فارس/ اينجا يکي از ۹۶ روستاي بخش مرزنآباد با جمعيت بالغ بر ۴۰۰ خانوار که کمترين مهاجرت را به شهر داشتند اکنون بعد از ۲۰ سال ۶ ماه نخست سال همچنان ۱۳ ساعت در روز از بي آبي رنج ميبرند.
صبح است با طلوع آفتاب به راه افتادم، جاده پر و پيچ خم را پيمودم، تا چشم کار ميکند طبيعت سرسبزي ميبينم، از پل کوچکي رد شدم به روستا رسيدم، حس آشنايي من را به خود ميکشاند آري در کودکي چند باري به اين روستا آمده بودم هنوز باغهاي سبزي و لوبيا و زمينهاي گندم و جو را به ياد دارم اکنون فقط علفهاي هرز به چشم ميخورد، حس ديگري است.
اينجا اهالي با چشمهاي آزرده از زخمهاي قديمي زندگي ميکنند، روستايي که خود از تمام کوههاي اطرافش چشمههاي روان جاري است ولي مردمانش از بيتدبيري مسؤولان گريانند.
همينطور که پيش رفتم به پيرزني را ديدم که با خود سخن مي گفت نزديکتر رفتم جوياي احوال شدم، مادر حالت خوبه؟ آه سردي کشيد گفت نه جان، خوب نيستم، اينجا کربلا است ما آب نداريم!
اهالي از حضورم مطلع شدند ناخودآگاه تعداد زيادي دورم جمع شدند همه يک صدا از مسؤولاني ميگفتند که توان مقابله با يک شخص در روستاي بالادست را ندارند.
اينجا يکي از ۹۶ روستاي بخش مرزنآباد با جمعيت بالغ بر ۴۰۰ خانوار که کمترين مهاجرت را به شهر داشتند اکنون بعد از ۲۰ سال ۶ ماه نخست سال همچنان ۱۳ ساعت در روز از بي آبي رنج ميبرند.
اهالي روستاي پردنگون مرزنآباد از پروژه ملي منطقهاي ميگويند که بعد از ۱۰ سال هنوز به سرانجام نرسيده است...
عبدالله ردائي، دهيار روستاي پردنگون از پروژه آبرساني ميگويد: سال ۶۱ پس از اخذ مجوز اهالي روستاي «برار» بنا به دلايل مختلف از ادامه پروژه ممانعت کرده و جلوي اتمام پروژه را گرفتهاند اکنون بعد از ۱۱ سال اين پروژه ما نا تمام مانده است.
آب شرب، ۱۶۰خانوار اين روستا را از اين نعمت خدادادي بهرهمند ساختيم و پس از ساليان متمادي طبيعتا به علت افزايش جمعيت روستا در سال ۱۳۸۸ مجوز آب کشاورزي را از اداره جهاد کشاورزي مطالبه کرده و متعاقب آن حفاري لوله به طول ۱۲ کيلومتر را انجام داديم و فقط يک کيلومتر که از جاده روستاي برار بايد بگذرد مانده.
متأسفانه اهالي روستاي «برار» بنا به دلايل مختلف از ادامه پروژه ممانعت کرده و جلوي اتمام پروژه را گرفتهاند اکنون بعد از ۱۱ سال اين پروژه ما ناتمام مانده، با تمام مکاتباتي که با مسؤولان شهرستان در اين بازه زماني در جهت ياري رساندن و کمک به اتمام پروژه داشتيم متاسفانه به نتيجه ختم نشد.
يکي از معلمان بازنشسته ساکن روستا به جهش توليد در سال ۱۳۹۹ اشاره ميکند و ميگويد: سالهاي متمادي در بيشتر روستاها به عنوان معلم با افتخار خدمت کردم و بعد از عمري که خداوند پس از اين مسؤوليت مقدس به من اعطا کرد در روستاي خود ماندگار شدم تا پيرو فرمايشات مقام معظم رهبري در سال جهش توليد باشم.
تا من و اهالي روستا با داشتن ۶۰۰ هکتار زمين کشاورزي بتوانيم به تأمين معيشت خود در اين شرايط اقتصادي کمک کنيم، چطور ميشود در روستاي مازندران با اين همه نعمات وافر الهي نظير آب زلال و شرب زندگي کنيم اما دريغ از يک باغ و باغچه کوچک!
به گزارش فارس؛ اهالي در حالي از بيآبي گله دارند که روستاي بالادست از فراواني نعمت آب بهرهمند هستند.
بازار