بهانه واهی وزارت نفت برای حذف LPG از سبد سوخت کشور
تسنيم/ وزارت نفت به جاي توسعه مصرف اتوگاز، در اقدامي عجيب با انتشار "سند مقدماتي تأمين انرژي بخش حمل و نقل تا افق۱۴۲۰"، سهم ۰.۰۱ درصدي LPG از سبد سوخت را تا صفر کاهش داده است. با راه اندازي پالايشگاه هاي پارس جنوبي، اکنون سالانه مقدار 18 ميليون تن LPG در کشور توليد مي شود که با توجه به شرايطي همچون نبود اسکله مناسب صادرات و تحريم ها، بنابر آمار تنها 6.5 ميليون تن آن مي تواند صادر شود و نياز داخل نيز تنها 2 ميليون تن از اين سوخت است. بنابراين تمام مقدار 9.5 ميليون تن از LPG توليدي در صورت امکان يا بايد ذخيره سازي گردد که تقريبا کاري غير ممکن است و يا بايد منبع مصرفي جديد همچون خوراک پتروشيمي هاي PDH يا سوخت خودرو (اتوگاز) براي مقدار مازاد توليدي LPG تعريف گردد. در برخي کشورها همچون چين و آمريکا از LPG به عنوان خوراک واحدهاي توليد پروپيلن (PDH) استفاده شده و يا در کشورهايي همچون ترکيه، کره جنوبي، انگليس، ايتاليا، روسيه و لهستان از اين سوخت به عنوان سوخت پاک در خودروها بهره گرفته مي شود. اکنون با توجه به عدم استفاده از گاز مايع توليدي کشور در موارد مذکور، مقدار LPG مازاد توليدي به خطوط گاز طبيعي تزريق شده يا در فلرها مي سوزد. با اين توضيحات اما وزارت نفت به جاي توسعه مصرف اتوگاز، در اقدامي عجيب با انتشار "سند مقدماتي تأمين انرژي بخش حمل و نقل تا افق1420"، سهم 0.01 درصدي LPG از سبد سوخت را تا صفر کاهش داده است. اين در حالي است که اگر LPG به عنوان سوخت خودرو به صورت رسمي وارد سبد سوخت حمل و نقل کشور شود، ديگر صاحبان خودروها اقدام به استفاده غير فني و غير استاندارد آن نکرده و خطرات ناشي از استفاده غير مجاز کاهش مي يابد. از طرفي يکي از بهانه هاي وزارت نفت براي اين تصميم مورد "مشکلات جابجايي و حمل و نقل LPG و حجم اشغال جاده ها با کاميون هاي حامل آن براي مصارف سوخت خودروها، با توجه به موجود بودن همه تأسيسات زيربنايي CNG" ، است. مديريت پخش و مصرف LPG در کشور، راه حلي براي جلوگيري از هدر رفت آن اين در حالي است که با انتخاب روشهاي صحيح مديريت پخش اين سوخت در داخل کشور و استفاده به عنوان اتوگاز مشکل مذکور به راحتي قابل چشم پوشي است. از جمله روشهاي مديريتي استفاده از اتوگاز در کشور براي ناديده گرفتن مشکل مطرح شده توسط وزارت نفت مي توان به موارد زير اشاره نمود: 1- استفاده از اتوگاز در شهرها و استانهايي که پالايشگاه دارند به صورت رسمي و مجاز انجام شود و دولت با راه اندازي جايگاه هاي مجاز و استاندارد، سوخت گيري LPG براي خودروهاي LPG سوز را در اين استانها تسهيل نمايد. نتيجه اين کار اين است که LPG توليدي پالايشگاههاي هر استان در همان استان يا شهرستان مصرف شده و از حمل و نقل آن به مرزها و ساير استانها جلوگيري مي شود. بنابر اين حجم ترافيک ايجاد شده بين استانها توسط کاميونهاي اشغال شده اين سوخت کاهش مي يابد. 2- وزرات نفت شرايط استفاده از اتوگاز را تنها با CNG مورد مقايسه قرار داده است در صورتي که استفاده همزمان اين دو سوخت در خودرو در اغلب کشورهاي دنيا رايج بوده و رسميت دارد و ايرادي بر آن وارد نيست. از طرفي با مقايسه اتوگاز با بنزين و گازوييل مي توان به مزيت استفاده از اين سوخت در ابعاد مختلف از جمله حمل و نقل، آلودگي هوا و ... پي برد. در صورت استفاده از اتوگاز در استانهاي داراي پالايشگاه از تردد کاميون و تانکرهاي حمل و نقل بنزين و گازوييل در جادههاي آن استان کاسته مي شود. 3- تنها راه حمل و نقل LPG حمل زميني آن نيست و مي توان از راه دريايي نيز آن را حمل نمود. با توجه به شرايط برخي شهرهاي ساحلي و بنادر کشور مي توان استفاده از اتوگاز را در اين مناطق گسترش داد. براي مثال با توجه به شرايط خاص بندر چابهار، عدم وجود CNG در اين منطقه و گراني بنزين، ميتوان LPG توليدي از پارس جنوبي را از طريق خليج فارس و با کشتي هاي 5 هزار تني به اين منطقه حمل کرده و با ايجاد جايگاه هاي رسمي سوخت گيري اتوگاز آن را براي مصرف خودروها مورد استفاده قرار داد. همچنين از اين طريق مي توان تمام مناطق استان سيتان و بلوچستان را تحت پوشش اتوگاز قرار داد تا از مشکلات ناشي از مصرف بنزين و گازوييل جلوگيري نمود.