روایت تاریخ کلیسای حضرت مریم در شب سال نو میلادی؛ نیایش در محراب نقرهای
جماران/ مطهره کشاورز محمدیان_ شهر در سکوت، آسمان شب آرام؛ بوی خاک نم خورده، صدای آرام ناقوس و زمزمههای درهمتنیده دعا در گوشهای از پایتخت گامهای ما را به کلیسای حضرت مریم میکشاند، جایی که ارامنهٔ تهران با شمعهایی روشن و چهرههایی آکنده از آرامش، برای استقبال از سال نو میلادی گرد هم آمدهاند. کلیسای زیبا و آرامی که حدود ۸۰ سال پیش با هزینه خیر ارمنی «رومان عیسی یان» ساخته و ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۲۳۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. احمد محیط طباطبایی، رئیس ایکوم ایران به «جماران» میگوید: این بنا که تا سال ۱۹۷۰ میلادی، بهعنوان اولین کلیسای جامع ارامنه تهران، مرکز خلیفهگری ارامنه بود، به دلیل وجود محراب خاص و معماری بینظیرش، زیباترین کلیسای ارمنی تهران به شمار میآید. محراب این کلیسا، شاهکاری از هنر دست نقرهسازان ارمنی اصفهان است. این محراب از نظر کمیت و کیفیت در ایران بینظیر است و حتی در جهان هم مشابهی برای آن ندیدهام.