ماجرای سهمیه‌بندی انسولین و دغدغه بیماران قندخونی

باشگاه خبرنگاران/ ماجرای کاهش پوشش بیمه‌ای انسولین و سهمیه‌بندی آن موجب آزار و رنج بیماران دیابتی شده است.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، مزه دهانش تلخ شده است، علاقه خاصی به شیرینی جات دارد. اما می‌گوید که نمی‌تواند شیرینی بخورد. این جمله‌ها را از کسی می‌شنوم که از بیماری دیابت یا قندخون بالا رنج می‌برد، بیماری که عوارض بسیاری دارد و به دو شکل دیابت نوع یک و دیابت نوع دو فرد را گرفتار‌ می‌کند. بیماران دیابتی نوع یک باید با توجه به میزان قند خون و وزن در روز چند واحد انسولین تززریق کنند تا قندخونشان تنظیم باشد. اما فکرش را بکنید که بیمار باشید و نتوانید به میزان کافی از دارو استفاده کنید. این دیگر خود دردی بر درد‌های بیمار می‌افزاید.
چند روزی است که صحبت از سهمیه بندی انسولین بیماران دیابتی است. سهمیه بندی که موجب رنج بیماران دیابتی شده است. بنابر اعلام بیماران بیمه‌ها کف حداقلی برای سهمیه انسولین افراد در نظر گرفته اند و بیماران باید انسولین بیش از حد تایید بیمه را آزاد خریداری کنند، این در حالی بوده که استفاده از انسولین‌های قلمی برای بیماران راحت‌تر است و بیمار باید هزینه زیادی برای خرید آزاد انسولین پرداخت کند.

سهمیه بندی انسولین درست نیست
این در حالی است که ایرج حریرچی سهمیه بندی انسولین معاون کل وزارت بهداشت را نادرست خواند و گفت: سیاست وزارت بهداشت، مصرف منطقی دارو است.
وی با تاکید بر تامین انسولین مورد نیاز کشور تا یک سال آینده، گفت: هیچ کمبودی در زمینه انسولین مورد نیاز بیماران وجود ندارد و برای بیش از یک سال مصرف، انسولین تامین شده است.
حریرچی با اشاره به رقم پرداختی بیماران برای تهیه انسولین که ۳۷۰۰ تومان است، ادامه داد: قیمت انسولین به صورت آزاد ۳۷ هزار تومان است که بیماران فقط ۱۰ درصد آن را پرداخت می‌کنند.
معاون کل وزارت بهداشت، افزود: برای دولت، قیمت خرید خارجی انسولین ۵ یورو است و فعلا قلم انسولین وارداتی است. البته در حال حاضر زمینه احداث کارخانه تولید قلم انسولین در کشور فراهم شده است.

بیمه‌ها انسولین مصرفی بیمار را کم می‌کنند
کامران نیکو سخن مدیرعامل انجمن دیابت ایران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره سهمیه بندی انسولین اظهار کرد: گاهی اوقات بیماران بیش از تایید بیمار انسولین تزریق می‌کنند و بیمه میزان خاصی انسولین را تایید می‌کند و فرد باید انسولین اضافی را خریداری کند.
وی ادامه داد: قلم انسولین حدود ۳۵ هزار تومان هزینه دارد و در صورتی که بیمه انسولین اضافی را تایید نکند فرد باید هزینه انسولین‌های اضافی را از جیب پرداخت کند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران اظهار کرد: سهمیه بندی انسولین برای بیماران دیابتی تحت پوشش تامین اجتماعی به تازگی اعمال شده است، پیش از این در بیمه سلامت نیز این گونه بود که بیماران دیابتی هر سال باید به مراکز اسناد پزشکی مراجه کنند.
نیکوسخن بیان کرد: پس از انجام آزمایش و پر کردن فرم‌های لازم مدارک را به بیمه تحویل دهند تا بتوانند انسولین را تحت پوشش بیمه دریافت کنند و حالا تامین اجتماعی نیز از بیماران برای پو شش بیمه‌ای انسولین آزمایش و مدارک دریافت می‌کند.

