خانواده؛ پناهگاهی برای تاب‌آوری در طوفان بحران‌های زندگی

ایسنا/  یک متخصص روان‌پرستاری گفت: خانواده، به‌عنوان یک «سیستم زنده و پویا»، نقشی اساسی در ایجاد هم‌تنظیمی هیجانی میان اعضا و تبدیل بحران‌های فردی به تاب‌آوری جمعی دارد.

سیدمهدی موسوی‌قیداری در گفت‌وگو با ایسنا، با تحلیل علمی عملکرد خانواده در مواجهه با بحران‌ها، اظهار کرد: خانواده تنها یک نهاد زیستی یا ساختار اجتماعی نیست، بلکه سیستمی زنده و پویاست که وظیفه اصلی آن تأمین امنیت عاطفی و فراهم کردن فضایی برای «بازگشت به خانه» در شرایط فشار روانی است.

---

بازار

---

وی افزود: قدرت واقعی خانواده در توانایی آن برای تبدیل بحران‌های فردی به فرصتی جهت تاب‌آوری جمعی نهفته است. خانواده سالم می‌تواند بحران را از دوش یک فرد بردارد و با تقسیم بار روانی و مسئولیت‌ها، از شدت فشار بکاهد.

موسوی‌قیداری با استناد به نظریه دلبستگی جان بالبی، ادامه داد: خانواده به‌عنوان یک پایگاه دلبستگی ایمن، به فرد اجازه می‌دهد با اطمینان وارد دنیای بیرون شود و در صورت مواجهه با شکست یا بحران، به پناهگاه امن خود بازگردد؛ جایی که می‌تواند احساس ضعف و ترس خود را بدون قضاوت بیان کند و حمایت عاطفی لازم را دریافت کند.

این متخصص روان‌پرستاری، با اشاره به مفهوم تاب‌آوری جمعی، گفت: در خانواده‌های کارآمد، بحران‌ها به‌صورت جمعی مدیریت می‌شوند. اعضای خانواده با تقسیم وظایف، حمایت متقابل و ایجاد حس مشارکت، فشار روانی را تعدیل می‌کنند. این فرآیند نه‌تنها به کاهش استرس منجر می‌شود، بلکه موجب تقویت حس کارآمدی، امید و رشد شخصی در اعضا خواهد شد.

وی، سومین کارکرد حیاتی خانواده را هم‌تنظیمی هیجانی عنوان کرد و افزود: خانواده به‌مثابه یک سیستم تنظیم هیجانی عمل می‌کند. زمانی که یکی از اعضا دچار اضطراب یا خشم است، حضور آرام، گوش دادن بدون قضاوت یا تماس فیزیکی محبت‌آمیز دیگر اعضا می‌تواند سیستم عصبی او را تنظیم کند و از غرق‌شدگی در هیجانات منفی جلوگیری کند.

موسوی‌قیداری تأکید کرد: پناهگاه امن خانوادگی به‌صورت خودکار ایجاد نمی‌شود، بلکه نیازمند ارتباط مؤثر، انعطاف در قوانین، و فرهنگ قدردانی متقابل است. خانواده، همان کشتی محکمی است که در امواج سهمگین بحران‌های زندگی، ما را در خود نگه می‌دارد و اجازه غرق شدن نمی‌دهد.

انتهای پیام