بیمه و بیمار؛ پایمال گرانی دارو
خراسان/برخلاف اعلام مسئولان وزارت بهداشت مبنی بر افزایش ۱۰ درصدی قیمت ۳۷۰ قلم دارو، بررسی ها نشان می دهد، این افزایش ها از ۱۵ تا ۱۵۰ درصد و گاهی تا ۴ برابر بوده است. نکته غم انگیز ناتوانی بیمه ها در پوشش داروها در شرایط این گرانی هاست.
زمزمه ها و خبرهای افزایش قیمت دارو در روزها و هفته های اخیر، حالا یک مصیبت بزرگ ایجاد کرده است. در شرایطی که مسئولان وزارت بهداشت تصریح و تاکید کردند که افزایش قیمت دارو را از طریق بیمه ها جبران می کنیم اما بررسی ها نشان می دهد قیمت دارو از ۱۵ تا ۱۵۰ درصد گران شده و این در حالی است که بیمه ها می گویند منابع کافی برای پوشش افزایش هزینهها را ندارند.
۳۷۰ قلم دارو گران شد
مهدی پیرصالحی، رئیس سازمان غذا و دارو ۲۳ دی ماه گذشته، در کشاکش التهابات بازار ارز، اعلام کرد: از مجموع حدود ۳,۸۰۰ قلم دارو، قیمت ۳۷۰ قلم افزایش یافته است؛ به عنوان نمونه، قیمت برخی آمپولها از ۶,۰۰۰ تومان به ۱۹,۰۰۰ تومان رسیده است. او تأکید کرد که میانگین افزایش قیمت دارو از ابتدای سال تاکنون کمتر از ۳۰ درصد بوده که با توجه به نرخ تورم، عددی معقول محسوب میشود. پیرصالحی تصریح کرد: «اگر دارو ارزان باشد اما در بازار موجود نباشد، مشکلات بیشتری ایجاد میشود. هدف ما تأمین دارو برای همه مردم است.»
وعده جبران از طریق بیمه ها، اما...
در همین حال که سازمان غذا و دارو بهصراحت افزایش قیمت دارو را تایید کرد، همان وقت وزیر بهداشت ضمن این که افزایش قیمت دارو را حدود ۱۰ درصد اعلام کرد، بر این موضوع هم تاکید کرد که «اصلاح قیمتها برای جلوگیری از واردات گرانقیمت داروهایی مانند آمپول دگزا ضروری بوده و این تغییرات در بیمارستانها توسط بیمهها پوشش داده میشود تا مردم هیچ هزینه اضافی نپردازند.» او همچنین تصریح کرد: مکاتبات لازم با بیمهها صورت گرفته است که این ما به التفاوت قیمت از سوی بیمهها پرداخت شود و در اصلاح قیمت داروها تاکید بر افزایش پوشش بیمهها و عدم پرداختی از جیب مردم است. این موضوع را روزهای قبل، رئیس سازمان غذا و دارو نیز مطرح کرد که مکاتبات با سازمان های بیمهگر انجام شده است تا بتوانند مبلغ اضافه را از طریق سازمانهای بیمهگر پرداخت کنند.
قیمت های جدید به تامین اجتماعی ابلاغ شد؟
با وجود این اظهارات و وعده ها و تاکیدات، اما دو سازمان بیمه گر تامین اجتماعی و سازمان بیمه سلامت نسبت به افزایش قیمت ها تردیدهایی دارند. پناهی زاده، مدیرکل درمان غیرمستقیم سازمان تأمین اجتماعی پس از افزایش قیمت این داروها در دیماه اعلام کرد که هنوز ابلاغیهای در این زمینه به دست این سازمان نرسیده است.(البته ممکن است در ۱۰ روز نخست بهمن، به آن ها ابلاغ شده باشد)
بیمه سلامت: در توانمان نیست
نگران کننده تر از عدم ابلاغ، ناتوانی در پوشش داروها با قیمت های گران شده است که در این زمینه مهدی ناصحی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت روز گذشته به خبرگزاری تسنیم گفته است: «داروهایی که مشمول افزایش قیمت شدهاند بهتدریج به سامانههای بیمه سلامت جهت پوشش بیمهای اضافه میشوند، اما هنوز تمامی این داروها مشمول افزایش پوشش بیمه نشدهاند و متاسفانه درصد رشد اقلام دارویی به نحوی است که سازمان بیمه سلامت نمیتواند آن را با منابع خود پوشش دهد. بخشی از افزایش هزینهها تنها با تخصیص منابع بیشتر از سوی سازمان برنامهوبودجه قابل جبران است.»
افزایش قیمت تا ۴ برابر و ناتوانی در خرید
مثل روز روشن است که امروز، همه کاسه و کوزه بر سر بیمار می شکند؛ افزایش هولناک نرخ ارز، حذف احتمالی ارز ترجیحی، افزایش هزینه های مرتبط با تولید و تهیه مواد اولیه مواردی است که منجر به گران شدن قیمت دارو شده است. خبرگزاری دولتی ایرنا، ۷ بهمن در گزارش تحقیقی خود که البته حاوی اطلاعات غم انگیزی بود، نوشت: «هادی احمدی «عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران» درباره افزایش قیمت دارو به پژوهشگر ایرنا میگوید: افزایش قیمت برخی داروها باعث ایجاد شوک در مردم شده و از هر ۱۰ نفر که وارد داروخانه میشوند، ۳ نفر دارو را دریافت نمیکنند. چرا باید چنین اتفاقی رخ بدهد که مردم از دریافت دارو امتناع کرده یا پول خرید دارو را نداشته باشند؟ بیماران وقتی به داروخانه برای گرفتن دارو مراجعه میکنند، میگویند چرا قیمتها این قدر افزایش داشته است؟»
بی شک هیچ دلیلی در این ناتوانی خرید دارو توسط بیمار نیست مگر این که متولیان دارو و وزارت بهداشت این کالای اساسی را که مرهم درد مردم است، بعضا تا ۴ برابر گران کرده باشند. بررسیهای تسنیم از میزان افزایش قیمت داروی برخی کارخانههای تولیدی نشان میدهد که میزان افزایش قیمت داروها از ۱۵ درصد تا بیش از ۱۵۰ درصد نیز بوده است و در مواردی حتی میزان افزایش قیمت دارو تا ۳۹۸ درصد یعنی نزدیک به چهار برابر بوده بنابراین اعلام میانگین افزایش قیمت دارو، نمیتواند معیار بسیار دقیقی از میزان افزایش هزینهها در این حوزه باشد.
شیب تند افزایش سهم پرداختی از جیب مردم
وقتی مجریان و سیاستگذاران نمی توانند به برنامه های توسعه عمل کنند، نتیجه همین می شود که برخلاف اراده، دستور و تکلیف قانون برنامه توسعه که سهم پرداختی مردم در درمان باید به حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد می رسیده است، حالا نه تنها این ارقام یک رویا به شمار می آید بلکه طبق گفته نایبرئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس میزان پرداخت از جیب مردم در حوزه سلامت به ۶۰درصد رسیده است، در حالی که طبق برنامههای توسعه کشور باید حداقل ۳۰ درصد باشد.
آقایان و مسئولان، توان خرید مردم به ویژه دهک های پایین نه تنها در دارو، بلکه در اغلب کالاهای اساسی به سرنوشتی همین گونه تبدیل شده است. یعنی وقتی نمی توانند کالای اساسی خود شامل مواد غذایی یا دارو را به طور کامل تهیه کنند، در واقع این سلامت آنهاست که در معرض خطر و نارسایی قرار گرفته است؛ همین.