شهادت کودک هفت‌ساله‌ای که چهره انقلابی سمنان را گلگون‌تر کرد

ایرنا/ سمنان - ایرنا - بهروز بهروزی نخستین شهید شهرستان سمنان در مسیر پیروزی انقلاب اسلامی است که شهادتش بر اثر شلیک گلوله ساواک در راهپیمایی، نقطه عطفی در حرکت‌های انقلابی این دیار شد.

به گزارش ایرنا، شهید بهروز بهروزی فرزند عباسقلی، بیست و پنجم شهریور ۱۳۵۰ در سمنان و در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد.

---

بازار

---

پدرش نانوا بود و با یک خواهر و برادر زندگی می‌کردند و زندگی متوسطی داشتند.

شهید بهروز بهروزی سال ۱۳۵۷ در کلاس دوم ابتدایی در مدرسه‌ مهران(شهید چمران فعلی) در چهارراه شهربانی درس می‌خواند که شهید شد.

انقلاب اسلامی به پیروزی نهایی نزدیک شده بود و مردم در مقابل سخت‌گیری‌های نظامیان وابسته به دربار که تلاش داشتند به هر قیمتی رژیم طاغوت را نگه دارند، بدون ترس و با خانواده شرکت می‌کردند.

دهم دی‌ ۱۳۵۷ او در کنار خانواده‌اش به فرمان امام خمینی(ره) به صحنه آمد و در راهپیمایی شرکت کرد. ساعت حدود یک و نیم بعدازظهر بود که ماموران ساواک در میدان شهید بهشتی سمنان به سوی مردم، حمله‌ور شد و بهروز از ناحیه سر، مورد هدف قرار گرفت و شهید شد.

از مدرسه تا پرورش در مکتب حسینی

مادر شهید بهروزی که چند سال پیش به فرزند شهیدش پیوست، پیش از رحلتش نقل کرده‌است: بهروز دانش‌آموز بسیار فعال، کوشا، ساعی و باهوشی بود.

بهروز از همان کودکی در تمام مسایل انقلاب شجاعانه می‌ایستاد و هرگز نمی‌ترسید. شاگرد ممتاز مدرسه‌ای که همه کادر مدرسه و معلمان دوستش داشتند. با وجود کم‌سن‌وسال بودنش اهل قرآن و نماز و عاشق عاشورا و آیین عزاداری محرم بود.

از صف نفت تا صف نخست راهپیمایی

مادر شهید بهروزی با یادآوری خاطرات روز شهادت پسرش نقل کرده است: فرستاده بودمش صف نفت بایستد که نفت بگیرد. خیلی طول کشید و از او خبری نشد، چون کارگران نانوایی‌مان برای ناهار به خانه ما می‌آمدند، من مجبور بودم دیرتر به راهپیمایی بروم.

از کارگران نانوایی پرسیدم آیا بهروز را دیدید که کارگر نانوایی در پاسخم گفت در راهپیمایی بود، کیک و کلوچه خریده بود و بین بچه‌ها تقسیم می‌کرد. یک پلاکارد بزرگ هم دستش بود.

تند و سریع دنبالش رفتم، دم در شعبه‌ نفت نبود. مردم داشتند تظاهرات می‌کردند، خودم را به‌ جمعیت رساندم. جلوی جمعیت یک‌ طرف یک پلاکارد را گرفته بود و با مردم شعار می‌داد. رفتم جلو و با ناراحتی گفتم: بهروز! بیا برویم. پایه‌ پلاکارد را داد دست یکی دیگر و آمد. گفتم: بچه‌جان! تو آخرش خودت را به‌ کشتن می‌دهی. تو هنوز بچه‌ای این کارها به‌ تو نیامده، صبر می‌کردی با خودم می‌رفتی راهپیمایی.

در جواب به من گفت: «چرا خواهرم برود، داداش برود، ولی من نروم؟»

از پادگان ارومیه تا بیمارستان امداد سمنان

برادر بهروز در زمان انقلاب در ارومیه سرباز بود، آن موقع امام خمینی(ره) دستور داده بود که همه از پادگان‌ها فرار کنند. برادر بهروز هم فرار کرده بود و به سمنان آمده بود و پدرش به او گفته بود برود بیمارستان و به مجروحینی که می‌آورند کمک کند.

