هسدار هاشمی رفسنجانی به مدییان سر دمداری در خصوص راه اندازی جنگ ادیان

رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام با هشدار به مدعيان سردمداري نظم جهاني نسبت به راه‌اندازي جنگ اديان، تاکيد کرد: به فرزندان ناخلف و نامشروع خويش در اسرائيل بگويند که انتحار نظامي نکنند که کاسه‌ صبر ايرانيان نيز با همه گنجايشي که دارد، لبريز خواهد شد. به گزارش خبرگزاري مهر، آيت‌الله اکبر هاشمي رفسنجاني رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام با صدور پيامي ضمن گراميداشت آغاز هفته دفاع مقدس، به مدعيان سردمداري نظم جهاني هشدارداد: نگذاريد عده‌اي انگشت‌شمار از افراطيون صهيونيسم که هنري جز توهين به انسان‌هاي آسماني و صلحاي زمانه ندارند، جنگ اديان به راه اندازند و ثانياً به فرزندان ناخلف و نامشروع خويش در اسرائيل بگويند که انتحار نظامي نکنند که کاسه‌ صبر ايرانيان نيز با همه گنجايشي که دارد، لبريز خواهد شد. متن کامل اين پيام به شرح زير است: «بسم الله الرحمن الرحيم انتخاب عنوان «دفاع مقدس» براي جنگي 8 ساله که در نخستين سال‌هاي پيروزي انقلاب، توسط قدرت‌هاي غرب و شرق و ارتجاع منطقه به مردم ايران اسلامي تحميل شده بود، از جميع جهات عنوان بامسمّايي است که هم فرهنگ ايثار و شهادت‌طلبي را در جامعه نهادينه مي‌کند و هم به رجزخوانان در همه اعصار يادآوري مي‌نمايد که «آزموده را آزمودن خطاست.» 8 سال دفاع مقدس مردم ايران از تماميت ارضي کشور و اسلاميت حکومتي که اولين و کامل‌ترين نظام سياسي تاريخ اسلام براساس مکتب اهل بيت(عليهم السلام) مي‌باشد، در مقابله با مثلث شوم آن روزها، يعني شرق، غرب و ارتجاع، شباهتي تمام با 10 سال جنگ‌هاي دفاعي پيامبر اکرم(ص) در سال‌هاي اول تشکيل حکومت اسلامي در مدينه عليه اشراف، بت‌پرست‌ها و منافقان دارد که از ترس اقبال مردم، آمده بودند تا با ابرهاي تهديد و تطميع، مانع از تابش خورشيد اسلام و انقلاب اسلامي شوند. اما به گواهي تاريخ در هر دو مقطع با مردمي روبرو شدند که با درک تعاليم قرآن، پيروزي و شهادت را «احدي‌الحسنيين» مي‌دانستند و از بدر و احد و خندق تا خيبر و والفجر هشت و کربلاي پنج، چنان جنگيدند که ناظران سياسي و نظامي در طول تاريخ مات و مبهوت چگونگي تحقق وعده نصرت الهي در «کَم من فِئةٍ قليلهِ غَلَبَتْ فِئةٍ کثيرةٍ» مي‌باشند. دشمنان اسلام در آن مقطع با جنگ احزاب و در اين مقطع با تجهيز حزب بعث عراق براي براندازي نظام نوپاي اسلامي به ميدان آمده بودند و علي‌رغم شکست‌هاي پي‌درپي در ميادين نظامي و سياسي، هرچند سيلي محکمي خوردند، ولي گويي هنوز عبرت نگرفته‌اند و با تغيير روش‌ها همچنان کينه‌جويي مي‌کنند. توهين به ساحت مقدس پيامبري که رحمةللعالمين است و تهديد، تحريم و تبليغ عليه ايران اسلامي که منادي صلح و دوستي در جهان کنوني است، تداوم همان کينه‌هاست که زماني دندان مبارک رسول‌الله(ص) را در احد شکستند و زماني براي هجوم سراسري به ايران اسلامي پيمان همکاري بستند. سالگرد هفته دفاع مقدس و همزماني آن با اين توهين و تهديد، فرصت مناسبي است تا نهيب تنفر و بيداري سر دهيم و به دشمنان اسلام و ايران اسلامي يادآوري نماييم که اگرچه به امر قرآن در «ولاتسبّوا الذين يدعون من دون الله» عمل مي‌کنيم، اما اگر بخواهيد در احساس حقارت خويش، حماقت کنيد، همان قرآن به ما آموخته که حيات ما در قصاص است و دستور داده که «و قاتلوهم حتّي لاتکون فتنه». جوانان ايران اسلامي که اين روزها در سنگر علم و دانش، قلّه‌هاي تکنولوژي و پيشرفت را زير پاي خويش گرفته‌اند، از نسل همان جوانان هستند که در 8 سال دفاع مقدس خروشندگي رود اروند و وسعت دشت‌هاي جنوب و صلابت کوههاي غرب را مسحور گام‌هاي بااراده خويش کرده بودند و دشمنان انقلاب اسلامي را مجبور کردند تا در بين‌المللي‌ترين سازمان جهاني سند پيروزي نظامي و سياسي ايران را به ثبت برسانند. اينجانب که به خاطر مسئوليت‌هاي متعدد از زمان مبارزه تا پيروزي و تثبيت و تداوم انقلاب اسلامي، هم با پيچيدگي‌هاي تصميمات سياسي آشنا هستم و هم از نزديک شاهد شيوه‌هاي دفاعي مردم ايران بوده‌ام، به مدعيان سردمداري نظم جهاني هشدار مي‌دهم که اولاً نگذاريد عده‌اي انگشت‌شمار از افراطيون صهيونيسم که هنري جز توهين به انسان‌هاي آسماني و صلحاي زمانه ندارند، جنگ اديان به راه اندازند و ثانياً به فرزندان ناخلف و نامشروع خويش در اسرائيل بگويند که انتحار نظامي نکنند که کاسه‌ صبر ايرانيان نيز با همه گنجايشي که دارد، لبريز خواهد شد. در پايان وظيفه خويش مي‌دانم که به عنوان فرمانده 8 سال دفاع مقدس، از همه عزيزاني ياد کنم که در فراز و نشيب اتفاقات جنگ تحميلي، رداي شهادت پوشيدند، مدال جانبازي گرفتند، اسارت را آزادگي خواندند، مفقود شدند و جاودانه ماندند، در لباس سپاهي، ارتشي و بسيجي، لواي ايثارگري برافراشتند و به عنوان خانواده‌ها در بدرقه و استقبال از عزيزانشان شهادت‌طلبي کردند و همه مردمي که دست‌به‌دست هم دادند تا زرّين‌ترين صفحه در صحيفه تاريخ ايران، به عنوان اولين جنگي ثبت شود که در پايان آن نه تنها يک وجب از خاک کشور از مام وطن جدا نشد، بلکه سرکرده‌ حزب بعث عراق در آخرين نامه خويش، مذبوحانه اعتراف کرد «ايران به همه خواسته‌هاي خويش رسيد.»