درجات انسان با شهادت است
آخرین خبر/ سخنرانی حاج آقا مجتبی تهرانی؛ حالا سراغ بلیّات میآییم. هر چه در این عالم بلا از نظر چهره بزرگتر باشد، در قیامت چهرهاش زیباتر و اجرش بالاتر است. زید شحام از امامصادق(ع) نقل میکند: «إِنَّ عَظِیمَ الْأَجْرِ لَمَعَ عَظِیمِ الْبَلَاءِ» . همانی مطلبی است که مطرح کردم و شعر هم خواندیم. هر چه در این عالم شدّت بلا و تحمّل انسان بیشتر باشد، قلّهاش مرتفع تر و کیفش بیشتر است. نمیتوانم معقول را قالب محسوس بیاورم. این مطلب نسبتبه جمیع انبیا(ع) و اولیا بوده است. امّا آنها از نظر درجات متفاوت هستند. آنها به قلۀ ثبوتی رسیدند، امّا از نظر صعودی قُللی است و پایگاهها دارد. از نظر اصطلاحات اهل معرفت، بالا میرود تا فانی فی الله بشود. آنها مختلف هستند و به هر مقدار ابتلائشان بیشتر بشود، مقامات آنها بیشتر میشود. امامحسین(ع) وقتی که رفت با قبر پیغمبر(ص) وداع بکند، سرش را به سجده گذاشت و طولانی شد. خوابش برد. پیغمبراکرم(ص) آمد و به او گفت: «وَ إِنَّ لَکَ فِی الْجَنَّةِ دَرَجَاتٍ لَا تَنَالُهَا إِلَّا بِالشَّهَادَةِ»2. در این روایت، درجات مطرح است و در روایت قبل درجه بود. مطلب تفاوت کرد. درجات در کار نیست مگر با شهادت.