درباره زایلیتول؛ ماده‌ای مفید در خمیردندان‌ها 

آخرین خبر/ کند شدن روند پوسیدگی 
زایلیتول یک ماده کریستالی سفید رنگ ، از دسته الکل قند است که طعمی‌خنک و سرد کننده دارد و از لحاظ طعم به شیرینی شکر است، ولی معایب شکر را ندارد. این ماده 40 درصد کالری کمتر و 75 درصد کربوهیدرات کمتری دارد . زایلیتول به طور گسترده‌ای به عنوان جایگزین قند در محصولات جویدنی مانند آدامس ، آب نبات‌ها، قرص‌های نعنایی، خوشبوکننده‌های دهان و دندان، محصولات مراقب دهان و دندان مانند دهانشویه‌ها و خمیردندان‌ها به شمار می‌رود و برخلاف شیرین‌کننده‌های دیگر، برای سلامت دندان‌ها مفید است و مصرف مداوم آن، امکان پوسیدگی دندان‌ها را کاهش می‌دهد
تاریخچه کشف زایلیتول
در سال ۱۸۹۱ شیمیدان آلمانی به نام امیل فیشر اولین بار زایلیتول را تولید کرد ولی تا دهه ۱۹۳۰ و جنگ جهانی دوم ، این ماده فقط برای تحقیقات مورد استفاده قرار می‌گرفت. در دهه ۱۹۳۰ در پی کمبود قند که به علت  جنگ جهانی حادث شده بود، شیمیدانها به دنبال یافتن شیرین‌کننده جایگزین بودند. ولی قبل از اینکه خلوص و فواید آن تبدیل به واقعیت شود، جنگ به پایان رسید و با اتمام جنگ، کمبود قند برطرف شد و دوباره این قند الکلی به تاریخ پیوست.
تا اینکه در سال ۱۹۷۵ یک شرکت فنلاندی تولید گسترده زایلیتول را آغاز کرد. از آنجایی که این ماده به راحتی به چربی تبدیل نمی‌شود ، هیچ تاثیری برای بیماران دیابتی نیز ندارد. همچنین این ماده برای افرادی که رژیم کتو دارند، برای زنان باردار و شیرده ، برای کودکان و حتی نوزادان بی خطر است.
نگاهی بر تاثیر قند روی دندان‌ها 
مصرف قند با ایجاد حالت اسیدی در دهان، مواد معدنی مفید را از روی دندان جدا می‌کند و باعث آسیب پذیری بیشتر در برابر باکتری‌ها در نتیجه پوسیدگی دندان می‌شود. بزاق، محیط دهان را قلیایی می‌کند و باقیمانده غذا را می‌شوید و به هضم غذا کمک می‌کند ، ولی هنگامی‌که به علت مصرف شیرینی زیاد ، بزاق دهان اسیدی می‌شود، باکتری‌های دهان بر آن غلبه می‌کنند و مینای دندان خراب می‌شود. از آنجایی که زایلیتول غیر قابل تخمیر است، باکتری‌های دهان نمی‌توانند آن را به اسید مضری که باعث پوسیدگی دندان می‌شود ، تبدیل کنند، در نتیجه به قلیایی ماندن محیط دهان کمک می‌کند.همین موضوع و کشف آن باعث شد تا تولیدکنندگان محصولات بهداشتی از آن در تولید محصولات دهان و دندان استفاده کنند. 
چرا باید از محصولاتی که زایلیتول دارند استفاده کنیم؟
یکی از بهترین شیوه های مصرف زایلیتول ، استفاده از خمیر دندان‌هایی است که در ساختار خود از این ماده استفاده کرده‌اند. زایلیتول علاوه بر جلوگیری از رشد باکتری ها و ممانعت از پوسیدگی دندان‌ها، مزایای بسیار دیگری دارد که می‌توان به کاهش خشکی دهان، کاهش التهاب لثه، تحریک غدد بزاقی، ایجاد حس تازگی در محیط دهان، کاهش توده پلاک روی دندان‌ها و لثه‌ها، سفیدکننده سطح دندان، محافظت از مینای دندان، ضد حساسیت و کنترل کننده سنگ دندان اشاره کرد. 
بر همین اساس بسیاری از برندهای خمیردندان شروع به استفاده از نام زایلیتول و یا نام‌هایی همانند شکر چوب، شکر توس، عصاره پوست درخت غان، بر روی برچسب محصولات خود کردند و از این ماده برای بالابردن کیفیت محصول خود ، بهره بردند.  
از آنجایی که مصرف  فلوراید برای کودکان ۱ تا ۳ سال توصیه نمی‌شود، در این سنین کودکان می‌توانند از خمیردندانهایی که به جای فلوراید، زایلیتول دارند ، استفاده کنند. برای بزرگسالان هم میزان مصرف صمغ زایلیتول یا نعنا، حدود ۳ تا ۵ بار در روز توصیه می‌شود.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar