مهر/سيد مجتبي نواب صفوي و تعدادي از اعضاي جمعيت فدائيان اسلام در سحرگاه ۲۷دي ماه به دست رژيم پهلوي به شهادت رسيدند. حالا ۶۳سال بعد از اين اتفاق، چالش برانگيزترين موضوع درباره فدائيان اسلام، مسيري است که براي رسيدن به حقيقت و اصلاح جامعه تاريک آن روز انتخاب کردند: فعاليت نظامي و ترور شخصيتهاي نامي آن روزگار.
ترور «احمد کسروي»، «عبدالحسين هژير» و «سپهبد علي رزمآرا» با تير گلوله فدائيان اسلام انجام شد. در اين سالها مصاحبهها و روايتهاي متعددي از نظرات موافق و مخالف علما يا شخصيت هاي تراز انقلاب با اين روش منتشر شده است.
رهبر انقلاب دي ماه سال ۷۵ در خطبه هاي کمتر شنيده شده نماز جمعه تهران به همين نکته اشاره کرده اند: جامعهي آن وقت، از اهميت اين قيام غافل بود. اينها را به عنوان چند نفري که فقط بلدند گلولهاي از دهانهي اسلحهاي خارج کنند و به سينهي کسي بنشانند، معرفي ميکردند. حتّي بزرگان آن دستگاه جبّار منحوس که خودشان مظهر اوباشگري و چاقوکشي و الواطي بودند و جزو افرادي بهشمار ميرفتند که ارزش نداشتند از آنها ياد شود، به عنوان يک انسان تربيت يافته، به اين جوانان مؤمنِ صالحِ پاکبازِ مخلصِ و بيطمع و بياعتناي به دنيا و به زخارف دنيا، چاقوکش ميگفتند! بعضي از مردم نيز همينطور ميشناختند و باور ميکردند و بعضيها هم باور نميکردند و بعضي هم غافل بودند. از مسألهي فداييان اسلام، غفلت شد. اگرچه شايد آن زمان، آمادگي هم نبود که بخواهند آنچه را که ميگفتند- که همان حکومت اسلامي بود- بر سرِپا کنند. براي اين کار، يک حرکت عمومي در درازمدّت لازم بود؛ ليکن سخن اينها در بين فريادها و عربدههاي مستانهي دشمنانشان گم شد.»
در بين مستندهاي ساخته شده درباره قيام شهيد نواب صفوي، مستند پژوهشي «رزم آرا يک دوسيه مسکوت» به کارگرداني احسان عمادي و تهيه شده در خانه مستند انقلاب اسلامي، مي تواند پيشنهاد خوبي از يک نگاه کاملا متفاوت به جمعيت فدائيان اسلام باشد.
بازار