اهواز در ترافیک؛ BRT بی BRT

فارس/ پروژه BRT اهواز که بیش از یک دهه از نخستین وعدههای اجرای آن میگذرد، همچنان در پیچوخم وعدهها، پیشرفتهای قطرهچکانی و تناقض در گزارشهای مسئولان، در بلاتکلیفی بهسر میبرد.
اولین بار در فروردین ۱۳۹۱، منصور کتانباف، شهردار وقت اهواز وعده راهاندازی خط BRT را تا سال ۹۲ یا ۹۳ داد؛ وعدهای که هرگز محقق نشد. پس از او، در دیماه ۱۳۹۳، محمد رستممنش از ورود ۳۰ دستگاه اتوبوس BRT خبر داد
وعدههای تازه، سرنوشت قدیمی
از سال ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳، بار دیگر اجرای پروژه BRT در صدر اظهارات مسئولان شهری قرار گرفت. در بهمن ۱۴۰۱، محمودی رئیس شورای شهر وعده آغاز عملیات طی چند ماه آینده را داد.
در خرداد ۱۴۰۲، شهردار از اجرای دو خط BRT سخن گفت. وعدهها در آبان و آذر همان سال به بهرهبرداری «تا شب عید» تغییر یافت، ولی در اسفند همان سال، تاخیر رسمی دو تا سه ماهه اعلام شد.
پیشرفت روی کاغذ، توقف در میدان
در مهر ۱۴۰۳، معاون حمل و نقل شهرداری اهواز پیشرفت پایانه چهارشیر را ۷۰ درصد اعلام کرد و از مشکلات زیرساختی و مالی گفت. در اسفند همان سال، او پیشبینی بهرهبرداری اولیه در اوایل ۱۴۰۴ را مطرح و پیشرفت فیزیکی پایانه را «بیش از ۹۰ درصد» اعلام کرد.
محمودی رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر تیر امسال صراحتاً اعلام کرد پروژه تقریباً متوقف شده و دلیل آن را ناتوانی پیمانکار و ضعف نظارت شهرداری دانست، با اینکه از منظر مالی مشکلی وجود نداشت.
پروژهای که میتوانست راهحل باشد، اما خودش معضل شد
قرار بود فاز اول پروژه با چهار ایستگاه و ۱۵ اتوبوس آغاز شود. مجوز خرید ۳۰ اتوبوس مفصلی صادر شده و وعده جذب ۶۰۰ میلیارد تومان اوراق مشارکت نیز داده شده است. با این حال، این پروژه هم مثل سایر پروژههای شهرداری اهواز همچون قطاری شهری بلاتکلیف مانده است.
اهواز که از چالشهای جدی آلودگی هوا و ترافیک رنج میبرد، بیش از هر زمان دیگر به نوسازی ناوگان حملونقل عمومی نیاز دارد. با اینحال، پروژهای که میتوانست گرهگشا باشد، اکنون خود به یکی از نشانههای ناکارآمدی در مدیریت شهری تبدیل شده است.
گزارشها و اظهارات مقامات مختلف حاکی از آن است که عملکرد شهرداری اهواز، بهویژه در حوزههای عمرانی، خدمات شهری، نهتنها رضایت عمومی را جلب نکرده بلکه موجب بروز چالشهای جدی در سطح شهر شده است.