

موسيقي ما/ يک روز شاعري برايتان نوشت: «صداي تو اندوه خيام را دارد» و ما چقدر اين اندوهِ شادِ صداي شما را دوست ميداريم:«مخالفسراي همايون و بيداد». جهان با صداي شما زيباست. صداي شما آباديِ ماست. راحتِ دلِ رنجور و بيقرار ماست. صداي شما، سفيرِ شادي وطن است در هر کوي و برزن. پس: «بخوان که از صداي تو سپيده سر برآورد.»