فارس گزارش می دهد: مذاکرات سخت ژنو و قورباغه هفت تیر کش فرانسوی

فارس / ما آن‌قدر ساده نيستيم که تصور کنيم فرانسوي‌ها به ‌تنهايي واجد قدرتي بودند که بتواند مذاکرات را با شکست روبرو کند. فرانسوي‌ها براي جلوگيري از فروپاشي تحريم‌ها نيابتاً و در يک توافق پشت پرده از جانب دولت آمريکا وارد عمل شدند. به گزارش خبرگزاري فارس، در شرايطي که دور جديد مذاکرات ژنو شب گذشته بدون امضاي يک توافق مشخص به پايان رسيد، بسياري از تحليل‌گران اذعان داشتند که چنين مذاکراتي با چنين سختي و فشردگي در تاريخ روابط بين جمهوري اسلامي ايران و غرب بي‌نظير بوده است. متاسفانه علي‌رغم تلاش‌ها و حسن نيت طرف ايراني باز هم شاهد حصول توافق در ژنو نبوديم هرچند که به زودي بار ديگر مذاکراتي ديگر برگزار خواهد شد و شايد در مذاکرات آتي طرف غربي بخواهد از فرصت ديپلماتيک موجود استفاده نمايد. در همين اثنا نقش مخرب اسرائيل و فرانسه در اين مذاکرات به وضوح قابل مشاهده بود. در خصوص اين مذاکرات سخت و نفس‌گير و آنچه حاصل شد، خبرگزاري فارس اخبار مفصل و متعددي را در اختيار مخاطبان گرامي قرار داده که رجوع به آنها نشان مي‌دهد مذاکرات به شکل سريع ارتقاء سطح يافت و ديدارهاي متعدد و متکثري در آنها رخ داد. در تحليل آنچه از 16 تا 18 آبان در ژنو گذشت، اشاره به موارد زير خالي از وجه نيست: 1- تيم سياست خارجي کشورمان در اين مذاکرات، که رهبر انقلاب اسلامي از آنان به عنوان فرزندان انقلاب و مامورين جمهوري اسلامي نام بردند زحمات و سختي‌هاي زيادي را متحمل شدند که به‌نوبه خود جاي قدرداني دارد. براي ما مسلم است که مسئول عدم حصول نتايج ملموس در اين 3 روز تيم ديپلماتيک ايران و نظام مقدس جمهوري اسلامي نيست و خط مشي حاکم بر 1+5 بوده است که اجازه پيشرفت را به مذاکرات نداده است. البته بديهي است که هنوز فرصت‌ وجود دارد و حتي اگر توافق ديپلماتيک حاصل نشود هم، ايران همان‌طور که مقام معظم رهبري فرمودند، مي‌تواند به خود اتکا کند. 2- اتفاقات 3 روز گذشته به‌وضوح بخش‌هايي از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامي را در ذهن متبادر مي‌کند. در اولين روز سال جاري خورشيدي، معظم‌له به مقامات فرانسوي هشدار داده بودند که سياست‌هايشان در قبال ايران از دوران سارکوزي به بعد، سياست‌هاي درستي نيست. رهبر انقلاب همچنين در آستانه 13 آبان بار ديگر بيان فرمودند که به نتايج مذاکرات خوش‌بين نيستند و بعيد است که اين روند به نتيجه مورد نظر ملت ايران بينجامد. در شرايطي که در روز مذاکرات خوش‌بيني گسترده‌اي بر فضاي افکار عمومي حاکم بود، در روز سوم مذاکرات به درستي روشن شد که چرا نبايد به طرف غربي خوش‌بين بود؟ 