راهکارهای مدیریتی برای بهبود و ارتقای نژاد جوجه گوشتی ملی

ایسنا/ عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام گفت: با بهکارگیری روشهایی چون جیرههای رقیقشده، برنامه نوری متناوب و افزایش اسیدهای آمینه ضروری، میتوان عملکرد جوجه گوشتی داخلی را بهبود بخشید و افت لاشه، آسیبپذیری و ضریب تبدیل غذایی را بهطور معناداری کاهش داد.
علی اللهمرادی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به جایگاه سویه داخلی آرین در هرم اصلاح نژاد مرغ گوشتی اظهار کرد: در هرم اصلاح نژاد مرغ گوشتی، ۴سطح اصلی شامل گله لاین خالص، گله اجداد، گله مادر و در نهایت جوجههای گوشتی وجود دارد، این ساختار به گونهای طراحی شده که از یک خروس و ۱۰ مرغ لاین، در نهایت امکان تولید حدود پنجاه میلیون قطعه جوجه گوشتی و بالغ بر هفتاد و پنج هزار تن گوشت مرغ فراهم میشود.
وی خاطرنشان کرد: صنعت پرورش مرغ گوشتی در ایران و جهان از نظر تولید و اشتغال، جایگاه بسیار مهمی دارد. در ایران، بیش از ششصد هزار نفر بهطور مستقیم در این صنعت فعالیت دارند و حدود سه میلیون نفر در زنجیره تأمین و مصرف آن ارتزاق میکنند.
اللهمرادی توضیح داد: در حال حاضر، پنج سویه جوجه گوشتی شامل آلبرز، کاپ، راست، آرین و هووارد در کشور پرورش داده میشوند که از میان آنها، تنها سویه آرین است که مرغ لاین آن در داخل کشور تولید میشود، ۴ سویه دیگر وارداتی هستند و مرغ مادر یا اجداد آنها از خارج تأمین میشود.
این عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان ایلام با تأکید بر اهمیت استراتژیک سویه آرین در امنیت غذایی کشور تصریح کرد: اگرچه سویه آرین در ظاهر ضعیفتر از نژادهای رقیب خارجی مانند کابل و راز به نظر میرسد، اما نقش آن در تولید گوشت مرغ و تأمین امنیت غذایی کشور، آن را به سرمایهای ملی و استراتژیک تبدیل کرده است.
وی تشریح کرد: در اواخر دهه ۷۰، حدود ۸۵ درصد از جوجههای اجداد مورد نیاز کشور از طریق مرغ لاین آرین تأمین میشد اما در دهه هشتاد، این سهم به کمتر از ۲ درصد کاهش یافت، یکی از دلایل اصلی این کاهش، عدم تداوم در اصلاح ژنتیکی و در نتیجه عملکرد ضعیف این نژاد در مقایسه با نژادهای مدرن وارداتی بود.
این محقق و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام گفت: از جمله نقاط ضعف سویه آرین میتوان به حساسیت بالا به آسیب، افت لاشه هنگام کشتار و ضعف در صفات عملکردی اشاره کرد با این حال، با اعمال روشهای مدیریتی مناسب میتوان تا حدودی بر این نقاط ضعف غلبه کرد.
اللهمرادی توضیح داد: استفاده از برنامه نوری متناوب، جیرههای رقیقشده، افزایش سطح اسیدهای آمینه ضروری و افزایش تراکم گله، از جمله راهکارهایی هستند که میتوانند به بهبود عملکرد این سویه کمک کنند برنامه نوری متناوب اگرچه تأثیر چندانی بر وزن بدن در دوره پایانی ندارد اما باعث کاهش مصرف خوراک، بهبود ضریب تبدیل و افزایش شاخص تولید میشود. همچنین این برنامه هزینه خوراک، ساعات نوری و برق مصرفی را کاهش داده و سود اقتصادی به ازای هر قطعه جوجه را افزایش میدهد.
وی افزود: جیرههای رقیقشده و برنامه محدودیت غذایی نیز در کنترل آسیبپذیری پرنده مؤثر هستند، منظور از جیره رقیقشده، کاهش ۵ درصدی انرژی و پروتئین جیره با حفظ سطح سایر مواد مغذی است در این روش، پرنده در دوره آغازین بهصورت آزادانه به جیره استاندارد دسترسی دارد، سپس در دوره رشد از جیره رقیقشده استفاده میکند و در نهایت دوباره به جیره استاندارد بازمیگردد، این فرآیند موجب جبران رشد، کاهش وقوع آسیب، بهبود ضریب تبدیل غذایی و کاهش تلفات میشود.
این محقق و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام: اضافه کرد: افزایش درصد اسیدهای آمینه ضروری مانند لیزین، متیونین، ترئونین و تریپتوفان در جیره، موجب بهبود عملکرد دستگاه گوارش، آرامش پرنده، افزایش حجم عضله سینه و کاهش افت لاشه در کشتارگاه میشود.
اللهمرادی گفت: با کاهش دوره پرورش به ۳۵ تا ۴۰ روز و تراکم ۱۵ جوجه در هر متر مربع، میتوان در یک سالن ۱۰ هزار قطعهای، حدود ۱۵ هزار قطعه مرغ آرین را پرورش داد و از مزایای تولید مرغ سایت یا مرغ استاندارد بهرهمند شد.
انتهای پیام