از پیکرهای پرچمپوش تا ستونهای وحدت؛ شکست جنگ ترکیبی با پرچم همبستگی ملی

ایرنا/ تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به خاک ایران، زخمی بر جان ملت نهاد؛ زخمی که بوی فقدان میداد، بوی داغ سردارانی که ستونهای صبر و صلابت بودند، دانشمندانی که مغزهای متعهد و پرتپش این سرزمین بودند؛ اما این خاک، بارها مرگ را دیده، گریسته، برخاسته و دوباره ایستاده است و آنچه ایران را ایستاده نگاه داشته، چیزی فراتر از جنگها و نبردهاست: همبستگی یک ملت.
اینبار دشمن همه توان خود از موشک تا رسانه، از تحریم تا تحریک، از تخریب چهره تا تضعیف اراده را پای میز جنگ ترکیبی آورده بود و آماج این حملههایش، تنها تأسیسات نبود، بلکه مردم بیگناه، همبستگی، انسجام اجتماعی و اعتماد ملی بود.
دشمن خوب میدانست که تا شریان همبستگی زنده است، ایران زنده است اما غافل از آن بود که ملت ایران، در لحظههای خطر، بدل به یک مشت گرهخورده میشود؛ بدل به صفوفی از مردم که امروز در خیابانهای تهران از میدان انقلاب تا آزادی جاری شدند تا وداعشان با شهدای اقتتدار، پاسخی باشد به توهمات دشمن.
در روزهایی که به ظاهر آتشبس برقرار شده، مردم ایران به صحنه آمدهاند تا نشان دهند که هر گلزار شهیدی، سنگر تازهای برای مقاومت است.
تشییع پیکر فرماندهان و دانشمندان شهید، با حضور پرشکوه مردمی که بسیاریشان از شهرستانها رهسپار تهران شدند نشانهایست از آنکه هنوز هم مردم این سرزمین، نه تنها قدر شهیدان خود را میدانند، بلکه پای آرمانهایشان ایستادهاند.
امروز هفتم تیرماه ۱۴۰۴ از دانشگاه تهران تا میدان آزادی، نه فقط پیکرها که تاریخ در حال حرکت است؛ تاریخ غرور، وفاداری، و صدای ملتی که میگوید: «اگر دشمن با همه توان آمده، ما نیز با تمام رگها و قلبهایمان آمدهایم.»
پیام سوم رهبر معظم انقلاب که پس از تحمیل آتش بس از سوی ایران به رژیم صهیونیستی و آمریکای جنایتکار ، نه یک بیانیه صرف، بلکه تجلی حقیقتیست که سالهاست در تار و پود ملت ایران جاریست: دشمن، حتی اگر نقاب بیندازد و سخن از حقوق بشر و صلح بگوید، هدفی جز تسلیم ملت ایران ندارد.
اما این ملت، بار دیگر اثبات کرد که همبستگیاش، عصاره غیرت و خرد تاریخی اوست؛ و با همین همبستگی، جنگ ترکیبی را شکست داده، بدون آنکه نیازی به فریادهای بلند داشته باشد.
شعارها از امروز به بعد دیگر تنها در میدانها نخواهند ماند؛ آنها به تصمیم، به عمل، به حرکت تبدیل میشوند چراکه مردم با گامهایشان گفتند که مسیر شهیدان، مسیر عزت است؛ حتی اگر پرخطر، حتی اگر پر از داغ و درد باشد.
در میانه ازدحام پیکرها، مفهومی برخاست که هیچ موشکی قادر به انهدام آن نیست: ما ملت تسلیمناپذیر ایرانیم و همبستگی ما، دشمن را در هر جنگی – حتی اگر ترکیبی باشد – شکست خواهد داد.
این تشییع، نه پایان راه، بلکه طلیعهایست بر آغاز مرحلهای نو از ایستادگی؛ شاید دشمن، گمان میکرد با شهادت فرماندهان، ستونهای اراده ما ترک خواهد برداشت اما امروز فهمید که این ملت، نه با حضور فرد، که با جوشش باورها زنده است.
ملت همانطور که شهیدان را بر دوش میکشیدند، ملتی نیز ایستاده بود، آرام و مصمم، در هیاهوی رسانهها، در پیچش سیاستها، این مردماند که تصمیم نهایی را میگیرند. تصمیمی به بزرگی ادامهدادن، به بزرگی «نه» گفتن به سلطه، به بزرگی ایستادن زیر پرچم ایران.
و امروز ایران، دوباره از دل خاک، از زیر آوار خون، از سطرهای وصیتنامه، و از دستهای مردم برخواست.
بامداد جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ در پی حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به ایران جمعی از فرماندهان ارشد نظامی، دانشمندان و افراد غیرنظامی به شهادت رسیدند و به این ترتیب جنگ تحمیلی آغاز شد.
ایران نیز طی چندین مرحله در دفاع از خود عملیات وعده صادق ۳ را اجرا کرد که گزارش ها حاکی از اصابت موثر موشکهای کشورمان به مواضع مهم رژیم صهیونیستی است.
در این نبرد، ایالات متحده آمریکا نیز بامداد روز یکشنبه (یکم تیر) به سه مرکز هستهای فردو، نطنز و اصفهان تجاوز کرد.
بعد از ۱۲ روز تجاوز دشمن به کشورمان و پاسخهای کوبنده نیروی مسلح ایران به شرارتها، از صبح سهشنبه (سوم تیر) رژیم صهیونیستی مجبور به پذیرش توقف حملات شد و تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران اسلامی با سربلندی مردم و نیروهای مسلح کشورمان پایان یافت.