ترانه‌های بهاری؛ «ارباب خودم» از زنده‌یاد مرتضی احمدی

برترين ها/ معمولا اگر خواننده‌اي چند سال متوالي به اين حرفه بپردازد حتما در آثارش کاري درباره بهار يا عيد نوروز خوانده. اين موضوع شامل همه خواننده‌هايي که مي‌شناسيم مي‌شود. اما درصد زيادي از اين آثار براي همان مدت محدود هيت مي‌شوند و سال بعد کاري ديگر جايش را مي‌گيرد. در اين مطلب، اما قصدمان اين است به قطعاتي با محوريت نوروز بپردازيم. آن‌هايي که از همه بيشتر دوستشان داريم و هيچوقت از يادمان نمي‌رود و هر سال سراغشان را مي‌گيريم تا دوباره خاطراتمان از بهار را با آن‌ها زنده کنيم. «ارباب خودم» مرتضي احمدي قديمي، شيرين و ماندگار ترانه‌اي بسيار قديمي که مورخان آن را از ترانه‌هاي فولک تهراني مي‌دانند و ساليان سال است تيتراژ آغازين هر عيد نوروز است. معمولا از زبان حاجي فيروز‌هاي در کوچه و خيابان شنيده مي‌شد و نام‌هايي همچون «حاجي فيروز» يا «بشکن بشکن» هم دارد. خواننده‌هاي قديمي و جديد بسياري هم در اشکال مختلف آن را بازخواني کردند، اما بدون حرف پيش و پس مرتضي احمدي بهترين آن‌ها است. احمدي به کلاسيک‌ترين شکل ممکن اين اثر را در آلبوم «تهرون قديم ۴» گنجانده است. گويي اولين حاجي فيروزي است که آن را در کوي و برزن اجرا کرده و باقي حاجي فيروز‌ها از روي او کپي کرده اند. ترانه چند پاره است و قسمت‌هايي از آن را از زبان هيچ حاجي فيروزي تا به حال نشنيده ايم. او با صداي گرم و تسلط ويژه اش روي اين گويش اشعاري شکسته را روي ضرب تمبک مي‌خواند و در نهايت هر جنبنده‌اي را به حرکت وا مي‌دارد. يکي از نکات اين شعر‌هاي تکه پاره غمي است که در آن موج مي‌زند. ترانه فولک «ارباب خودم» هيچ نقطه روشني در خود ندارد و تنها از رنج نهفته اش با زباني ريتميک روايت مي‌کند. آنقدر ريتميک که شايد کسي به ترانه‌ها و مفهوم طنزآميز آن اهميت ندهد و شايد بيراه نباشد اگر بگوييم طنز ماجرا هم در همين است. مرتضي احمدي تا پيش از پر کشيدنش بسياري از ترانه‌هاي فولک تهران را در چند آلبوم براي ما به يادگار گذاشت و بدون هيچ ادعايي ترانه‌هاي فولک تهران را به بهترين نحو در تاريخ ثبت کرد. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد