حمایت پٌر از اما و اگر «واشنگتنپست» از به رسمیت شناختن غنیسازی محدود در ایران
فارس
بروزرسانی
فارس/ روزنامه آمريکايي «واشنگتنپست» در سرمقاله روز جمعه خود از پذيرش غنيسازي محدود در خاک ايران حمايت کرده اما مدعي شده است ايران بايد امتيازاتي فراتر از آنچه اکنون در نظر دارد، ارائه کند.
به گزارش خبرگزاري فارس، با گذشت دو روز از پايان دور جديد مذاکرات هستهاي ميان نمايندگان ايران و گروه 1+5 که در ژنو برگزار شد، تحليل رسانههاي غربي در مورد اين مذاکرات و جزئيات احتمالي طرح ارائه شده از سوي ايران، ادامه دارد. روزنامه «واشنگتنپست» هم سرمقاله روز جمعه خود را به اين موضوع اختصاص داده و با اما و اگر زياد از توافقي که حق غنيسازي محدود در ايران را به رسميت بشناسد، حمايت کرده است.
در ابتداي يادداشت «واشنگتنپست» آمده است: با وجود آنکه جزئيات اندکي از طرح پيشنهادي ايران در مورد برنامه هستهاي منتشر شده، اما مذاکرات هفته جاري در ژنو دو نکته را روشن کرد. اولين نکته دلگرمکننده است؛ اينکه دولت ايران بيشتر از چند سال اخير براي دستيابي به توافق با آمريکا و 5 شريک ديگرش جديت دارد. اما نکته دوم نامبارک است؛ تهران همچنان تاکيد ميکند که قصد ندارد توان غنيسازي اورانيوم را که الماني اصلي براي ساخت تسليحات اتمي به شمار ميرود، کنار بگذارد.
اين روزنامه همچنين نوشته است طرح جديد ايران بر خلاف گذشته بسيار دقيق و روشن است و به همين جهت ميتوان آن را تغييري بسيار بزرگ به شمار آورد. به نوشته اين روزنامه «محمدجواد ظريف» وزير امور خارجه ايران در اين دور از مذاکرات تصريح کرد که ايران براي دستيابي به توافقي که به تحريمها پايان دهد، علاقهمند است. گزارش شده است که وي در مورد دستيابي به توافقي نهايي در بازهاي 3 تا 6 ماهه سخن گفته است.
واشنگتنپست با اشاره به برخي گمانهزنيهاي مطرحشده در رسانهها در مورد محتواي طرح پيشنهادي ايران، نوشته است به نظر ميرسد اين طرح مشابه آن چيزي باشد که ايران در سال 2005 ارائه کرد، اما به دليل آنکه در آن حق غنيسازي ايران بايد به رسميت شناخته ميشد، دولت «جورج بوش» و اتحاديه اروپا از پذيرش آن خودداري کردند.
اين روزنامه سپس اين موضع ايران را مشکلزا دانسته و به تکرار اظهارات اخير «بنيامين نتانياهو» نخستوزير رژيمصهيونيستي پرداخته است. نتانياهو در يک ماه اخير در سخنرانيهاي خود موضعي را بارها تکرار کرده است، و آن اين است که ايران براي استفاده از توان هستهاي نيازي به غنيسازي ندارد. واشنگتنپست هم اين مسئله را تکرار کرده و نوشته است اکنون بسياري از کشورها از انرژي هستهاي استفاده ميکنند، اما غنيسازي انجام نميدهند.
واشنگتنپست ميافزايد: نشانههاي وجود دارد مبني بر اينکه ممکن است دولت اوباما برخي فعاليتهاي غنيسازي در ايران را مشروط بر نظارت سختگيرانه بپذيرد. اما چنين توافقي ميتواند در عرصه سياسي چالشآفرين باشد. اسرائيل و فرانسه به علاوه بسياري از نمايندگان کنگره، همچنان با هرگونه غنيسازي در ايران مخالف هستند. اخيرا هم 6 نماينده دموکرات و چهار نماينده جمهوريخواه نامهاي را براي رئيسجمهور اوباما نوشتند و در آن متذکر شدند که ايران براي جلوگيري از اعمال تحريمهاي جديدتر بايد تمام فعاليتهاي غنيسازي خود را به حالت تعليق درآورد.
در پايان سرمقاله واشنگتنپست آمده است: به عقيده ما ارزش دارد که به دنبال توافقي باشيم که در آن مجوز مقدار کمي از غنيسازي در ايران صادر شود و در عين حال برنامه هستهاي تحت نظارت شديد باشد تا احتمال جهش پنهاني به حداقل برسد. قطعا اين گزينه به گزينه نظامي ارجحيت دارد. اما چنين توافقي به امتيازاتي بسيار بيشتر از آنچه که اکنون به نظر ميرسد نظام ايران به آن ميانديشد، نياز دارد. همانطور که معاون وزير خارجه روسيه بعد از مذاکرات ژنو گفت، طرفها «کيلومترها از هم فاصله دارند». و همينطور که ايران قرار است غنيسازي خود را کاهش دهد، زمان نيز رو به اتمام است.