دانستنی هایی درباره وضعیت اسلام و شیعیان در کره جنوبی

ابنا

بروزرسانی 1399/12/06 - 17:0

ابنا/ کره جنوبي کشوري است که براي مدت ها مستعمره چين بود و از قرن ۱۵ تا قرن ۲۰ آخرين سلسله پادشاهي که جوسان نام داشت براي ۵۰۰ سال به اين شبه جزيره حکومت مي کرد.کينگ سه جونگ آخرين پادشاه کره بوده که مردم کره بسيار به او احترام قائل هستند؛ او مخترع الفباي هانگول است و با اختراع اين خط ديگر نيازي به رسم الخط دشوار کره اي نبود.

در دوران سلسله جوسان آيين رسمي شبه جزيره از بودا به کنفسيوس تغيير مي کند، از قرن ۴ ميلادي بودا از چين واره کره مي شود، اما از قرن ۱۵ ميلادي به بعد مذهب اين کشور به آيين کنفسيوس تغيير داده مي شود. مردم کره به دليل پايبندي به بودا حتي پس از ورود کنفسيوس به کشورشان به آيين بودا وفادار بودند، از سال ۱۹۱۰ به مدت ۳۵ سال اين کشور مستعمره ژاپن مي شود؛ اما پس از حمله آمريکا به ژاپن، اين کشور از کره خارج مي شود و پس از آن قسمت شمالي کره تحت تصرف شوروي و شبه جزيره کره يا همان کره جنوبي تحت تصرف آمريکا قرار مي گيرد.

پس از جدايي کره شمالي از کره جنوبي، کره شمالي براي تصرف کره جنوبي به اين کشور حمله مي کند، اما توفيقي کسب نمي کند و مردم ترکيه و حکومت آمريکا به کره جنوبي در اين جنگ ياري مي رسانند و در حال حاضر مردم کره جنوبي نسبت به ترکيه علاقه وافر دارند. در حال حاضر بين کره شمالي و جنوبي آتش بس حاکم است.

حجت الاسلام موذني کارشناس مسائل فرهنگي است که چندماه را براي تبليغ اسلام به کره جنوبي رفته است. او مطالب جالبي از وضعيت اسلام و شيعيان در کره جنوبي گفته که گزارش کامل آن در پي مي آيد:

* نمايي از خصوصيات و ويژگي هاي مردم کره جنوبي
«ضريب هوشي مردم کره بالا بوده و به لحاظ کم خوابي و عدم استراحت سومين کشور جهان و از نظر ساخت کشتي نخستين کشور دنيا، دومين کشور از جهت تلاش، نخستين کشور از نظر سرعت اينترنت و آي تي، پنجمين توليد کننده اتومبيل و ششمين کشور جهان به لحاظ حجم اقتصادي هستند که رتبه هاي ديگري نيز براي اين کشور به ثبت رسيده است.

يکي از نکات مهمي که در بين مردم کره جنوبي بارز است، سخت کوشي آن ها بوده و از نظر طولاني ترين ساعت کاري در دنيا اول هستند، در اين کشور زنان دوشادوش مردان کار مي کنند و در شهر سئول يک مرد تنها نمي تواند با کار کردن از پس هزينه ها بر آيد، اما يکي از مشاغل مهم اين کشور فروش لبنيات است.

ساعت حضور دانش آموزان در مدارس بالا بوده و در دوره دبيرستان از ساعت ۷ صبح تا نه شب در مدارس حضور دارند.در کره رقابت هاي تحصيلي را در مهدهاي کودک نيز مي توان ديد و مهدهاي برتر آزمون ورودي دارند، اين رقابت تا دانشگاه ادامه دارد، خانواده ها در ايام کنکور هداياي بسياري را به معابد تقديم مي کنند تا فرزندان شان در کنکور موفق شوند.

آمار خودکشي در کره جنوبي هم بسيار بالا بوده و در دنيا دومين کشور از اين حيث به شمار مي رود که ساعت کاري بالا و فشار زندگي و سرخوردگي از دلايل مهم آن است.

