جاده مرگ در آستانه نجات؛ طرح بجنورد - گلستان پس از ۱۴ سال جان میگیرد

ایرنا/ پروژه راهسازی محور بجنورد–جنگل گلستان که از سال ۱۳۸۹ آغاز شده و همواره به عنوان یکی از محورهای حادثهخیز کشور شناخته میشود، امسال با افزایش دو برابری اعتبار به پنج هزار میلیارد ریال، گام بلندی به سمت بهرهبرداری و کاهش تصادفات مرگبار برداشته است.
محور ارتباطی بجنورد به جنگل گلستان، به عنوان یکی از شریانهای اصلی شمال شرق کشور، سالانه میزبان حجم بالایی از تردد مسافران است و در عین حال، یکی از پرتلفاتترین جادههای استان به شمار میرود و آمار بالای تصادفات و تلفات انسانی در این مسیر، بارها زنگ خطر را برای مسئولان به صدا درآورده است.
طرح چهاربانده شدن محور بجنورد – جنگل گلستان، که از سال ۱۳۸۹ آغاز شد، اکنون در آستانه یک تحول بزرگ قرار دارد و با اختصاص اعتبار پنج هزار میلیارد ریالی برای ادامه این پروژه، گامهای مؤثری برای رفع مشکلات زیرساختی این محور برداشته شده است.
این اعتبار که نسبت به سالهای گذشته بیش از ۲ برابر شده است، نویدبخش تحولی بزرگ در بهبود وضعیت تردد در این جاده و کاهش حوادث و تصادفات جادهای است.
اگرچه مسیرهای ارتباطی استان سالها در انتظار تحقق این طرح بودهاند، اما اکنون که روند اجرایی آن سرعت گرفته، بهنظر میرسد که به زودی این جاده به یکی از امنترین و راحتترین مسیرها برای مسافران تبدیل خواهد شد. پیشرفتهای بهدستآمده در این پروژه، همچون نور امیدی است که در دل مردم خراسان شمالی و گلستان میدرخشد.
راه ناایمن، عامل اصلی داغ خانوادهها
در دل خانوادههایی که عزیزان خود را در پیچ و خمهای مرگبار جاده بجنورد – گلستان از دست دادهاند، زخمی کهنه باقی مانده است؛ زخمی از نوع بیتفاوتی و وعدههای عملنشده است که زندگی خیلی از مسافران را به چالش کشیده است.
فرمانده پلیس راهور خراسان شمالی با لحنی آشکار و بدون تعارف، پرده از واقعیتی تلخ برداشت؛ واقعیتی که سالهاست مردم این استان با گوشت و پوست خود آن را لمس کردهاند.
سرهنگ رحمان اسپیدکار در گفتوگویی صریح گفت: علت اصلی بسیاری از تصادفات این محور، دوطرفه بودن بخشهایی از جاده است که سالهاست نیمهتمام رها شده و هر بار به بهانهای، افتتاح آن به تعویق افتاده است.
کلمات وی، تنها گزارشی رسمی نبود، بلکه فریادی بود از دل یک بحران و سرهنگ اسپیدکار با اذعان به اینکه عواملی مانند بیاحتیاطی رانندگان، خوابآلودگی، سرعت و سبقت غیرمجاز در بروز تصادفات نقش دارند، تاکید کرد: ریشه اصلی در خود جاده نهفته است؛ جادهای که بهدلیل دوطرفه بودن و نبود زیرساختهای ایمن، قربانیان خاموش میگیرد.
این سخنان بهروشنی نشان میدهد که مردم، تنها قربانی اشتباهات شخصی یا لحظهای نیستند، بلکه ساختارهای فرسوده و طرحهای نیمهتمامی نیز در این زنجیره فاجعهآفرین نقش محوری دارند.
خانوادههایی که عزیزانشان را در این مسیر از دست دادهاند، بهحق میپرسند: چند نفر دیگر باید جان ببازند تا راهی که سالها پیش باید به سرانجام میرسید، به واقعیت تبدیل شود؟
آمارهایی که هشدار میدهند
در پشت هر عدد، داستانی نهفته است؛ داستانی از درد، از ضایعهای جبرانناپذیر، از خانوادهای که صبح با امید بیدار شد اما شب، داغدار به خانه برگشت است.
آمارهای رسمی پلیس راه خراسان شمالی در سال ۱۴۰۳ در ظاهر شاید حاکی از کاهش نسبی برخی از انواع تصادفات باشد، اما واقعیت این است که هنوز فاجعه در کمین است، هنوز جادهها مامن مرگ محسوب می شود و بهویژه محور بجنورد – جنگل گلستان همچنان برچسب «نقطه بحرانی» را یدک میکشد.