3- روشن است که علي‌رغم برخي اختلافات ظاهري بين واشنگتن و تل‌آويو، اختلاف راهبردي بين دو طرف در خصوص ايران قابل شناسايي نيست. حداکثر اختلافي که مي‌توان بين دو طرف ديد، اختلافات تاکتيکي است که البته ظاهرا صهيونيست‌ها آن را نيز با نفوذ در طرف فرانسوي حاضر در مذاکرات جبران کردند. يادداشت «باراک راويد» در روزنامه صهيونيستي هاآرتص در خصوص اين اختلافات خواندني است. کاملا واضح است که دعواي نتانياهو و کري در اين مذاکرات چيزي جز دعوا بر سر برداشتن بخش بيشتر يا کمتر تحريم‌ها نبوده است. 4- صهيونيست‌ها همان‌طور که به خوبي در سخنان نتانياهو مشخص بود، نگران فروپاشيدن «نظام تحريم‌هاي ضدايراني» هستند و از همين رو در برابر هر انکساري در اين ساختار با شيون و زاري و تمام اهرم‌هاي قدرت مقاومت مي‌کنند. اسرائيل به خوبي نشان داده که هدف اصليش از پروپاگانداي هسته‌اي، محدودسازي ايران است وگرنه بعيد است سازمان‌هاي جاسوسي اين رژيم نامشروع ندانند که در ايران برنامه‌اي براي توليد سلاح هسته‌اي وجود ندارد که اگر هم بود اسرائيل را ياراي مقابله با آن نبود. 5- نقش فرانسوي‌ها در مذاکرات اخير ژنو را بايد از يک‌سو مخرب و از سوي ديگر مبهم دانست. شب گذشته يک خبرنگار غربي در توئيتر ابراز داشت که فرانسه در آخرين لحظات با مخالفت با توافق قصد داشت خود را مهم جلوه دهد. دولت اولاند که از نظر محبوبيت سير نزولي را طي ماه‌هاي گذشته طي کرده است، در اين مذاکرات به «قورباغه‌اي شبيه بود که هفت‌تير مي‌کشد و احساس مي‌کند که مهم و قدرتمند است.» اما ما هم آن‌قدر ساده نيستيم که تصور کنيم فرانسوي‌ها به‌تنهايي واجد قدرتي بودند که بتواند مذاکرات را با شکست روبرو کند. فرانسوي‌ها براي جلوگيري از فروپاشي نظام تحريم‌ها يا نيابتا و در يک توافق پشت پرده از جانب دولت آمريکا وارد عمل شدند و بازي را تغيير دادند و يا مستقيما با هماهنگي رژيم صهيونيستي و لابي‌هاي ذي‌نفوذ اين رژيم وارد ميدان شدند. 6- طرف غربي به خوبي مي‌داند که مذاکرات اخير که از سوي طرف ايراني با جديت و با اجماع ملي در چارچوب راهبرد تعيين شده از سوي رهبري دنبال مي‌شود، يک «اتمام حجت» است. اگر از اين فرصت استفاده نکنند و بخواهند نظام تحريم‌ها را حفظ کنند، يقينا با برخوردي در شان رفتار خود مواجه خواهند شد. 7- مذاکرات ژنو براي هيچ‌کس ترديدي نگذاشت که اين ايران نيست که به دنبال مناقشه بر سر مساله هسته‌اي است. مسئوليت ادامه اين مناقشه به شکل تام و تمام بر عهده سردمداران رژيم‌هاي غربي و صهيونيستي است و اين بي‌صداقتي آنهاست که مذاکرات را با بن‌بست مواجه مي‌کند. 8- قطعا دولت اوباما مي‌داند و نگران است که با ادامه حاکميت خط مشي صهيونيست‌ها بر مذاکرات و رفتارهاي طرف غربي، ائتلاف بين‌المللي شکل گرفته در سطح برخي کشورهاي غربي بر ضد ايران در خطر فروپاشي قرار مي‌گيرد. بنابراين پيش‌بيني مي‌شود دولت اوباما براي جلوگيري از اين اتفاق تلاش‌هايي بکند. 9- گفتمان طرف غربي در ژنو نشان داد که رويکرد «بازي با حاصل جمع صفر» هنوز در انگاره‌هاي طرف غربي موج مي‌زند و همچنان هنجار حاکم بر شيوه تفکر ضدايراني و مذاکراتي آنهاست. طبعا در برابر اين نوع نگاه رئاليستي در صورت ادامه، آنچه به کار مي‌آيد مقوله قدرت است. 10- تاريخ ايران همواره با مقاومت در برابر زورگويان و زياده‌خواهان همراه بوده است. نتانياهو، اولاند و اوباما نبايد ترديد کنند که اين جنبه از هويت ايراني همچنان پابرجاست و تداوم داشته، دارد و خواهد داشت.