ظاهرگرايي و رسيدن به ظاهر از نکات ديگري است که در مردم کره بارز بوده و اگر با کساني که ظاهر مناسبي ندارد روبه رو شوند، نسبت به آن ها با نگاه شخصيت پايين مي نگرند و از همين رو کليساهاي لوکس در اين کشور بسيار ديده مي شود، در همين راستا از هر پنج خانم کره اي، يک نفر جراحي پلاستيک کرده و از نظر استفاده خانم ها از لوازم آرايشي هم جزو کشورهاي مشهور هستند.

مردم کره بسيار قانونمدار هستند و بعضا افراد را با آدم آهني مقايسه مي کنند؛ مثلا در رانندگي اين قانونمداري مردم کره به شکل بارز ديده مي شود. همچنين کره به لحاظ نگهداري از سالمندان جزو پنج کشور جهان بوده و به سالخورگان احترام بالايي قائلند، مثلا در شلوغ ترين ساعات مترو، اگر صندلي هاي سالمندان خالي باشد، کسي روي آن ها نمي نشيند. کره اي ها به سگ علاقه فراواني دارند و در حال حاضر زادو ولد کاهش پيدا کرده و سگ جاي فرزندان را گرفته، لذا دولت براي زاد و ولد سياست هاي تشويقي گذاشته است.

مردم کره در مطالعه يکي از مردمان سرآمد دنيا هستند و دانش آموزان ملزم مي شوند که کتب را حفظ کنند. مردم کره از اينترنت و فضاي مجازي استفاده بالايي دارند و اين فضا براي مردم کره يک حقيقت غيرقابل انکار است؛ فيلترينگ در اينترنت کره جنوبي براي برخي از کلمات حساس مانند داعش و امور تروريستي وجود دارد.

استفاده بسيار بالاي مردم کره از اينترنت باعث شده که مردم مشکل بينايي بالايي پيدا کنند. مردم کره اگر پديده اي را در اينترنت نبينند، نمي توانند آن را باور کنند و به همين دليل نسبت به شيعه اطلاعات خاصي ندارند، اما برعکس اهل سنت و وهابيت در بين مردم کره شناخته شده است.
مردم کره جنوبي بسيار خونسرد و عاشق موسيقي هستند، «کي پاپ» موسيقي مخصوص کره بوده و شهرت جهاني پيدا کرده است. مردم کره عاشق بازي هاي کامپيوتري هستند و تمايل فراواني به خوردن غذا در کافي شاپ ها دارند، در حدي که حتي بسياري از منازل سئول آشپزخانه ندارند. مردم کره بسيار مقلد هستند، به گونه اي که اگر يک نفر در دانشگاه نفر اول باشد همه نگاه مي کنند که او چه کار کرده تا موفق شده، همچنين مادي گرايي و فقدان معنويت در کره بسيار مشهود است.»

* وضعيت اديان در کره جنوبي

کل جمعيت کره ۵۶ ميليون نفر بوده و حدود نيمي از مردم آن اظهار نموده اند که هيچ ترجيح مذهبي نداشته و فاقد سازوکار ديني هستند، آن ها بيان مي کنند ما به سازوکارهاي علمي معتقد هستيم و تعداد اين افراد به ۴۶ و نيم درصد از کل جمعيت مي رسد.
۲۹ درصد مردم مسيحي شده اند و از اين تعداد ۱۸ درصد پروتستاني هستند و به دليل علاقه شديد مردم کره به آمريکا گرايش به پروتستان بيشتر است. ۲۳ درصد مردم نيز بودايي هستند. اين رواج مسيحيت در کره طي ۶۰ سال اخير اتفاق افتاده است.

* ورود اسلام به کره جنوبي همزمان با جنگ دو کره
آشنايي مردم کره جنوبي با اسلام از قرن نهم ميلادي آغاز شد و تجار مسلمان در اين کشور رفت و آمد مي کردند. در قرن ۱۵ نيز با نفوذ مغول ها اسلام به کره وارد مي شود که با آمدن کنفسيوس اسلام توفيقي نداشت، اصلي ترين ورود جدي مسلمانان به کره در سال ۱۹۵۵ و همزمان با جنگ دو کره بود؛ سربازان ترک در اين سال با ورود به پادگان هاي کره آغاز به تبليغ اسلام کردند.