سالی که گذشت، ۱۸۹ فقره تصادف برونشهری در استان ثبت شد؛ آماری که نسبت به سال پیش از آن، تنها چهار درصد کاهش یافته است.
معاون عملیات پلیس راه استان، در تشریح جزئیات بیشتر گفت: تصادفات جرحی با هفت درصد کاهش و شمار مجروحان با کاهش ۱۲ درصدی همراه بوده، اما تصادفات خسارتی نهتنها کاهش نیافته، بلکه با افزایش ۲ درصدی به ۲ هزار و ۳۲۵ مورد رسیده است.
سرهنگ پرویز رضایینسب افزود: مجموع تصادفات شامل فوتی، جرحی و خسارتی در سال گذشته به چهار هزار و ۲۶۷ مورد رسید، هرچند اقدامات موثری صورت گرفته، اما کاهش واقعی حوادث بدون ایمنسازی جدی محورهای پرتردد امکانپذیر نیست.
اینجاست که آمار دیگر ارقام خشک نیستند، بلکه زبان گویای یک فریاد خاموشاند؛ فریاد راههایی که از بیتوجهی زخم خوردهاند و هر بار، قربانی جدیدی میطلبند.
جادهای که باید مسیر زندگی باشد، به بنبست حیات بدل شده است و در این مسیر، وقت آن است که اعداد به اقدام ترجمه شوند، نه به عادت.
بارقهای از امید در دل جادهای زخمی
سالها است که جاده بجنورد–گلستان در حافظه جمعی مردم خراسان شمالی، نه فقط یک مسیر ارتباطی که نماد نگرانی، دلهره و اندوه است؛ مسیری که به جای آنکه راهی برای رسیدن باشد، برای بسیاری پایانبخش زندگی بوده است. اما امروز در میانه خبرهای تلخ و آمارهای نگرانکننده، بارقهای از امید در دل این جاده زخمی روشن شده است.
مدیرکل ساخت و توسعه راههای منطقه شمالشرق کشور، از تحولی مهم در این مسیر خبر میدهد؛ افزایش بیش از ۲ برابری اعتبار پروژه دوباندهسازی این محور حیاتی و گفته محمد دانشفر؛ امسال رقم اختصاصیافته به این طرح به پنج هزار میلیارد ریال رسیده است، رقمی که از محل اوراق مالی اسلامی تامین شده و نسبت به سال گذشته، جهشی چشمگیر را نشان میدهد.
وی با مروری بر روند پر فراز و نشیب این طرح گفت: عملیات اجرایی پروژه از سال ۱۳۸۹ آغاز شده و تنها بخشهایی از آن به بهرهبرداری رسیده است و اکنون حدود ۳۰ کیلومتر از باند دوم در محدوده خراسان شمالی باقی مانده که ۲۰ کیلومتر آن طبق مصوبه سفر رئیسجمهور تا پایان سال جاری آماده بهرهبرداری خواهد شد.
دانشفر با اشاره به تأثیر سیلابهای اخیر افزود: ۱۰ کیلومتر دیگر از مسیر، دچار آسیبهای جدی شده و نیازمند طراحی خاص، احداث دیوارههای حفاظتی و ساماندهی بستر رودخانه است که اجرای آن هشت هزار میلیارد ریال اعتبار میطلبد.
با این حال، وی بر اثرات مثبت اجرای کامل پروژه تاکید کرد و ادامه داد: با پایان طرح، نهتنها جان انسانها در این محور کمتر به خطر خواهد افتاد، بلکه گرههای ارتباطی میان شمال و شرق کشور گشوده میشود و مسیر توسعه اقتصادی منطقه، هموارتر خواهد شد.
امروز، شاید همچنان ماشینها در پیچ و خم جادهای خطرناک در رفتوآمدند، اما افق روشنی نمایان شده است؛ افقی که در آن صدای چرخهای ماشینها دیگر آمیخته با آژیر آمبولانس نخواهد بود و امید به آن است که جاده مرگ به مسیر زندگی بدل شود؛ امیدی که اگر پشتوانهاش عزم و پیگیری باشد، سرانجام به بار خواهد نشست.
طرح احداث باند دوم بهشهر - گرگان - آزادشهر - بجنورد- قوچان به طول ۵۶۴ کیلومتر به عنوان بخشی از کریدور سراسری شرق به غرب است که به دلیل جاذبه های گردشگری شمال کشور و بارگاه علی ابن موسی الرضا (ع) در شمالشرق و به تبع آن عبور سالانه بالغ بر ۲۰ میلیون زائر و مسافر از اهمیت بسزایی برخوردار است.