مهران؛ از «گرمیشه» تا «کانی‌سخت»، جغرافیای مقاومت در دل آتش

ایسنا/ فرمانده دوران دفاع مقدس گفت: دیدگاه صدام در «گرمیشه» تا شیار «میگ‌سوخته»، از گذرگاه «آب‌زیادی» تا ارتفاعات «کانی‌سخت» و «کولگ»، هر سنگر و هر دره، خاطره‌ای از نفوذ، دیده‌بانی و پیروزی رزمندگانی است که در عملیات‌هایی چون کربلای یک، فجر و والفجر، مهران را پیروز کردند.

محمدتقی قاسمی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: پس از هجوم سراسری و اشغال مهران، دشمن در ۱۰ کیلومتری جنوب غربی مهران بر روی قله ۲۱۵ که پاسگاه مرزی گرمیشه نام داشت، مجموعه استحکامات زیرزمینی و بتنی احداث کرد که در مقابل گلوله‌باران و بمباران، بسیار مقاوم و مستحکم بود و به مدت ۶ سال به‌عنوان دیدگاه و مقر فرماندهی لشکر ۱۷ زرهی ارتش عراق در محور مهران و چنگوله استفاده شد.

---

بازار

---

وی خاطرنشان کرد: در بخش شرقی این استحکامات یک سنگر دیده‌بانی با رعایت ایمنی کامل ساخته شده بود که از طریق کانال‌هایی به سنگر اصلی مرتبط می‌شد و به عمق خطوط مواصلاتی و مواضع ایران دید و تسلط داشت.

فرمانده اسبق سپاه استان ایلام تشریح کرد: علاوه بر آن سنگرهای اجتماعی، انفرادی، بهداری و کانال‌های مخصوص تردد نیروها نیز پیش‌بینی شده بود و حتی به خطوط برق شهر زرباطیه عراق نیز وصل بود.

قاسمی توضیح داد: صدام هنگام بازدید از خطوط پدافندی از طریق این دیدگاه مهران و مناطق اطراف آن را مشاهده کرد و تلویزیون بغداد نیز تصاویر آن را پخش کرد که به همین دلیل به دیدگاه صدام معروف شد.

وی توضیح داد: این دیدگاه تا انجام عملیات کربلای یک در سال ۱۳۶۵ در دست دشمن بود و علی‌رغم وجود استحکامات و میادین مین در مسیر دستیابی به آن، توسط رزمندگان اسلام فتح شد. این مکان مهم که یادآور فتوحات رزمندگان اسلام است مورد بازدید کاروان های راهیان نور قرار می گیرد.

 شیارهای «آب‌زیادی» و «میگ‌سوخته»

فرمانده دوران دفاع مقدس در معرفی این منطقه نیز گفت: شیار آب‌زیادی در جنوب قله اصلی قلاویزان به ارتفاع ۲۴۹ و غرب مسیل دارخرما قرار دارد و جاده خاکی آب‌زیادی (جاده قلاویزان - بهرام‌آباد) که در دوران جنگ تحمیلی نقش مهمی در پشتیبانی تدارکاتی دشمن داشت از کنار آن عبور می کند.

قاسمی افزود: در عملیات کربلای یک،  نیروهای لشکر ۱۷ علی ابن ابی طالب (ع) ۲۴ ساعت قبل از شروع عملیات از این شیار عبور کرده و با نفوذ به عقبه مواضع دشمن، در پشت سر آن‌ها مستقر شدند با وجود دره‌های عمیق در حد فاصل بلندی‌های ۲۵۴ و ۲۴۴، زمینه استتار و اختفای رزمندگان فراهم شد.

وی تأکید کرد: این تاکتیک مناسب که به خوبی طراحی و اجرا شد در پیروزی عملیات نقشی تعیین‌کننده داشت در سال ۱۳۶۵ مقر فرماندهی گردان ۳۴۱ قائم سپاه ایلام در این شیار قرار داشت و جاده جنگی آب‌زیادی برای پشتیبانی رزمندگان، توسط جهاد سازندگی احداث شد.

این فرمانده دوران دفاع مقدس در خصوص شیار می‌سوخته گفت: شیار میگ‌سوخته نیز در محل تلاقی انتهای غربی بلندی‌های حمرین با ارتفاعات قلاویزان و در امتداد مرز ایران و عراق قرار دارد. این منطقه با نام پاسگاه گرمیشه دائم که اکنون متروکه است، شناخته می شد اما با انهدام یک فروند هواپیمای میگ عراقی قبل از عملیات والفجر ۳ و سقوط آن در دره، این مکان به شیار میگ‌سوخته معروف شد.

وی اضافه کرد: در ادامه این شیار، در سال ۱۳۶۵ جاده مواصلاتی منطقه موسوم به جاده جنگی میگ سوخته احداث شد که یکی از محورهای مهم نفوذ به داخل پستی و بلندی‌ها و دسترسی به مهران بود. مقر فرماندهی گردان ۵۰۱ گردان ۵۰۹ سپاه ایلام در مقاطعی از جنگ در این شیار بود.

 کانی‌سخت و کولگ

قاسمی ادامه داد: ارتفاعات «کانی‌سخت» در ۱۰ کیلومتری شمال شهر مهران قرار دارد و به ارتفاع ۲۰ کیلومتر، به‌صورت شمال غربی به جنوب شرقی، در مجاورت مرز امتداد یافته است و کوه کولگ در جنوب آن قرار دارد.

فرمانده اسبق سپاه استان ایلام توضیح داد: بر اساس قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر خط‌الرأس ارتفاعات کانی‌سخت، بخشی از خط مرزی شمال مهران را تشکیل می‌دهد که پاسگاه‌های شورشیرین جدید، کولگ و تنگه تاریکه روی آن قرار گرفته است. این ارتفاعات با توجه به تسلط کامل بر دشت زرباطیه و ترساق عراق برای دو کشور اهمیت جغرافیایی فراوانی دارد.

وی تشریح کرد: یگان‌های ارتش عراق در هجوم سراسری خود تنها ارتفاعات کولگ را تصرف کردند و اشغال ارتفاعات کانی‌سخت را به تثبیت موقعیت و توسعه وضعیت در سایر مناطق موکول کردند در مقابل، رزمندگان اسلام طی عملیاتی در تاریخ ۷ مهرماه ۱۳۵۹ روی قله ۹۹۰ «گنج‌ویس» در شرق کانی‌سخت مستقر شدند و ضمن برقراری جاده ایلام - صالح‌آباد - مهران؛ با عملیات‌های چریکی و ایذایی مقدمات آزادسازی کولگ را فراهم کردند.

انتهای پیام