عده کمي از مردم کره نيز پيرو اديان محلي هستند و در اين ميان ۳۰۰ هزار نفر مسلمان هايي هستند که در کره زندگي مي کنند و تعداد مسلمانان بومي به ۳۰ هزار نفر مي رسد؛ البته با تمام اوصافي که موجود است، به دليل مسافر و مهاجر بودن مسلمانان و يا سخت بودن مسلماني در کره جنوبي نمي توان آمار دقيقي از تعداد مسلمانان اين کشور ارائه داد.

* ۵۰ نفر از مردم بومي کره جنوبي شيعه هستند
دين مسيحيت و بودايي در کره دستگاه هاي گسترده اي دارند. از تعداد ۳۰ هزار نفر مسلمان بومي در کره تنها ۵۰ نفر شيعه هستند و از بين اين ۵۰ نفر نيز، عمده آن ها به واسطه ازدواج مجبور شدند که شيعه شوند و ابتدائيات تشيع را نيز نمي دانند.ما در کره جنوبي يک طلبه شيعه بومي نداريم، تنها يک نفر وجود دارد که در آمريکا در رشته کارگرداني تحصيل کرده و مدرک کارشناسي ارشد دارد و ما به دنبال اين هستيم که او را وارد ايران کنيم و از ظرفيت هاي اين فرد استفاده کنيم.

در سال ۱۹۷۶ بزرگترين مسجد توسط عربستان در کره احداث مي شود و پس از اين اتفاق کنفدراسيون مسلمانان در اين کشور ايجاد مي شود که رهبري آن به دست سعودي ها بود.

تعداد ۳۰ تا ۴۰ مسجد در کره وجود دارد و همه آن ها در اختيار اهل سنت و وهابيون است؛ کنفدراسيون مسلمانان در کشور کره در اختيار سعودي ها بوده و اگر کسي بخواهد کار فرهنگي بکند، بايد از اين کنفدراسيون اجازه بگيرد. در مسجد سئول که مهم ترين مسجد کره محسوب مي شود، تفکرات داعش تبليغ مي شود و عربستان براي ترويج عقايد خود در اين کشور پول خرج کرده، اما شيعه هيچ کاري را در آنجا انجام نداده است.

همچنين تعداد کليساهاي کشور کره به ۷۰ هزار نفر رسيده و در هر خيابان و هر کوچه اي يک کليسا ديده مي شود، اما در مقابل در کل کره دو حسينيه وجود دارد و آن هم اجاره اي بوده و مدام مکان خود را تغيير مي دهند.
تعداد معابد کره ۵۰ هزار عدد بوده و مي بينيم که تعداد کليساها بيشتر از معابد است، چرا که خدمات و امکانات فراواني در کليساها وجود دارد و براي تحصيل در اين کليساها تخفيفات ويژه اي وجود دارد.

* کاهش محدوديت براي ورود مسلمانان به کره جنوبي در دستورکار دولت
دولت کره براي هيچ ديني محدوديتي اعمال نکرده و هر ديني بيشتر بتواند پيرو جمع کند کاملا آزاد است؛ حتي دولت در پي کاهش محدوديت هايي است که مانع ورود مسلمانان به اين کشور شده است و در مجموع دولت در حال حاضر هيچ محدوديتي براي اديان اعمال نکرده، تنها محدوديت براي مسلمانان اين است که بايد با کنفدراسيون مسلمانان هماهنگ باشند که متاسفانه مسئولين اين کنفدراسيون سعودي ها هستند.

