رونق خرید و فروش آپارتمانهای نقلی در ایران و جهان

ايرنا/ مساله مسکن هميشه از جمله مسايلي است که توجه دولتمردان در ايران و جهان را به خود اختصاص ميدهد.چند ماهي است که ساخت خانههايي با متراژ ۲۵ و ۳۵ متري در ايران مطرح شده است که اين مساله تجربههاي جهاني نيز دارد و مصاديق آن حتي به مراتب با ابعاد بسيار کوچکتر در برخي از کشورها ديده ميشود.
سال گذشته طرح ساخت آپارتمانهاي ۲۵ تا ۵۰ متر مربعي از سوي معاون معماري و شهرسازي شهرداري تهران مطرح شد، که اين مساله موافقان و مخالفان فراواني را در پي داشت.
به زعم برخي از مقامات اين مساله ميتواند تاثيراتي مثبتي در وضعيت بازار مسکن داشته باشد و براي زوجهاي جوان مناسب باشد، برخي ديگر بر اين باورند که اين مساله ميتواند از التهاب بازار مسکن بکاهد.
گزارشها نشان مي دهد، ساخت آپارتمانهاي با ابعاد کوچک که از آنها با صفاتي مانند خانههاي مينياتوري، نانو آپارتمان، خانههاي تابوتي، قوطي کبريتي، بند انگشتي، استوديو آپارتمان و … ياد مي شود در اکثر کشورهاي جهان از جمله ژاپن، کرهجنوبي و شماري از کشورهاي بسيار ثروتمند اروپايي نيز رواج دارد.
در بسياري از کشورهاي جهان مساحت اين آپارتمانها معمولاً بين ۲۵ تا ۴۵ مترمربع است که در ميان زوجهاي جوان و دانشجويان با هدف نزديک بودن به محل کارخود و جلوگيري از تلف شدن وقت خود در ترافيک سنگين در برخي از کشورها بسيار رواج دارد.
گزارشها نشان مي دهد، در ميان پايتختهاي جهان مانند توکيو، پاريس و لندن اين پديده به شدت رواج دارد و حتي آپارتمانهايي با مساحت ۸ متر مربع در اين شهرها ساخته ميشود که از قضا مشتريان فراواني هم دارد.
اين درحالي است که در برخي از شهرهاي آمريکايي لاتين سائوپائولوي برزيل و بوگوتا پايتخت کلمبيا انبوه سازان تمرکز خود را بر ساخت آپارتمانهايي با ابعاد ۱۰ تا ۱۵ مترمربع متمرکز کردهاند.
در چين، سنگاپور، هنگ کنگ و انگليس نيز اين آپارتمانهاي نقلي مشتريان خاص خود را دارند.
به عنوان مثال چين با هدف حل معضل مسکن ميکوشد خانههايي که خيلي سريع و در عرض ۲۴ ساعت به هم وصل مي شود، بسازد. هنگکنگ که شرايط اقليمي و جغرافيايي خاصي دارد خانه هاي کپسولي با ابعاد کمتر از پنج متر مي سازد.
در سنگاپور نيز ساخت آپارتمانهاي نقلي بسيار رونق گرفته است. در انگليسي نيز تنها ۲۰ درصد از جمعيت جوان مي تواند صاحب خانه شوند و بقيه بايد به دنبال اجارهنشيني باشند.
ژاپن را هم ميتوان جزو اولين کشورهاي داراي خانههاي کپسولي معرفي کرد. برج کپسولي۱۴ طبقه «ناکاجين» در سال ۱۹۷۲ در منطقه گينزا نزديک به مرکز توکيو براي کارمنداني که ساعات طولاني در طول هفته مشغول به کار بودند، ساخته شد. ژاپنيهاي ساکن توکيو در حالي زندگي در اين واحدهاي کوچک را انتخاب کردهاند که دنيا خانههاي ژاپني را با سقفهاي سفالي، پيکره چوبي و درهاي کشويي(فوسوما) ميشناسد.
از ديگر سو، طرح ساخت آپارتمانهاي کوچک مقياس طي سال گذشته مطرح شد و برخيها معتقد بودند که ميتواند در بهبود وضعيت بازار مسکن اثرگذار باشد؛ برخي ديگر هم اجراي آن را عاملي براي تجردگرايي به شمار ميآورند و بر همين اساس گويا قرار است که اين خانهها تنها به زوجهاي جوان اختصاص يابد تا نقطه آغازي براي زندگي مشترک آنان باشد.
به گفته برخي از طرفداران اجراي اين طرح، گروهي که به هيچ عنوان نميتوانند مسکن تهيه کنند و مجبور هستند به حاشيه تهران بروند، ترجيح ميدهند با مساحتي کوچکتر زندگي کنند اما در داخل شهر باشند.
معاون شهرسازي و معماري شهرداري تهران در خصوص آخرين وضعيت صدور مجوز ساخت و اعطاي تسهيلات به خانههاي کوچک مقياس شامل واحدهاي ۲۵ تا ۵۰ مترمربعي، گفت: طرحي در اين خصوص به وزارت کشور ارايه شده و قرار است در هيات دولت مطرح شود.
«عبدالرضا گلپايگاني» با تاکيد بر اينکه آخرين بار با معاون وزير کشور در خصوص اين طرح صحبت کرده است، ادامه داد: نظر مسئولان کلانشهرها نيز در تهيه طرح ساخت واحدهاي کوچک مقياس نيز اخذ شد.
به گفته وي پس از کسب نظر مسوولان، اصلاحات کوچکي در طرح مذکور انجام و قرار شد با معاون مسکن وزارت راهوشهرسازي هماهنگي شود تا اين پيشنهاد به هيات دولت برود.
معاون شهردار تهران با ابراز اميدواري نسبت به تصويب اين طرح در هيات دولت طي اين دوره مديريت شهري و عملياتي شدن آن، بيان کرد: به نظر ميرسد معاون فني و عمراني وزارت کشور با طرح موافق باشد البته نقطه نظرهايي نيز نسبت به آن داشتند.