تا انتخابات / بیانیه تعهدات و برنامه‌های عارف در مورد اقوام و اقلیت‌ها منتشر شد

ايسنا / بيانيه تعهدات و برنامه‌هاي محمدرضا عارف کانديداي انتخابات رياست جمهوري يازدهم در مورد اقوام و اقليت‌ها منتشر شد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در اين بيانيه آمده است: «تهران نشين هستم اما رييس‌جمهور مرزنشين‌ها هم خواهم بود. من يزدي هستم و به آن افتخار مي‌کنم، اما اگر رييس‌جمهور شدم، رييس‌جمهور برداران و خواهران خودم در کردستان، سيستان و بلوچستان، کرمانشاه، ايلام، بوشهر، هرمزگان، گلستان، خوزستان و خراسان شمالي و جنوبي و ديگر استان‌ها خواهم بود. من مسلمان هستم اما خدمتگذار زرتشتيان، يهوديان، مسيحيان هم خواهم بود. از نظر برخي تنوع قوميتي و مذهبي نامطلوب است و به آن نگاه امنيتي دارند و از آن در هراسند. اما من به عنوان يک اصلاح‌طلب، به تنوع قومي و مذهبي نگاه فرهنگي و مثبت دارم. يقين دارم تنوع موجب پويايي است. تعهدات من به اقوام عزيز و اقليت شريف اين مرز و بوم چنين است: 1) تشکيل معاونت اقوام و اقليت: در سفر خودم به يکي از استان‌ها، يکي از افراد خوش‌فکر پيشنهاد داد که در رياست جمهوري معاونت اقوام تشکيل شود. براي پيگيري حقوق به حق اقوام و اقليت‌ها، معاونت اقوام و اقليت‌ها را ايجاد خواهم کرد. 2) آزادي آموزش زبان و آيين محلي و بومي: براي اقوام در نظر گرفته‌ايم که آموزش زبان و آيين محلي رسمي و تسهيل شود. طبق قانون حداقل 10% از برنامه‌هاي آموزشي به معرفي حرفه‌ها، هنر، جغرافيا، آيين و رسوم و نيازها و شرايط اقليمي و جغرافيايي استان‌ها به ويژه مناطق روستايي و عشايري تخصيص مي‌يابد. من متاسفم از اين‌که بايد آموزش زبان و آيين محلي اقوام و اقليت در کشور ما محدود باشد. آموزش زبان و آيين محلي و بومي حق مردم است. 3) انتصاب مديران برآمده از اقوام و اقليت‌ها: تغيير نگاه به اقوام و اقليت‌ها در دولت ضروري است. اقوام و اقليت‌ها نبايد اين حس را داشته باشند که عامدانه در محروميت نگاه داشته شده‌اند. اگر انتظار داريم که همه براي ايران باشند، ايران نيز بايد براي همه باشد. ما شهروند درجه يک و دو نداريم. اقليت‌هاي مذهبي در کشور ما جايگاه درجه يک دارند. بر مبناي اصل شايسته‌سالاري، اگر يک اقليت ديني هم براي جايگاهي مناسب بود، فراتر از ديد قوميتي و مذهبي آن پست را در اختيارش قرار مي‌دهم. منش من در گذشته چنين بوده و بر آن خواهم بود. مردم عزيز ما بدانند هرگونه اجحاف به حقوق اقليت‌هاي ديني که در قانون اساسي کشورمان نيز تصريح شده است، خاستگاهش نه جمهوريت نظام است و نه اسلاميت آن، بلکه ناشي از فهم غلط و تنگ‌نظرانه عده اي محدود است، از هر دو مقوله جمهوريت و اسلاميت. به اميد خداوند، کشوري خواهيم شد که در دنيا به خاطر احترام به تمام انسان‌ها فارغ از نژاد، قوم و مذهب و زندگي جمعي شادمانه زبانزد باشد. رسيد مژده که ايام غم نخواهد ماند. محمدرضا عارف.»