* غذاي حلال عمده مشکل شيعيان در کره
کنفدراسيون مسلمانان که از اهل سنت هستند متون اسلامي را به زبان کره اي ترجمه کرده است، در اينترنت نيز به توليد و نشر کليپ پرداخته اند، در کره کلاس رايگان عربي برگزار کرده اند، در کنار مسجد مهد کودک براي مسلمانان و غيرمسلمانان داير کرده اند، به مسلمانان مارک حلال مي دهند، براي ترويج اسلام نشست برگزار مي کنند، کتابفروشي ايجاد کرده اند و ديگر اقدامات آنان، همه و همه از جمله فعاليت هايي است که مسلمانان در اين کشور انجام داده اند و در اين ميان شيعيان نقش چنداني در امور ندارند.

شيعيان و مسلمانان از نظر خريد غذاي حلال با مشکلات فراواني مواجه هستند و در اين مدتي که ما در کره حضور داشتيم از اين نظر دچار مضيقه بوديم. فعاليت شيعيان در کره به صورت رسمي ثبت نشده و نخستين حضور شيعيان به ۳۰ سال پيش و با حضور کارگران پاکستاني و هندي در اين کشور بازمي گردد. کل شيعيان مهاجر که در کره حضور دارند ۴ هزار نفر هستند که از اين چهار هزار نفر تنها ۱۰۰۰ نفر حضور فعال دارند، ۵۰ نفر از آن ها شيعه بومي هستند.

* عمده فعاليت شيعيان توسط دانشجويان هندي و پاکستاني انجام مي شود
عمده فعاليت شيعيان خودجوش بوده و توسط دانشجويان هندي و پاکستاني انجام مي شود، در سال ۲۰۱۳ يک NGO شيعي ايجاد شد که هيئت امناي آن هفت نفر عضو از کشورهاي مختلف دارد. اين NGO مراسم و مناسک شيعي را برگزار مي کنند و براي اين جلسات هيچ محدوديتي ندارند، در روزهاي عادي حدود ۳۰ نفر در اين فعاليت ها شرکت مي کنند و در ايام محرم بيش از ۲۰۰ نفر در اين مراسم ها حضور به هم مي رسانند.

اين NGO شيعي کتاب هايي ترجمه کرده اند و سه کتاب و چهار کتابچه از شيعيان به زبان کره اي چاپ کرده اند و براي اين کار هيچ محدوديتي ندارند. تعداد کتب ترجمه شده پنج کتاب بوده که به دليل هزينه بالا امکان چاپ وجود ندارد؛ يک وب سايت الاسلام نيز راه اندازي کرده اند.
براي شيعيان و حجاب بانوان آن هيچ محدوديتي وجود ندارد و بانوان دوستان ما در دانشگاه ها با روسري حضور داشتند و در جامعه چادر مشکي هيچ مشکلي ايجاد نمي کند.

* گلايه شيعيان کره جنوبي از ايران
ما در کره عالم شيعه خاصي نداريم، مگر اينکه عالمي از کشور ديگر به برنامه ها دعوت شود و اين در حالي امکان پذير است که بودجه وجود داشته باشد، در صحبت هايي که با آنان داشتم، متوجه اين نکته شدم که شيعيان کره از ايران توقعات بالايي داشتند؛ مکرر بيان مي کردند که عربستان در کره بسيار کار کرده اما ايران در اين کشور به عنوان مرکز شيعه هيچ کار خاصي انجام نداده و مردم شيعه کره جنوبي از اين جهت گلايه مند هستند.

مراکز و مدارس علميه شيعي به دو حسينيه محدود مي شود که در آنجا نيز کار علمي خاصي صورت نگرفته و به انجام مناسک مي پردازند و در واقع هيچ مدرسه شيعي در اين کشور وجود ندارد. بسياري از شيعيان در دانشگاه هاي معتبر کره در حال تدريس هستند و هيچ محدوديتي براي فعاليت آنان در کره وجود ندارد. هسته اصلي شيعيان در کره جنوبي سئول مي باشد و حسينيه سئول مرکز حضور عموم شيعيان کره است. مدارس و مهدکودک هاي خاص مسلمانان در کره وجود دارد، اما شيعيان چنين مدرسه اي ندارند.