دبیر دفتر تحکیم وحدت: ادعای وجود فهرست مفسدان اقتصادی در جیب مصرف انتخاباتی دارد
بروزرسانی
دبير دفتر تحکيم وحدت با بيان اينکه لازمه مبارزه با فساد کشف شبکه هاي قدرت و ثروت و نگاه نهادي به آن است نه تهيه يک ليست مفسدان اقتصادي که در جيب آقاي رئيس جمهور است و معلوم نيست کي منتشر مي شود، گفت: البته ما اميدواريم ايشان اين فهرست را براي انتخابات رياست جمهوري نگه نداشته باشند و افشاي آن چيزي شبيه ماجراي فلان پرونده تحصيلي همسر کانديداها و يا طرح اتهام عليه آقاي ناطق نوري نباشد.
به گزارش مهر، مهدي اميريان دبير تحکيم وحدت در نشست خبري تشکل هاي دانشجويي به مناسبت دهمين سالگرد پيام آبان ماه سال 81 مقام معظم رهبري به دانشجويان در مورد مبارزه با فساد و احياي عدالتخواهي گفت: وقتي راجع به فساد و مبارزه با آن حرف مي زنيم نبايد اين مقولات را صرفا اقتصادي بپنداريم. فساد يک مقوله صرفا اقتصادي نيست و مبارزه با فساد الزامات سياسي ، اجتماعي و فرهنگي دارد. همچنان که عدالت صرفا اقتصادي و حتي اجتماعي نيست.
مبارزه با فساد گذاشتن ليست مفسدين در جيب براي فريب مردم نيست
وي با اشاره به ملزومات مبارزه با فساد ادامه داد: لازمه مبارزه با فساد کشف شبکه هاي قدرت و ثروت و نگاه نهادي به آن است نه تهيه يک ليست مفسدان اقتصادي که در جيب آقاي رئيس جمهور است و معلوم نيست کي منتشر مي شود. البته ما اميدواريم ايشان اين ليست را براي انتخابات رياست جمهوري نگه نداشته باشند و افشاي آن چيزي شبيه ماجراي فلان پرونده تحصيلي همسر کانديداها و يا طرح اتهام عليه آقاي ناطق نوري نباشد. با اين برخوردها نمي توان مردم را فريب داد.
اميريان با طرح اين سئوال که آيا ثروت افراد به اعتبار اجتماعي و سياسي آنها منجر مي شود يا برعکس، سياسيون بواسطه اعتبار و اقتدار سياسي خود ثروت اندوزي مي کنند؟ آن هم از بيت المال و از طريق خصوصي سازي هاي دروغين که بايد آن را اختصاصي سازي ناميد؟ گفت: اگر به ساختارهاي سياسي و اقتصادي موجود بنگريم مي بينيم که ظاهرا جاي برخي افراد اشتباه شده است. در نهادي مثل مجمع تشخيص مصلحت که مي بايد فصل الخطاب مجلس و شوراي نگهبان باشد مديرعامل يک بانک خصوصي حضور دارد که برعکس در اتاق بازرگاني ايران که مي بايد محل تجمع صاحبان نظر و صاحبان سرمايه اقتصادي باشد سياسيون حضور دارند. آيا اينها شبهه فساد ايجاد نمي کند؟
وي با اشاره به عملکرد اين نهادها تصريح کرد: ما در عمل جز سوابق منفي چيزي نمي بينيم آنچه که از دهه 60 شنيده ايم اين است که حضرات سرمايه دار که از حجره و دکان هاي بازار به اين اتاق و آن اتاق راه يافته اند در کوران حوادث جنگ احتکار پيشه کرده و خون به دل امام مي کردند تا جايي که نخست وزير وقت در صدد بر آمد اتاق را تخليه و به جنگ زده ها اختصاص دهد.
اين فعال دانشجويي افزود: در دهه 70 که حضرات به ساز تعديل ساختاري دولت سازندگي مي رقصيدند و وقتي آن معضلات و مشکلات تورم و گراني رخ داد، همه پا پس کشيدند که ما نبوديم! در چند سال گذشته هم که همگي طرفدار کامل هدفمندي يارانه ها بودند و حالا از پذيرش اشتباهات خويش سر باز مي زنند.