سیستانوبلوچستان در فراق شاعری بزرگ

ایرنا/ غلامعلی رییس الذاکرین نخستین سراینده اشعار به گویش سیستانی و مردی بزرگ در تاریخ سیستان و بلوچستان که او را نه تنها در این خطه وسیع که در سراسر کشورمان به بزرگی و فرهنگ میشناسند در نخستین روزهای پاییز سفر غمبار خود را به جهان دیگر هستی شروع کرد.
۸۲ سال پیش سرزمین سیستان شهر زابل میزبان فرزندی شد که قرار بود در تاریخ ادب و فرهنگ این سرزمین نامی از خود به جا بگذارد این فرزند همان غلامعلی رییس الذاکرین است.
اشعارش را به گویش سیستانی میخواند از این رو نامیدند او را بزرگترین بومی سرای ایرانی، تمامی آثار این استاد که برخیها را نیز با صدای خودش خوانده با لهجه سیستانی نوشته و چاپ شدهاست.
انتشار کتابهایی با عنوانهای «عیدوک جمازه سوار شب رو، پنج ارغن، کندو، زاد سروان سیستان، غزلیات عبرت سیستانی ، خال کجک ، آسوکه، اشعار مقبولی، فرهنگ منظوم دهبانی، «صد پند صد حبه قند»، اسناد تاریخی سیستان، کاکلک، هفت خوان یعقوب، زیر بادگیر بلور، یک شهر در آتش سه بار، گج واگج، نغمه آرچنگ، سرود بیگاهان و پرده آخر در کارنامه وی نشان میدهد که این عمر ۸۲ ساله رییسالذاکرین چگونه به گسترش فرهنگ و هنر اختصاص داشته است.