ايبنا/ سيدحامد حسيني از شاعران آييني و جوان مشهدي بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

پيکر سيدحامد حسيني که پس از طي يک دوره طولاني تحمل رنج و بيماري و ناراحتي‌هاي مختلف کبدي و اخيرا هم کرونا درگذشت، روز گذشته (21 فروردين‌) در قطعه هنرمندان و نام‌آوران مشهد در جوار دوستان اديب و شاعرش به خاک سپرده شد.
سيدحامد حسيني ملقب به «راوُش» متولد ۱۳۵۹ که بالغ بر دو دهه در ميان شاعران کرج به بالندگي شعري خود مي‌انديشيد، در دهه ۸۰ به شهرش، مشهد آمد. او پس از اين به سرودن شعر و طبع سه مجموعه شعر که اغلب شعرهاي آييني است پرداخت؛ از جمله مي‌توان به مجموعه شعر «گناه درختان لخت» اشاره کرد.
وي همچنين سرايش اشعار آييني خود را با شعري در وصف حضرت اباالفضل العباس عليه السلام آغاز کرده بود، در ابتدا در قالب‌هاي مختلف به سرايش شعر اقدام مي‌کرد تا اين‌که نذر کرد فقط براي حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها شعر بسرايد.
شعري از مرحوم سيدحامد حسيني در ادامه مي‌آيد:
آن‌چه در آفرينش زهرا دخيل شد
سيب بهشتي و زغب جبرئيل شد
مريم گزيد از رطب شاخه‌ زمين
اما امين گزيدني‌اش هم اصيل شد
از بي‌شمار طنطنه‌ وصف‌تان، غزل
در بند بند غايب بحر الطويل شد
قلبت شکست مرغ ابابيل تو – علي –
محبوس در سقيفه‌ اصحاب فيل شد
کعبه چهارضلعي فرزندهاي توست
با سقفي از شما مکعب مستعطيل شد
اندازه بي‌خدا، به خدا عشق من کم است
هر چيز در برابر حدت قليل شد
مادر! ذبيح نام توام چون حسيني‌ام
قربان‌تان که حامدتان اسماعيل شد»
مرحوم سيد حامد حسيني داراي اصالتي خراساني است با اين حال چند سالي در تهران و کرج زندگي کرد و روز ۲۰ فروردين‌ماه ۱۴۰۰ در ۴۱ سالگي به دليل ابتلا به کرونا درگذشت.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar