فرصت پرواز؛ اعمال مخصوص آخرین شب قدر

اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان

براى این شب نورانی اعمالی ذکر شده است که در ادامه می‌آید:

ـ غسل: مقارن غروب آفتاب که بهتر است نماز عشاء را با غسل خواند.

ـ ۲ رکعت نماز: در هر رکعت بعد از سوره «حمد»، هفت مرتبه سوره «توحید» بخواند و بعد از فراغ ۷۰ مرتبه «اَستَغفُرِاللهَ وَاَتوبُ اِلَیهِ» و در روایتی است که از جای خود برنخیزد تا حق‌تعالی او و پدر و مادرش را بیامرزد.

ـ قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید: «اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلِکَ بِکِتابِکَ المُنزَلِ وَما فیهِ و فیه اسمُکَ الاَکبَرُ و اَسمائُکَ الحُسنی وَما یُخافُ وَ یُرجی اَن تَجعَلَنی مِن عُتَقائِکَ مِنَ النّار» پس هر حاجت که دارد بخواهد.

ـ مصحف شریف را بگیرد و بر سر بگذارد و بگوید: «اَللّهمَّ بِحَقِّ هذاالقُرآنِ وَبِحَقِّ مَن اَرسَلتَه بِه وَبِحَقِ کُلِّ مومنٍ مَدَحتَهُ فیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیهِم فلا اَحَدَ اَعرَفُبِ بِحَقِّکَ مِنکَ»

۱۰ مرتبه بگوید: بِکَ یا الله

۱۰ مرتبه: بِمُحَمَّدٍ

۱۰ مرتبه: بِعلیٍّ

۱۰ مرتبه: بِفاطِمَةَ

۱۰ مرتبه: بِالحَسَنِ

۱۰ مرتبه: بِالحُسَین ِ

۱۰ مرتبه: بِعلیّ بنِ الحُسین

۱۰ مرتبه: بِمُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ

۱۰ مرتبه: بِجَعفَر بنِ مُحَمَّدٍ

۱۰ مرتبه: بِموُسی بنِ جَعفَر ٍ

۱۰ مرتبه: بِعلیِّ بنِ مُوسی

۱۰ مرتبه: بِمُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ

۱۰ مرتبه: بِعَلِیِّ بنِ مُحَمَّدٍ

۱۰ مرتبه: بِالحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ

۱۰ مرتبه: بِالحُجَّةِ.

پس از این عمل هر حاجتی که داری طلب کن.

ـ  زیارت امام حسین(ع): در روایت آمده است که چون شب قدر می‌شود، منادی از آسمان هفتم ندا می‌کند که حق تعالی آمرزید هر کسی را که به زیارت قبر امام حسین(ع) آمده است.

ـ  احیا داشتن این شب‌: در روایت آمده هر کس احیاء کند، شب قدر را گناهان او آمرزیده شود، هر چند به عدد ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و وزن دریاها باشد.

ـ خواندن سوره «عنکبوت» و «روم» که امام صادق(ع) سوگند یاد کردند که خواننده این دو سوره در این شب از اهل بهشت‏ خواهد بود.

ـ خواندن سوره «دخان»

ـ  ۱۰۰۰ مرتبه خواندن سوره «قدر»

ـ  محمد بن عیسى به سند خود از امامان‏ (ع) روایت کرده که فرمودند:
در شب بیست‏ و سوم از ماه رمضان این دعا را به دفعات بخوان، در حال سجود، قیام، قعود و بر هر حالى که هستى در تمام ماه و در طول حیاتت تا جایى که ممکن باشد و هر زمانى که به یادت آید، بعد از ستایش پروردگار به بزرگوارى و فرستادن صلوات بر پیامبر(ص) مى‏‌گویى: «اَللهمَّ کُن لولیّکَ الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظا وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلًا».

