دونوازی زنده‌ یادان هوشنگ ظریف و محمد اسماعیلی

شیوه نوازندگی زنده یاد محمد اسماعیلی همان  شیوه حسین تهرانی بود. محمد اسماعیلی از امکانات تنبک مانند چوب استفاده کامل می‌کرد. او سابقه طولانی در تکنوازی و همراهی با ارکستر داشت و دونوازی‌های وی با سنتور فرامرز پایور از آن جمله محسوب می‌شود.

اسماعیلی در دهه ۱۳۶۰ به سرپرستی فرامرز پایور (سنتور) و همراهی جلیل شهناز (تار)، علی اصغر بهاری (کمانچه) و محمد موسوی (نی)، گروه اساتید موسیقی ایران را تشکیل داد و با این گروه مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت.

وی دارای مدرک درجه یک هنری، معادل دکترا بود و حدود ۱۵ قطعه فانتزی روی ریتم‌های ایرانی تنظیم کرد که معروف‌ترین آن‌ها قطعه‌ای به نام «رونما» است.

امروز ۲۲ مردادماه سالروز درگذشت این هنرمند بزرگ است و در ادامه یک فیلم قدیمی از همنوازی زنده‌یادان هوشنگ ظریف و محمد اسماعیلی خواهیم دید.