رتبه دوم تجربی: موفقیتم در کنکور نتیجه تلاش چندین سالهام است

ايرنا/ رتبه دوم کنکور تجربي سال ۱۴۰۰ با بيان اينکه موفقيت در کنکور نتيجه تلاش چندين ساله اش ميباشد به دانش آموزان توصيه کرد که هرگز نا اميد نشده و به تلاش خود ادامه دهند زيرا حتما روزي نتيجه تلاش خود را خواهند ديد.
پارسا فتحي، رتبه دوم کنکور تجربي سال ۱۴۰۰ به تشريح علل موفقيت خود در آزمون کنکور پرداخته و بيان کرد: از دوره دوم متوسطه تلاش جدي و توام با برنامه ريزي خود را براي کنکور آغاز کردم و در اين سالها با تمام وجود براي موفقيت تلاش کرده ام.
وي بيان کرد: به طور جدي آمادگي براي کنکور تجربي را از سال دهم دبيرستان شروع کرده و در ماههاي اخير ساعت مطالعهام بين ۸ تا ۱۰ ساعت متغير بود، افت و پيشرفتم را با ميزان تلاشم مقايسه کرده و بر اساس آن هدفگذاري ميکردم، ساعت مطالعه و تعداد تستي که کار ميکنيم، خيلي بيشتر از چيزي که فکرش را ميکنيم در پيشرفتمان مؤثر است.
اين دانش آموز نخبه اردبيلي اضافه کرد: در کنار سختکوشي و داشتن اميد و انگيزه، هدفم اين بود که در هر درس، کمترين اشکال را داشته باشم، خيلي به تراز و رتبه اولويت نميدادم، فکر کردن به اين مسائل آرامش را از بين ميبرد، سعي ميکردم به حاشيهها فکر نکنم و تمرکزم بر يادگيري باشد، وظيفهام را دانسته و تلاش ميکردم به برنامهريزيام پايبند باشم و از درسخواندن لذت ببرم، بايد به کتاب درسي و مطالبي که براي کنکور مهم هستند، اکتفا کنيم، نبايد اجازه بدهيم در اين مسير، حاشيهها ما را سرگرم کنند.
وي تاکيد کرد: مهمترين سال، براي دانشآموزان کنکوري سال دوازدهم است، دانش آموز علاوه بر مطالعه عميق درسهاي دوازدهم بايد مرور کامل درسهاي پايه را هم انجام دهد، دانش آموزبايددر بهار و تابستان تلاش کند، اشکالاتش را در مباحث پايه به کمترين مقدار ممکن برساند و در حد توان حداکثر پيشخواني را داشته باشد بايد سرعت عملش را در زدن تستهاي عمومي بيشتر کند، به نظرم آموزشها و آزمونهاي حضوري کارايي بيشتري دارند.
او تلاش و کوشش و تحصيل با برنامه را از جمله رموز موفقيت خود ذکر کرده و افزود: به دوستان و همسالان خود توصيه ميکنم که هرگز نا اميد نشده و دست از تلاش برندارند و اين را بدانند که کوچکترين تلاش و زحمت آنها دير يا زود نتيجه داده و آنها موفق خواهند شد.
عاشق پزشکي هستم و در اين رشته تحصيل خواهم کرد
پارسا فتحي که متولد سال ۱۳۸۲ و دانش آموز دبيرستان تيزهوشان شهيد بهشتي اردبيل است، اضافه کرد: از کودکي در فضاي رشته پزشکي بزرگ شده و علاوه بر پدر و مادر، در خانوادهاش پزشکان زيادي وجود دارند.
او گفت: پدرم پزشک فوقتخصص انکولوژي اطفال و مادرم پزشک عمومي است و اين موضوع باعث شد گرايش اوليهاي در من براي اين رشته ايجاد شود، پزشکي يکي از رشتههاي دلخواه من است که هميشه جديدترين اخبار آن را دنبال ميکنم و آن را فارغ از توجه به درآمد يا موقعيت اجتماعي انتخاب کردهام، از اينکه بتوانم با دانشم جان انسانها را نجات دهم لذت ميبرم.
پارسا درباره سهم پدر و مادرش در موفقيت گفت: تا پايه ششم مادرم به من کمک زيادي ميکرد، اما از هفتم به بعد مستقل شدم، پدر و مادرم وقتي در آزموني نتيجهي دلخواهم را نميگرفتم، به من يادآوري ميکردند که آزمونها مهم هستند، اما نه آنقدر که روحيهام را از دست بدهم، زماني هم که از نتيجه يک آزمون خوشحال ميشدم، باز پدر و مادرم به من يادآوري ميکردند که نتيجهي صرفاً يک آزمون تعيينکننده نيست و بايد تلاشم را ادامه بدهم.
وي درباره ساعتهاي فراغتش نيز گفت: قبلاً به ورزشهاي اسکي و کوهنوردي و بسکتبال مشغول بودم، اما مدتي است که ساعتهاي فراغتم محدود است، گاهي تلويزيون نگاه ميکنم و گاهي هم دوچرخهسواري. در مکعب روبيک هم مهارت زيادي دارم، ولي سال کنکور تقريباً از کارهاي ديگر فاصله گرفته و تمرکز اصليام درس خواندن بود.