روایت از شهید البرزی در جمعه سیاه ۱۷ شهریور / برملا شدن جنایتی از ساواک

ایرنا/ کرج - ایرنا - روز جمعه هفدهم شهریور سال ۱۳۵۷ که به «جمعه سیاه» یا «جمعه خونین» معروف شد، مردم انقلابی تهران در میدان ژاله (شهدای کنونی) تجمع کردند تا وفاداری خود را به امام و انقلاب نشان دهند اما ماموران رژیم شاه با وحشی گری به سوی مردم بی‌دفاع آتش گشودند و هزاران تن را به شهادت رساندند یا مجروح کردند که یکی از این شهدا از استان البرز بود .

به گزارش ایرنا، براساس روایت خانواده شهید " صفر علی شوقیان" که دراستان البرز ساکن هستند، این شهید گرانقدر که برای یاری مجروحان از خانه بیرون آمده بود، دم در منزل، مورد اصابت گلوله‌های مزدوران شاه قرار گرفت و به شدت مجروح شد.

---

بازار

---

اگرچه جراحت او در ناحیه پهلو و ران قابل درمان بود اما ماموران ساواک برای پوشاندن جنایت خود او را زنده‌به‌گور کرده و به همراه دیگر شهدا به سردخانه منتقل کردند. انباشته شدن پیکرهای مطهر شهدا روی هم و ادامه خونریزی باعث شد که این جوان غیور و ایثارگر به ملکوت اعلی بپیوند.

این شهید بزرگوار در نخستین روز از شهریور ماه سال ۱۳۴۲ در روستای منصورآباد از توابع بخش رزن همدان، در خانواده‌ای زحمت‌کش و متدین دیده به جهان گشود. پدرش برجعلی و مادرش کلثوم با کار کشاورزی و دامداری روزگار می‌گذراندند و در دل ساده‌زیستی روستایی فرزندانی پاک‌دامن و حق‌طلب پرورش دادند.
صفرعلی در هفت سالگی قدم به مدرسه گذاشت و تا پایان کلاس پنجم ابتدایی با اشتیاق درس خواند اما کمبود امکانات آموزشی و نبود مدرسه راهنمایی در روستا، راه پیشرفت تحصیلی را بر او بست. با این حال، هیچ‌گاه دست از تلاش برنداشت، در فصل تابستان که مدرسه تعطیل می‌شد، برای کمک به معیشت خانواده و کسب تجربه، راهی تهران می‌شد.

در تهران، ابتدا به عنوان شاگرد در یک کارگاه آلومینیوم‌سازی مشغول به کار شد و پس از یک سال، روبروی پارک شهر به شاگردی خیاطی پرداخت. شب‌ها را نزد برادرش که او نیز مستاجر بود، می‌خوابید. به تدریج، هنر خیاطی را فراگرفت و به استقلال شغلی رسید .

پیکر پاک شهید صفرعلی شوقیان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در میان غم و عزت مردم شهیدپرور همدان تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد. یاد و خاطره او، همچون هزاران شهید جمعه سیاه، همواره در قلب تاریخ انقلاب اسلامی ایران جاودان خواهد ماند.