاي سر به فلک کشيده همراه با باغ ها و جنگل هاي انبوه، منطقه توريستي و طبيعي زيبايي را ايجاد کرده است. چطور برويم؟ از سميرم تا ونک جاده آسفالت ميباشد پس از عبور از روستاي قلعه قدم، گردنه گله وار و گردنه نخودان به ونک ميرسيم. با ميني بوس تا ونک نيم ساعت راه است. براي رسيدن به چشمه ناز بايستي از رودخانه عبور کنيم. در طول مسير لوله هايي که آب چشمه ناز را به ونک مي رساند مشهود است. از ونک تا چشمه حدود سه ساعت راه ميباشد. از چشمه تا قله 5 تا 6 ساعت راه است. چرا ونک؟ نام شهر به قولي برگرفته شده از گونه درختان جنگلي فراوان بنام ون (ون زار) مي باشد که در نهايت به ونک تبديل گرديده است. در لغت نامه مرحوم دهخدا وکتاب فرهنگ معين عنوان روستائي با بيش از سه هزار سکنه از توابع شهرستان سميرم، استان اصفهان آمده است با وجود سنگ نوشته ها وسابقه تاريخي، دلالت بر قدمتي تا يکهزار سال پيش را دارا مي باشد . آب و هوا چطور است؟ ونک آب و هوايي همانند مناطق شمالي کشور دارد ولي در مرکز ايران جا گرفته است. در فصل پاييز و زمستان منظره هاي کم نظيري در اين منطقه شکل مي گيرد که چشم هر بيننده اي را خيره مي کند. مزارعي که در ارتفاعات بالاتر واقع شده اند داراي هواي سردتر و آنهايي که در کف دره ها هستند هواي گرمتري دارند. شهر ونک و مزارع شمس آباد، تنگده (تنگدم)، حنادر و کشتنگان از نقاط گرمتر و مزارع نخودان، کمانه، چمه، اسفراهان و جسور از مناطق سردتر هستند. در نقاطي از دالانکوه و کوه بالا که نسا هستند در بيشتر سالها غير از سالهاي خسکسالي، برف هر سال، برف سال پيش را مي بيند. در سالهاي قبل از ورود يخ و يخچال به ونک، در گرماي تابستان، مردم مشتري برف يخچال هاي کوه بالا بودند. عده اي برف ها را با اره مي بريدند و مقداري از گياه چويل را (براي عطر خوب آن) کنارش مي گذاشتند و بر چهارپا حمل مي کردند، آنان زمان رفت و برگشت را طوري تنظيم مي کردند که بتوانند حدود ساعت 11 صبح قبل از شدت يافتن گرماي تابستان برف سرد را به بازار بياورند و به فروش برسانند. آنهايي که در تابستان برف و شيره خورده اند و همچنين کشاورزاني که در مزارع در گرماي تابستان گندم درو کرده اند بيشتر از ديگران خنکي آن برفها را در ذايقه خود حساس مي کنند.