ـ  همچنین بخواند: «یا مُدَبّرَ الاُموُرِ یا باعِثَ مَن فی القُبُور یا مُجرِی البُحُور یا مُلَیّنَ الحَدیدِ لِداوُد صَل عَلی مُحَّمد وَافعَل بی کَذا وَکَذا(به جاى «کذا و کذا» حاجات خود را بخواهد) اللَّیْلَهَ اللَّیْلَهَ» و دست‌هاى‏ خود را در وقت خواندن «یا مدبّر الامور» تا آخر به سوى آسمان بردار و این دعا را در حال رکوع، سجود، ایستاده و نشسته بخوان و آن را تکرار کن و در شب آخر ماه رمضان هم بخوان.

ـ  بخواند: «اللَّهُمَّ امْدُدْ لِی فِی عُمُرِی وَ أَوْسِعْ لِی فِی رِزْقِی وَ أَصِحَّ لِی جِسْمِی وَ بَلِّغْنِی أَمَلِی وَ إِنْ کُنْتُ مِنَ الْأَشْقِیَاءِ فَامْحُنِی مِنَ الْأَشْقِیَاءِ وَ اکْتُبْنِی مِنَ السُّعَدَاءِ فَإِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ عَلَى نَبِیِّکَ الْمُرْسَلِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَمْحُو اللَّهُ مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتَابِ»

ـ  بخواند: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ فِیمَا تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ فِیمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَکِیمِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِی لا یُرَدُّ وَ لا یُبَدَّلُ أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمْرِی وَ تُوَسِّعَ لِی فِی رِزْقِی»

ـ  دعایى را که در کتاب «اقبال» آمده است، بخواند: «یَا بَاطِنا فِی ظُهُورِهِ وَ یَا ظَاهِرا فِی بُطُونِهِ وَ یَا بَاطِنا لَیْسَ یَخْفَى وَ یَا ظَاهِرا لَیْسَ یُرَى یَا مَوْصُوفا لا یَبْلُغُ بِکَیْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ یَا غَائِبا [غَائِبُ‏] غَیْرَ مَفْقُودٍ وَ یَا شَاهِدا [شَاهِدُ] غَیْرَ مَشْهُودٍ یُطْلَبُ فَیُصَابُ وَ لا یَخْلُو [لَمْ یَخْلُ‏] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَیْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَیْنٍ لا یُدْرَکُ بِکَیْفٍ [بِکَیْفَ‏] وَ لا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ [بِأَیْنَ‏] وَ لا بِحَیْثٍ [بِحَیْثُ‏] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِیعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا وَ لا هَکَذَا غَیْرُهُ»، سپس آنچه را مى‏‌خواهى از خدا طلب کند.

ـ غیر از غسل اول شب، غسلى هم در آخر شب انجام دهد، بدان که براى‏ غسل و شب زنده‌‏دارى این شب و زیارت امام حسین (ع) و ۱۰۰ رکعت نماز فضیلت بسیار نقل شده است و انجام این اعمال مورد تأکید است.

ـ شیخ طوسى در کتاب «تهذیب» از ابوبصیر از امام صادق (ع) روایت کرده که آن‏ حضرت فرمود: در شبى که امید مى‏‌رود شب قدر باشد، ۱۰۰ رکعت (۵۰ رکعت دو رکعتی) نماز بخوان، در هر رکعت پس از سوره «حمد»، ۱۰ مرتبه‏ سوره «توحید»را قرائت کن، گفتم: فدایت شوم، اگر ایستاده قدرت نداشته باشم چه؟ فرمود: نشسته بخوان، گفتم:‏ اگر نتوانم، فرمود: به همان حالى که در بسترت به پشت خوابیده‏‌اى، این نماز را بخوان.

ـ  علامه مجلسى بیان کرده است: هر قدر که خواندن قرآن ممکن باشد، در این شب خوانده شود و دعاهاى صحیفه‏ کامله (سجادیه) به ویژه دعاى مکارم الأخلاق و دعاى توبه قرائت شود و روزهاى این شب‌ها را نیز باید حرمت نهاد و به عبادت و تلاوت قرآن به سر آورد، زیرا در احادیث معتبر آمده است که روز قدر در فضیلت همانند شب قدر است.