شجاعت هاشمی و خاتمی برای آوردن همسرانشان به عرصه‏‌ مثال‏‌زدنی است

جهان- بايد منتظر بود و در خرداد 1392 که پلان چهارم ديپلماسي بانوان مقامات با مشخص شدن ساکن بعدي پاستور کليد مي‏خورد، ديد که بانوي اول ايران يا همان «فرست ليدي» چه مي‏کند؟ آيا ديپلماسي بانوان به روند رو به رشد خود با حضور بانوي اول بعدي ادامه مي‏دهد؟ به گزارش جهان، سيدمحمد صحفي معاون وزير ارشاد در دولت خاتمي در يادداشتي که در سي‌ويکمين شماره ماهنامه مديريت ارتباطات منتشر شده است به بيان ديدگاه‌هايش در مورد « ديپلماسي همسران مقامات» پرداخته و در اين بين، اطلاعاتي از نحوه و چارچوب کار و فعاليت‌هاي اعظم‏السادات فراحي همسر محمود احمدي‏نژاد، عفت مرعشي همسر اکبر هاشمي رفسنجاني و زهره صادقي همسر سيد محمد خاتمي ارائه کرده است. وي در بخشي از يادداشت خود، در مورد عفت مرعشي مي‌نويسد: در دولت اول‌ هاشمي رفسنجاني، براي برقراري ارتباط به‏روز و کامل با ديگر کشورها، عفت مرعشي همسر اکبر هاشمي رفسنجاني، نخستين بانوي اول جمهوري اسلامي بود که پس از انقلاب عنان کار‌ها و آداب اين عنوان تشريفاتي را برعهده گرفت. برگزاري جلسات، نشست‌ها و ميهماني‌ها با همسران وزرا و مديران ارشد اجرايي کشور از ديگر اقداماتي بود که عفت مرعشي براي هماهنگ‌تر کردن کابينه انجام داد. او در جايي ديگر به اقدامات زهره صادقي همسر سيد محمد خاتمي اشاره کرده و مي‌نويسد: زهره صادقي، همسر سيدمحمد خاتمي، در سال 1376 با شروع رياست‏ جمهوري همسرش عازم پاستور شد و هشت سال تمام ناظر بر امور و تصميم‌گيري‌هاي حوزه زنان و خانواده بود. وي در مدت اقامت در پاستور همواره در استقبال از ميهمانان خارجي خاتمي در کنار او بود و به رسم ادب از همسران آنها استقبال مي‌کرد، اما تا زماني که از او دعوت نمي‌شد در سفرهاي خارجي، رئيس‌جمهور را همراهي نمي‌کرد. معاون وزير ارشاد در دولت خاتمي در بخش ديگري از يادداشت خود در مورد اقدامات اعظم‌السادات فراحي همسر محمود احمدي‌نژاد مي‌نويسد: در آغاز رياست جمهوري محمود احمدي‏نژاد نامي از اعظم‏السادات فراحي بر زبان‏ها نبود، ولي تير ماه 87 آغاز حضور وي در عرصه سياست شد. وي در اولين سفر سياسي خود به همراه همسرش به خاک ترکيه گام نهاد که اين سفر بازتابي جالب در فضاي بين‏المللي داشت و روزنامه حريت ترکيه نوشت: «کسي نيست که محمود احمدي‏نژاد رئيس‏جمهور ايران را نشناسد، اما براي اولين بار احمدي‏نژاد به همراه همسرش ديده شد». نتيجه گيري وي در اين يادداشت را: جبر زمانه و نياز فزاينده اجتماعي و انتظارات زنان، مقامات جمهوري اسلامي را رفته‏رفته به عرف ديپلماتيک نزديک مي‏کند، ولي نبايد از نظر پنهان بماند که تهور و شجاعت و نوانديشي شخصيت‏هاي روحاني و ديني همچون هاشمي رفسنجاني و سيدمحمد خاتمي براي آوردن همسرانشان به عرصه‏هاي اجتماعي- فرهنگي و سياسي مثال‏زدني است؛ چه در عرف خانواده‏هاي روحاني هنوز که هنوز است مشاهده همسران روحانيان نسل پيشين در کنار شوهرانشان شگفت‏آور است و شايد هضم آن براي سنتي‏هاي دوآتشه دشوار باشد. بايد منتظر بود و در خرداد 1392 که پلان چهارم ديپلماسي بانوان مقامات با مشخص شدن ساکن بعدي پاستور کليد مي‏خورد، ديد که بانوي اول ايران يا همان «فرست ليدي» چه مي‏کند؟ آيا ديپلماسي بانوان به روند رو به رشد خود با حضور بانوي اول بعدي ادامه مي‏دهد؟