سابقه حضور انسان هومو ساپییِنس در دشت درگز به ۱۰۰ هزار سال قبل بر می‌گردد

محمد شیخ، رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی درگز عنوان کرد: گرچه دشت شهرستان درگز به لحاظ ساختار توپوگرافی ویژه به نوعی ادامه دشت قره قوم محسوب می‌شود اما اقلیم متفاوتی از این دشت خشک دارد.

وی با اشاره به اینکه دشت درگز همیشه در گذار تاریخ و دوران کهن از جریانات جدی زیست محیطی و اقلیمی مصون مانده است، اظهار کرد: به واسطه حضور انسان در دشت درگز منطقه سابقه طولانی دارد و این استقرار تداوم پیدا کرده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی درگز خاطرنشان کرد: شواهدی از قدیمی‌ترین حضور انسان در دشت درگز وجود دارد که شامل مجموعه‌ای از ابزارها و دست افزارهای سنگی می‌شود که در حوزه رودخانه درونگر به دست آوردیم.

وی افزود: گرچه حداقل سابقه حضور در دشت درگز به ۱۰۰ هزار سال قبل با حضور انسان هومو ساپییِنس (انسان هوشمند) می‌رسد اما تاریخ پررنگ‌تر مربوط به دوران نوسنگی یعنی حدود ۷۵۰۰ سال پیش به بعد است.

شیخ با اعلام اینکه در این حوزه محوطه‌های ویژه و شاخصی از دوران نوسنگی، مس و سنگ، مفرغ، آهن و همچنین دوران تاریخی به ویژه اشکانی و ساسانی داریم، گفت: دشت درگز یکی از مهم‌ترین مراکز اولیه و خواستگاه اولیه اشکانیان بوده که در بررسی باستان‌شناسی محوطه‌های مربوط به این حوزه شناخته شده است.

وی با بیان اینکه به نسبت مساحتی که خود شهرستان دارد بیشترین تراکم محوطه‌های استان را در این شهرستان داریم، گفت: تاکنون در دشت درگز ۲۰۰ محوطه شناسایی شده داریم که حدود ۱۱۰ محوطه نیز به ثبت رسیده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی درگز با اشاره به اینکه این دشت در حوزه باستان‌شناسی بسیار مستعد گردشگری حرفه‌ای است، افزود: در همین راستا دعوت از پژوهشگران باستان‌شناسی و فراهم کردن زمینه حضور دانشجویان باستان‌شناسی در دشت درگز انجام شده است.

وی اظهار کرد: تاکنون در حوزه باستان‌شناسی یکسری کارها انجام شده است به طوری که سال قبل گمانه زنی تعیین حریم محوطه نوروز تپه مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان توسط دانشجویان دانشگاه تربت حیدریه در قالب یک گردشگری حرفه‌ای انجام شد. دانشجویان پس از ورود به دشت درگز در پروژه شرکت داشتند و آموزش دیدند.