اولین کسی را که در مسیر خدمت‌رسانی در بیمارستان می‌بیند، برادرش بود.

شهادت بهروز خشم مردم را برافروخت

مادر شهید بهروزی گفته‌است که ۱۰ دی ۱۳۵۷ مردم در میدان سی‌سر سمنان جمع شده بودند که بر علیه طاغوت تظاهرات کنند. آن روز ما در تظاهرات متفرق شده بودیم و به همراه بهروز به خانه آمده بودیم، اما گویا در میدان خانه یکی از پلیس‌ها را مردم به آتش کشیده بودند، و همه جمع شده بودند.

بهروز هم دوباره به خیابان برگشت و به داخل جمعیت رفته بود. در همان لحظه ماموران به سمت مردم تیراندازی کرده بودند و بهروز هم در اثر اصابت گلوله به سرش، به شهادت رسید.

با شهادت بهروز، مردم خیلی خشمگین شدند، طوری که شهادت بهروز انگار خون همه را به جوش آورده بود، مردم همه جلوی بیمارستان جمع شده بودند و قیامتی به پا شده بود.

آن روز همه مغازه‌ها تعطیل شده بود و تا یک هفته بازار سمنان تعطیل بود.

روزی که می‌خواستیم پیکر پاک شهیدمان را تحویل بگیریم و به خاک بسپاریم، مرحوم حاج آقا عالمی به پدر شهید گفت: آقای بهروزی، اگر اجازه بدهید ما شهید را فردا دفن کنیم، اگر امروز پیکر از بیمارستان خارج شود، مردم آنقدر به جوش آمده‌اند که به داخل پادگان‌ها و کلانتری‌ها می‌ریزند و تعداد کشته‌ها زیاد می‌شود.

پدر شهید بهروزی هم در جواب حاج آقا عالمی گفت: به یک شرط می‌گذارم فردا تشییع شود که فردا پیکر را تحویل ما بدهند، نیایند شبانه پیکر را ببرند. مرحوم عالمی نیز گفت: من به شما تعهد می‌دهم که پیکر را فردا تحویل شما بدهیم.

فردای آن روز، مسوولان بیمارستان برای ما تعریف کردند که از ساواک آمدند و می‌خواستند پیکر را ببرند، اما حاج آقا عالمی آن را داخل اتاق عمل گذاشته بود تا نتوانند پیدا کنند، ساواکی‌ها می‌گفتند: شما پیکر را به ما بدهید ما فردا با گلوله جواب خانواده شهید را می‌دهیم.

سمنان سرآمد استان‌ها در تقدیم شهید برای حفاظت از انقلاب

به گزارش ایرنا، دوران هشت ساله دفاع مقدس برگ افتخاری در دفتر غیرت و مردانگی ایرانیان رقم زد، مردم استان سمنان با اعزام تعداد قابل توجه رزمندگان به این نبرد، جزو سه استان برتر در تقدیم بیشترین تعداد شهید در کشور است؛ مدالی که از هر رنگی بالاتر و آرمانی جاودان را یادآور است.

رزمندگان سلحشور و دلیر ایران اسلامی طی هشت سال دفاع مقدس بیش از ۱۰۰ عملیات محدود نیمه‌گسترده و گسترده انجام دادند و با مدیریت تحسین‌برانگیز نظامی و پرورش قوای رزمی توانستند با قاطعیت از تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران دفاع کنند.

نیروهای اعزامی از استان سمنان نیز در ۵۵ عملیات شامل ۲۴ عملیات توسط سپاه و بسیج، ۱۱ عملیات توسط لشکر ۵۸ تکاور ذوالفقار ارتش و ۲۰ عملیات توسط جهادسازندگی، شرکت و نقش فعال و اثرگذاری را ایفا کردند.

جمعیت استان سمنان در سال ۱۳۵۵ حدود ۲۸۹ هزار و ۴۶۰ نفر و کمتر از یک درصد از جمعیت کشور بود که با توجه به جمعیت آن زمان استان، تقدیم سه هزار شهید بیانگر این مدعاست که مردم این خطه تمام‌قد برای دفاع از انقلاب در صحنه حضور داشتند.

