دیپلماسی و مقاومت؛ دو بال پیشرفت جمهوری اسلامی

ایرنا/ کارشناس علوم سیاسی و عضو هیات علمی دانشگاه بیرجند با بیان اینکه هماهنگی میان میدان و دیپلماسی یک ضرورت است گفت: همانطور که مقاومت یک اصل است، دیپلماسی هوشمند نیز میتواند ابزاری کارآمد برای پیشبرد اهداف ملی کشورمان باشد.
محمود پروانه به بررسی نسبت میان دیپلماسی و مقاومت در نظام جمهوری اسلامی پرداخت.
وی اظهار کرد: پس از تهاجم اخیر رژیم صهیونیستی و ایالات متحده و دفاع مقتدرانه ایران، برخی در فضای رسانهای و سیاسی، دوگانههای ساختگی مانند «مذاکره یا مقاومت» را مطرح میکنند، در حالی که دیپلماسی و قدرت نظامی نه تنها در تعارض نیستند، بلکه مکمل یکدیگرند.
عضو هیأت علمی دانشگاه بیرجند افزود: دیپلماسی یکی از ابزارهای مهم قدرت در نظامهای سیاسی است و هرگز به معنای نفی مبارزه یا عقبنشینی نیست.
وی ادامه داد: حتی در شرایط جنگ نیز میتوان از ظرفیتهای دیپلماتیک برای کاهش هزینهها و تأمین منافع ملی استفاده کرد.
پروانه در پاسخ به این پرسش که چرا برخی نگاه منفی به دیپلماسی دارند، بیان کرد: این نگرش معمولاً ناشی از سه اشتباه راهبردی است، نخست، عدم درک صحیح از سازوکار تصمیمگیری در جمهوری اسلامی ایران.
وی اظهار کرد: بر اساس قانون اساسی، اختیارات کلان در حوزههایی مانند صلح و جنگ در اختیار رهبری است و دولت و وزارت خارجه صرفاً مجری سیاستهای کلان هستند.
این کارشناس علوم سیاسی گفت: بنابراین، هرگونه فعالیت دیپلماتیک در چارچوب سیاستهای تعیینشده از سوی نهادهای بالادستی انجام میشود.
وی دومین مسئله را نداشتن درک درست از نقش دیپلماسی در تأمین منافع ملی دانست و تصریح کرد: تاریخ نشان داده که دیپلماسی میتواند حتی در شرایط تنش، به جلب حمایت بینالمللی و کاهش فشارها کمک کند.
پروانه تأکید کرد: نکته سوم، نبود توازن میان آرمانها و واقعیتهاست، ما باید آرمانگرا باشیم، اما نه به قیمت نادیده گرفتن واقعیتهای منطقهای و بینالمللی.