روزگار تجربه و سکوت

ایرنا/ بجنورد- ایرنا- وقتی از در ورودی خانه سالمندان پردیس خیابان خیام بجنورد عبور می‌کنیم، سکوتی نرم و آرام بر فضا حاکم است؛ سکوتی که گاهی با صدای قدم‌های پاهای لرزان یا زنگ تلفن شکسته می‌شود.

به گزارش ایرنا، در یکی از اتاق‌های ساده با دیوارهای سفید و پرده‌های کمرنگ، آقای محمودی، مردی ۷۰ ساله نشسته است؛ دست‌هایش روی عصا قرار دارد و نگاهش گاهی به پنجره و گاهی به عکس‌های روی میز خمیده‌اش می‌لغزد.

---

بازار

---

او سال‌هاست که از خانواده و دوستانش دور مانده است. هر روز صبح، پرستاران خانه سالمندان با لبخندی کوتاه او را به سالن غذاخوری می‌برند و هر شب همان سکوت به اتاقش باز می‌گردد. محمودی می‌گوید: «گاهی احساس می‌کنم صدای خودم هم در این اتاق‌ها گم می‌شود»

اتاقش ساده است؛ یک تخت، یک کمد کوچک و چند قاب عکس که یادآور روزهای پرهیاهوی گذشته هستند.

عکس‌های نوه‌ها، روزهای شاد در باغ و سفرهای گذشته، همگی به او یادآوری می‌کنند که زندگی، حتی با تمام سختی‌هایش، پر از رنگ و صدا بوده است. اما حالا سکوت و تنهایی با او همراه شده است.

با وجود این تنهایی، زندگی در خانه سالمندان رنگ‌های دیگری هم دارد. دوستان سالمند او، هر چند محدود، لحظاتی از خنده و گفت و گو را به ارمغان می‌آورند.

محمودی می‌گوید: گاهی با هم خاطره تعریف می‌کنیم و حتی خنده‌های کوتاه، روز مرا روشن می‌کند.

پرستاران خانه نیز با توجه و مهربانی، سعی دارند جای خالی محبت خانواده را پر کنند، هرچند هیچ چیز نمی‌تواند جای دیدار فرزندان و نوه‌ها را بگیرد.

با نزدیک شدن عصر، محمودی به پنجره می‌رود و دست‌هایش را روی شیشه می‌گذارد. نگاهش به خیابان‌های شهر و کودکانی است که با دوچرخه می‌گذرند.

سکوت اتاق و زمزمه خاطرات، ترکیبی از اندوه و آرامش در او ایجاد می‌کند. او می‌داند که تنهایی بخشی از مسیر زندگی است، اما هنوز دلش برای لمس صمیمیت خانواده تنگ می‌شود.

خانه سالمندان برای محمودی و بسیاری از سالمندان دیگر، جایی است که بین سکوت و حضور دیگران، بین خاطره و واقعیت، زندگی می‌کنند. زندگی‌ای که گاهی تلخ است و گاهی شیرین، اما همواره با امید به فردایی بهتر ادامه دارد.

در خراسان شمالی با جمعیت یک میلیون نفری، حدود ۱۰.۷ درصد شهروندان بالای ۶۰ سال دارند؛ افرادی که سال‌ها در مسیر زندگی سختی‌ها و شیرینی‌ها را تجربه کرده‌اند.

اما روند سالمند شدن استان ادامه دارد؛ ۴۱ درصد جمعیت در بازه سنی ۴۰ تا ۵۹ سال قرار دارند و به زودی به جمع سالمندان خواهند پیوست.

کارشناسان هشدار می‌دهند که ۲۸ درصد سالمندان استان در گروه‌های پرخطر و بسیار پرخطر هستند؛ کسانی که با بیماری‌های مزمن دست و پنجه نرم می‌کنند یا در انزوای اجتماعی گرفتار شده‌اند و نیازمند حمایت ویژه‌اند.

مجید الهی راد، مدیر کل کمیته امداد امام خمینی (ره) خراسان شمالی، درباره تلاش‌های این نهاد برای حمایت از سالمندان می‌گوید: «در سال جاری ۲۸ میلیارد ریال برای کمک به معیشت و تأمین مایحتاج اولیه سالمندان هزینه شده است.

این حمایت‌ها شامل هزینه‌های نگهداری، پوشینه و تجهیزات پزشکی و توان‌بخشی مانند تخت‌های ویژه، تشک مواج، واکر و ویلچر است.

وی افزود: ۳۱ هزار و ۷۰۰ سالمند تحت پوشش کمیته امداد هستند و برنامه‌ریزی‌های مستمر برای ارتقای رفاه و کیفیت زندگی آنان انجام می‌شود. برنامه‌های هفته سالمند امسال با شعار «تکریم سالمند، رضای الهی و تکریم فردای خویش» برگزار می‌شود تا نگاه جامعه به سالمندان تغییر کند و ارزش تجربه‌های آنان بیشتر دیده شود.

سالمندی، یعنی درک گذر لحظات؛ یعنی فهمیدن اینکه هیچ چیزی در این دنیا پایدار نیست.

درست مانند برگ‌های خزان که به آرامی از درخت می‌افتند، اما هیچ‌گاه از زیبایی‌شان کاسته نمی‌شود، سالمندان نیز با هر سال زندگی، زیبایی‌ها و تجربه‌های ارزشمند خود را به جهان هدیه می‌کنند.

در این مرحله از زندگی، دیگر فتح دوباره دنیا معنا ندارد؛ بلکه درک آنچه در طول سال‌ها آموخته‌اند اهمیت دارد. سالمند در سکوت و آرامش خود، نه تنها چراغ راه نسل‌های جوان است، بلکه یادآور این حقیقت است که زندگی با تمام تلخی‌ها و شیرینی‌هایش، بی‌همتا و ارزشمند است.

خراسان شمالی با جمعیتی بیش از یک میلیون نفر، دارای ۴۹ هزار خانوار تحت پوشش کمیته امداد و ۱۰۶ هزار نفر مددجو است. نیمی از آنان بانوان و مابقی مردان هستند؛ ۶۶ درصد در مناطق روستایی و ۳۴ درصد در مناطق شهری زندگی می‌کنند.

این آمار نشان می‌دهد که سالمندی و حمایت از آنان، مسأله‌ای گسترده و نیازمند توجه همگانی است؛ مردمانی که با سکوت و آرامش خود، تجربه‌های زندگی را به نسل‌های آینده منتقل می‌کنند و پلی هستند میان گذشته و فردای استان.

سالمندی یعنی پذیرفتن محدودیت‌ها نه از سر تسلیم، بلکه از سر درک عمیق‌تر هستی. هر لحظه، هر نفس و هر خاطره، گوهرهایی هستند که در دل سال‌ها شکل گرفته‌اند و یادآور این حقیقت‌اند که زندگی، با تمام رنگ‌ها و سایه‌هایش، زیبا و ارزشمند است.