کهن‌ترین ساز زهی زخمه‌ای توسط «فرنود الهامی»

آخرين خبر/ تنبور کهن‌ترين ساز زهي زخمه‌اي است، به اين معنا که اولين سازي مي‌باشد که دسته‌اي بلند به همراه کاسه و وتر داشته‌است. در کتب و رسالات زيادي در اين مورد سخن گفته‌اند. کتاب ديکشنري گراو که در زمينه‌سازشناسي مي‌باشد، قدمت اين ساز را پنج الي شش هزار سال دانسته و مجسمه‌هاي سنگي در موزه‌ها و آثار باستاني به جاي مانده در شوش و تپه‌هاي بني يونس در حوالي شهر موصل قدمت اين ساز را ۱۵۰۰ الي ۲۰۰۰ سال قبل از ميلاد نشان مي‌دهد. در کارنامه اردشير بابکان يکي از متون‌هاي پهلوي آمده که روزي اردشير در ستورگاه نشسته بود و تنبور مي‌زد و مي‌سرود. در روايت‌هاي افسانه‌اي آمده که رستم در خوان چهارم تنبور مي‌نواخته و مقام ته رز را به وي و مقام باريه را به باربد موسيقيدان دربار ساسانيان نسبت مي‌دهند. فارابي که در موسيقي الکبير به‌طور گسترده در مورد تنبور و انواع آن و فواصل و کوک‌هاي آن توضيحات مفصل داده‌اند. ابن سينا، عبدالقادر مراغي و صفي الدين ارموي نيز از اين جمله‌اند. اين ويديو اجراي آموزشگاهي، آموزشگاه سِرناد مي باشد، در آذر ماه نود و هفت، ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد