شکوری راد: نتایج «عدم مذاکره» را امروز مردم با پوست و گوشتشان احساس میکنند
جماران/علی شکوری راد، عضو هیأت رئیسه جبهه اصلاحات: «وفاق» که الآن به عنوان شعار دولت مطرح است، همان طور که آقای دکتر پزشکیان روز پنجشنبه در همایش وفاق گفتند، اول به عنوان یک بحث خیلی سادهای تحت عنوان «دعوا نکنیم» مطرح شد. معنایش این بود که برای ساختن کشور نیاز به همگرایی و همافزایی توانها و نیروها داریم؛ اینها را صرف همدیگر نکنیم که هدر برود، اینها را همجهت کنیم که در راستای ساختن، توسعه و آبادانی کشور و رفاه مردم باشد.
شکوری راد در ادامه گفت: این مفهوم شعار اولیه دکتر پزشکیان بوده است. البته شعار «دعوا نکنیم» هم بعد سیاست داخلی و هم بعد سیاست خارجی دارد. اما چیزی که اکنون تبدیل به شعار وفاق و در سیاست داخلی تئوریزه شده این است که کل جامعه را در بر بگیرد و نه فقط جناحهای سیاسی را. اکنون کل جناحهای سیاسی موجود در حاکمیت زیر 50 درصد هستند. یعنی کسانی که در انتخابات شرکت کردند، به 50 درصد نرسیدند؛ و این جناحهای سیاسی برآمده از آن 49 درصدی است که در انتخابات شرکت کردند. تازه بعضی از آن 49 درصد هم چه بسا به این جناحها رأی نداده باشند. ولی 51 درصد از مردم که اصلا در انتخابات شرکت نکردند هم موضوع وفاق هستند و مطالباتی دارند. آنها با رأی ندادنشان به نوعی ابراز نظر داشته و نارضایتی خودشان را ابراز کردند. این نارضایتیها باید برطرف شود تا کشور بتواند به وفاق مؤثر دست پیدا کند. اگر حتی دو جناح هم با همدیگر وفاق کنند، این وفاق هنوز ناقص است. البته در همین وفاق جناحها هم عادلانه رفتار نشده است.
لآن «دعوا نکنیم» در سیاست داخلی به وفاق تبدیل شده و وفاق هم با این تعارضات داخلی مواجه شده که باید آنها را حل کرد. البته به نظر من «وفاق» شعار درستی است؛ جزئی از مؤلفههای حکمرانی خوب است. حکمرانی خوب هشت مؤلفه دارد و یکی از آنها وفاق است. آقای پزشکیان وفاق، عدالت و کار کارشناسی را سه شعار اصلی خود قرار داد و با همین سه شعار میشود مملکت را از این ورطه بیرون آورد و افقهای آینده را روشنتر ترسیم کرد.
شرایط سخت اقتصادی که ما امروز گرفتارش هستیم و افق آیندهای که از بین رفته را باید بتوانیم تغییر داده و ترمیم کنیم. برای ترمیم اینها نیاز به گفتوگو هست و معنای گفتوگو هم خودباختگی و تسلیم نیست. ما میتوانیم با هر کسی که در ترسیم آینده جهان میتواند نقشآفرین باشد، گفتوگو داشته باشیم و منافع ملی خودمان را در آن گفتوگوها دنبال کنیم. نباید از گفتوگو ترس و واهمه داشته باشیم و باید اعتماد به نفس لازم را برای گفتوگو بروز بدهیم و در این عرصه قدم پیش بگذاریم تا بتوانیم شرایطی که بر کشور ما حاکم شده را تغییر بدهیم و یک افق روشنی پیش چشم مردم بیاوریم.