جنگ تحمیلی در دهه ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ اتفاق افتاد و اگر ملاک محاسبه جمعیت کل کشور و استان سمنان را در سال ۱۳۶۵ قرار دهیم، می‌توان گفت جمعیت کل کشور در سال ۶۵ حدود ۴۹ میلیون و ۴۴۵ هزار نفر و جمعیت استان سمنان نیز در آن سال ۴۱۷ هزار ۳۵ نفر بود.

مقایسه آماری فوق چنین نشان می‌دهد که در کل کشور بر اساس جمعیت سال مورد اشاره، معادل ۴۴ صدم درصد یعنی یک نفر در ۲۲۶ نفر به فیض شهادت نائل آمدند، این رقم در استان سمنان ۶۹ صدم درصد یعنی یک نفر در هر ۱۴۵ نفر جمعیت استان بود.

سمنان به تناسب جمعیت کشور و شهدا، یک و هفت دهم برابر میانگین کشوری شهید تقدیم میهن کرده است و بیش از ۹۷ درصد از شهدا مربوط به دفاع مقدس هستند و همه این سروقامتان و مدافعان وطن در خطوط مقدم و مناطق جنگی به شهادت رسیدند.

مقایسه آماری شهیدان بسیجی استان سمنان با کشور نشان می‌دهد که از مجموع یک میلیون و ۹۳۰ هزار بسیجی رزمنده در کشور، ۹۵۰ هزار نفر به شهادت رسیدند و معادل چهار و ۹ دهم درصد کل رزمندگان و سهم استان سمنان از شهدای بسیجی یکهزار و ۵۷۴ نفر است که معادل پنج و چهار دهم درصد رزمندگان استان محسوب می‌شود.

هم‌گام با بسیجیان، حضور پاسداران به عنوان فرماندهان و همرزمان آنان در جبهه‌های جنگ بسیار چشمگیر بود. به طوری که طبق آمارهای موجود تعداد ۳۱۶ نفر از پاسداران استان سمنان یعنی به ازای هر پنج نفر یک نفر به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و طبق آمار رسمی اعلام شده، تعداد سه هزار و ۱۰۰ نفر از اعضای داوطلب تحت امر جهاد در طول دفاع مقدس به شهادت رسیدند که با توجه به تناسب آمار کشور، معادل یک و نیم درصد آمار کل شهدای کشور می‌شود.

شمار شهدای جهاد در استان سمنان به حدود ۱۱۳ نفر می‌رسد که معادل چهار درصد از آمار کل شهدای استان را تشکیل می‌دهد و بر پایه گزارش‌ها، آمار شهدای جهاد استان با ۱۱۳ نفر معادل سه و ۶ دهم درصد از کل شهدای جهاد کشور را شامل می‌شود که بیش از سه برابر میانگین کشوری را به خود اختصاص داده است.

از سه هزار شهید استان سمنان، ۲۲۰ نفر ورزشکار و ۹۶ شهید در عرصه بهداشت و درمان به فیض شهادت رسیدند و ۷۰۰ نفر از رزمندگان جبهه‌های جنگ حق علیه باطل که از این حوزه عازم نبرد شده بودند نیز به جایگاه والای جانبازی نائل آمدند.

از مجموع ۹۶ شهید بهداشت و درمان دفاع مقدس استان سمنان، یک شهید پزشک بود، ۶ شهید نیز بهداشت و پزشکیار، ۵۶ شهید امدادگر، ۹ شهید حامل مجروحان، ۹ شهید راننده آمبولانس و ۱۸ شهید نیز بهداشتیار و عضو کادر بهداشت و درمان رزمندگان دفاع مقدس بودند که به شهادت رسیدند.

شمار کل جانبازان استان سمنان هفت هزار و ۲۰۰ نفر است که از این تعداد یکهزار و ۸۰۷ نفر از جانبازان استان را جانبازان شیمیایی تشکیل می‌دهند. ۲۰۷ نفر دارای بیش از ۲۵ درصد جانبازی هستند. طبق گزارش‌ها، در کشور به ازای هر ۱۲۴ نفر یک نفر جانباز و در استان سمنان به ازای هر ۵۸ نفر یک نفر در دوران دفاع مقدس جانباز شدند و استان سمنان بیش از ۲ و یک دهم برابر میانگین کشوری جانباز دارد و همچنین یکهزار و ۷۴۷ نفر از این جانبازان بیش از ۲۵ درصد جانبازی دارند.