پیچ و خم‌های راهروی دفاتر بیمه برای پوشش بیمه‌ای انسولین
مدیرعامل انجمن دیابت ایران بیان کرد: تعداد مراکز تایید نسخ انسولین کافی نیست و بیماران باید مدت طولانی در این مراکز انتظار بکشند تا پرونده برای فرد تشکیل شود و گاهی کارشناسی بیمه به توصیه پزشک توجه نمی‌کند و بر اساس وزن مقدار انسولین مورد نیاز بیمار را تعیین می‌کند، در حالی که در برخی موارد مانند بیماران در سنین بلوغ نیاز به انسولین بیشتر است و بیمه میزان اضافی را تایید نمی‌کند.
نیکو سخن اظهار کرد: بیمه‌ها تایید بیمه‌ای و انجام ازمایش‌های دوره‌ای را راهی برای جلوگیری از فروش اضافی انسولین عنوان می‌کنند البته باید توجه داشت که این موارد بسیار کم است، کسی که انسولین تزریق می‌کند نیاز به تزریق انسولین دارد و نمی‌تواند بدون تزریق انسولین امور روزمره زندگی خود را انجام دهد.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران تاکید کرد: اگر تعداد مراکز تایید نسخ بیماران افزیش پیدا کند و کارشناسان بیمه به تجویز پزشک توجه کنند بسیار راهگشاست، بالاخره پزشک تشخیصی می‌دهد و بنابر آن تشخیص فرد به انسولین تجویزی نیاز دارد و باید آن میزان تزریق کند، از طرفی فردی که انسولین تزریق می‌کند باید تا پایان عمر خود از انسولین تزریقی استفاده کند و آزمایش سالانه هزینه اضافی به بیمار تحمیل می‌کند.

درست نیست بیمه‌ها داروی مورد نیاز بیمار را تایید نکنند
محمد نعیم امینی فرد عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره سهمیه بندی انسولین اظهار کرد: مسئله تجویز منطقی دارو بدان معنا نیست که دارو را کمتر تجویز کنیم بلکه باید دارو را به میزان کافی و زمان مناسب برای بیمار تامین کنیم.
وی ادامه داد: گام مهم برای ایجاد عدالت درمانی و دارویی این است که از طریق سیستم بیمه پوشش بیمه‌ای را افزایش دهیم، مبنا این است که دارو با قیمت تمام شده عرضه می‌شود و بیمار براساس راهنما‌های بالینی میزان مورد نیاز داروی خود را دریافت می‌کند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: باید به تدریج دارو‌های گرانقیمت تحت پوشش بیمه قرار گیرد، اما نباید این گونه باشد که بیمه کفی را برای دارو در نظر بگیرد و اگر بیمه‌ها میزان کافی انسولین برای بیمار را تایید نکنند، این برخلاف راهنما‌های بالینی و عدالت است که در خدمات بهداشتی و درمانی دنبال می‌کنیم.

امینی فرد بیان کرد: نسخه نویسی الکترونیکی بهترین راهکار در نظام الکترونیکی است، در این صورت سه ضلع پزشک، بیمه و داروخانه به یکدیگر متصل می‌شوند و بسیاری از چالش‌های کنونی حل خواهد شد.

باید قبل از اجرای طرح اطلاع رسانی شود
همایون هاشمی رئیس فراکسیون غذا و داروی مجلس شورای اسلامی درباره سهمیه‌بندی داروی انسولین، گفت: ما در شرایط تحریم هستیم و یکی از وظایف سازمان غذا و دارو آموزش به مردم است به طوری که بیماران دقیق، درست و به موقع به میزان توصیه شده داروی خود را استفاده کنند.

رئیس فراکسیون غذا و داروی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: جلوگیری از مصرف بی‌رویه دارویی به نفع اقتصاد بیماران و خانواده‌هاست، اما اینکه طرحی بدون هماهنگی و اطلاع‌رسانی مناسب عملیاتی شود، بار روانی منفی برای بیماران به دنبال دارد و موجب رنجش آنها می‌شود.
وی ادامه داد: بهتر بود که سازمان غذا و دارو پیش از اجرای طرح در بیمه‌ها اطلاع‌رسانی و آگاهی‌سازی مناسب را انجام می‌داد باید توجه داشت که مصرف بی رویه دارو به اقتصاد کشور آسیب می‌زند و از اقدامات سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت برای جلوگیری از مصرف بی رویه دارو استقبال می‌کنیم، اما این اقدامات باید با مشارکت ذی نفعان، آموزش و اطلاع‌رسانی به مردم پیش از انجام هر گونه اقدامی باشد.

امید است که با تصمیم گیری مناسب بیمه ها دردی بر درد بیماری بیماران اضافه نشود و بیماران در تامین داروب مورد نیاز خود در شرایط سخت اقتصادی دچار چالش نشوند، همان گونه که پشت دفترچه بیمه ها نوشته شده است که بیمار نباید جز دغدغه بیماری دغدغه دیگری نداشته باشند.