متن کامل نطق رسایی در مخالفت با لایحه بودجه 93

تسنيم / متن کامل نطق نماينده تهران در مخالفت با کليات لايحه بودجه ۹۳ منتشر شد. به گزارش گروه پارلماني خبرگزاري تسنيم، متن کامل و اتفاقات رخ داده در خلالل نطق امروز حجت‌الاسلام حميد رسايي نماينده مردم تهران در صحن علني مجلس شوراي اسلامي که در مخالفت با کليات لايحه بودجه بيان شده بود، با عنوان «نطقي که پلمپ شد» توسط وي منتشر شد؛ متن کامل آن به شرح زير است: امروز در حالي حميد رسايي به عنوان مخالف بودجه سال 93 دولت تدبير و اميد پشت تريبون رفت که از قبل اعلام کرده بود قصد دارد درباره ارتباط بودجه کشور با توافقنامه ژنو سخن بگويد. نايب رئيس مجلس که تاکنون بارها و بارها نشان داده در هماهنگي با دولت راستگويان کم نمي گذارد،‌ وقتي اولين بند ارتباطي بودجه با توافقنامه بين المللي ژنو توسط رسايي قرائت شد، شروع به تذکر دادن کرد و همين موضوع باعث شد تا چند نماينده خاص که معمولا در صحن علني کارشان فرياد کشيدن است، شروع به سرو صدا کنند. ابوترابي فرد در اقدامي عجيب وقتي رسايي به ادامه نطق خود ادامه داد، ميکروفن نماينده تهران را قطع کرد و رسايي تنها گفت آقاي ابوترابي اينجا هم قرار است پلمب شود! رسايي بندهاي از نطق خود که در ارتباط با توافقنامه ژنو و بودجه بود را قرائت نکرد اما فقط به اين جمله رهبر معظم انقلاب که در 12 آبان امسال بيان شد اشاره کرد : "به مذاکرات جاري خوشبين نيستم چرا که معلوم نيست نتايجي را که ملت انتظار دارد به همراه بياورد اما معتقديم اين تجربه ايرادي ندارد به شرط اين که ملت بيدار باشد و بداند چه اتفاقي دارد مي افتد." رسايي تاکيد کرد که ملت بيدار باشيد و بدانيد موضع رهبري اين است. صبح چهارشنبه و در خلال بررسي نمايندگان مجلس به بودجه سال 93، حجه الاسلام رسايي نماينده مردم تهران در مجلس در نطق خود ضمن مخالفت با بودجه ارائه شده از سوي دولت، آن را به دور از اقتصاد مقاومتي خواند و تاکيد کرد با اين بودجه نمي توان براي سال آينده تحول خاصي در اقتصاد کشور بوجود آورد. اما اين سخنان رسايي که در واقع تحليلي از نتيجه مذاکرات ژنو و ارتباط آن با بودجه سال 93 بود به مذاق برخي از نمايندگان حامي دولت در مجلس خوش نيامد و آنها با فريادهاي مکرر «دو- دو» به نشانه اعتراض در روند نطق رسايي اخلال ايجاد کردند، همزمان حجت‌الاسلام ابوترابي نايب رييس مجلس نيز که اداره جلسه را برعهده داشت به رسايي تذکر داد که در چارچوب موضوع بودجه صحبت کند که رسايي پاسخ داد از آنجايي که دولت با توجه به مذاکرات ژنو و اميد با بازپس دادن بخشي از اموال بلوکه شده ايران بودجه سال 93 را تدوين کرده است، اين سخنان در چارچوب موضوع بودجه است. در همين حال وقتي ابوترابي مجددا به رسايي تذکر داد و اعلام کرد که در صورت ادامه نقد توافق ژنو، بلندگوي او قطع خواهد شد، رسايي پاسخ داد: عيبي ندارد، صداي ما را هم پلمپ کنيد اما مردم خواهند فهميد چه اتفاقي در اين مذاکرات افتاده است. در ادامه رسايي با فشار نمايندگان حامي دولت و ابوترابي، مجبور شد تا بخشهاي زيادي از نطق خود را سانسور کند که هم اينک مي توانيد متن کامل آن را بخوانيد: بودجه سال 93 در آذرماه تسليم مجلس شد. از آقاي رئيس جمهور محترم و معاونت برنامه ريزي رياست جمهوري که تلاش کردند تا بودجه را در وقت مقرر تسليم مجلس کنند، هر چند اين اتفاق نيفتاد و بخش مهمي از لايحه مربوط به هدفمندي چند روز قبل تسليم مجلس شد و همين امر سبب شد تا کميسيون هاي تخصصي و کميسيون تلفيق نتوانند کار خود را به درستي انجام دهند و نتيجه تعجيل غيرمتعارف در تحويل بودجه به نمايندگان، اعتراضات امروز صبح شده است اما به هر حال بايد از تلاش دولت براي تنظيم زماني تحويل بودجه تشکر کرد. در طول چند هفته اخير نقدهاي فني و خوبي نسبت به بودجه سال 93 در رسانه ملي و مطبوعات و فضاي مجازي مطرح شد که مي توانست در مسير رسيدگي به بودجه، مورد توجه نمايندگان بويژه بخش اقتصادي مجلس و دولت محترم قرار گيرد. برخي از اين اشکالات در دولت هاي گذشته نيز بي پاسخ مانده است و متاسفانه اين نقدها حتي در اين دوره که تلاش مي شود تا القا شود که دوره روي کارآمدن مديران با تجربه و باسابقه است نيز با پاسخ منطقي و مستدل مواجه نشد و به همين دليل بخشي از اين نقدها را که در مشورت با متخصصين به صحت شان ايمان دارم، مطرح مي کنم شايد در ادامه رسيدگي اعضاي محترم کميسيون تلفيق، ديگر نمايندگان محترم و دولت مردان يازدهم مورد توجه قرار دهند: يکم - در بودجه سال 93 بودجه شرکت ملي نفت از کل بودجه عمومي دولت بيشتر است. آيا نمي خواهيم به اين سؤال پاسخ دهيم که چگونه مي شود منابع و مصارف کل دولت در بودجه عمومي از منابع و مصارف يک شرکت دولتي کمتر است. آن هم با يک فاصله نجومي! دوم - شرکت ملي نفت يک بنگاه اقتصادي است که به برکت نهضت ملي صنعت نفت، ملي اعلام شده است. طبق بند الف تبصره 2 قانون بودجه سال 93 ،‌ دولت اين شرکت را سهامي اعلام کرده است! بدون اينکه توضيح دهد بر اساس کدام اصل از اصول قانون اساسي و يا بر اساس کدام مفاد از قانون برنامه پنجم توسعه و يا ديگر اسناد بالادستي بودجه، به اين کار مبادرت ورزيده است. سوم - در بودجه پيش رو، بزرگ ترين بنگاه اقتصادي کشور يعني همين شرکت سهامي نفت ايران (نه شرکت ملي نفت) از دادن سود سهام به دولت معاف شده است. طبق چه منطق حقوقي، اقتصادي، مالي و محاسباتي، سود يک شرکت دولتي متعلق به خودش است و نبايد از باب درآمد عمومي، به خزانه واريز شود. چهارم - بزرگترين بنگاه اقتصادي کشور يعني همين شرکت سهامي نفت ايران از دادن ماليات، معاف است. ماليات يکي از مصاديق درآمد عمومي است. اگر ما بزرگترين بنگاه اقتصادي کشور را از ماليات معاف کنيم، چگونه مي‌توانيم از ديگر بنگاه‌هاي اقتصادي اشخاص حقيقي و حقوقي، ماليات بگيريم و خزانه به اصطلاح خالي را چگونه مي خواهيم پر کنيم؟! چگونه مي خواهيم اقتصاد مقاومتي بدون اتکا به نفت را تحقق بخشيم؟ پنجم- وقتي شرکت ملي نفت را سهامي کرديم و از آن ماليات و سود سهام هم نگرفتيم، طبيعي است نيمي از درآمد دولت به اين شرکت تعلق خواهد داشت. آيا عادلانه است نيمي از درآمد نفت، متعلق به يک شرکت باشد و نيمي ديگر به کل ملت ايران؟ آيا اين است مفهوم عادلانه و بهينه تخصيص منابع!؟ آيا اين است مفهوم اعتدال؟ ششم - با مطالب پيش گفته، بدون ترديد بند الف تبصره 2 قانون بودجه سال 93 با اصول 52، 53 و 45 قانون اساسي مغايرت دارد. ما سوگند خورده ايم پاسدار قانون اساسي باشيم. رئيس جمهور سوگند خورده است پاسدار اصول قانون اساسي باشد. با اين حساب چگونه مي توانيم در تدوين بودجه سال آينده، مغايرت با اصول قانون اساسي را حل و فصل کنيم. هفتم - نفت و گاز و ديگر معادن کشور، طبق اصل 45 قانون اساسي، جزء انفال محسوب مي‌شود. ما اکنون به غير از نفت و گاز، 60 نوع ماده معدني ديگر داريم. اکنون بيش از 5000 معدن در کشور فعال هستند، کجاست يک رديف درآمدي به نام انفال منطبق با اصل 45 قانون اساسي در بودجه تقديمي دولت؟! رديف درآمدي گاز در بودجه 93 کجاست؟ چرا به اين سؤالات که در بودجه 93 مطرح است پاسخ داده نشده؟ چرا دولت در پاسخ به اين سؤالات و نقدها، سکوت کرده است؟ پس حقوق شهروندي که يکي از موارد آن اداي حقوق اقتصادي ملت و شفاف سازي است، کجا رفته؟ هشتم - اگر اين اشکالات به بودجه وارد است، آيا مجلس وظيفه رفع اين اشکالات را ندارد. آيا بهتر نيست به جاي چانه زني با دولت در مورد 37 هزار ميليارد تومان طرح عمراني، در مورد 315 هزار ميليارد تومان درآمد و 292 هزار ميليارد تومان هزينه شرکت ملي نفت بحث کنيم؟! نهم - موضوع مهم ديگر ارتباط بحث بودجه با توافقنامه بين المللي ژنو است. اشکالات حقوقي و سياسي توافقنامه ژنو که بنده با علم و يقين، بابت پذيرش اجمالي آن از سوي آقاي ظريف و روحاني به ملت ايران تسليت گفتم، بسيار است اما در اينجا قصد ندارم به اين ابعاد بپردازم بلکه سخنم درباره محاسبه آنچه داديم با آنچه قرار است در اقساط 6 ماهه دريافت کنيم، است که هيچ انطباقي با مفاد اصل 125 قانون اساسي ندارد. دهم - شايد بتوان بر مفاد مراکز تحقيقاتي و صنعتي مهر پلمب زد اما نمي توان بر دهان منتقدان اين توافقنامه پر اشکال و بر قلم رسانه هايي که آن را نقد مي کنند، مهر پلمب زد. شايد بتوان بر متن سخنان پشت درهاي بسته، مهر پلمب زد و ملتي را نامحرم دانست اما امروز در مجلس نمي توان دريافت و پرداخت هاي مرتبط با اين موضوع را محرمانه دانست و به محضر مردم پاسخ نداد. مگر مي شود تراز دو ستوني عملکرد مالي يک رويداد مالي مترتب براقلام ميلياردي فناوري يک کشور را محرمانه تلقي کرد و حسابدهي آن را بدون تصويب در هيچ نهادي، طبقه بندي فوق سري کرد. يازدهم - درست است که از سوي مشاور عالي رئيس جمهور محترم همه آنهايي که به ايشان رأي نداده اند، افراطي و تندرو فرض مي شوند اما نمي توان واقعيت روشن تفاوت و اختلاف آنچه آقاي روحاني براي رهبر معظم انقلاب مرقوم داشته را با آنچه در ژنو تصويب شده، نديد و اين يعني ارائه گزارش خلاف واقع به مردم و رهبري انقلاب ! مردم نه آقاي عراقچي مي شناسند و نه تخت روانچي. مردم خيلي ظريف با رئيس جمهور محترم سخن دارند و آن هم يک کلمه است: در قبال از بين بردن 100 روزه آنچه در طول 10 سال گذشته با زحمت و دادن خون عزيزانمان و دانشمندانمان به دست آورده ايم و امروز به نماد غيرت و عزت و استقلال کشورمان تبديل شده، چه براي اقتصاد کشورمان به دست مي آوريم؟ آنچه در طول سال آينده قرار است از اموال خودمان به دست بياوريم در کجاي بودجه ديده شده؟ دوازدهم - بلاتکليف ماندن حدود 96 ميليارد دلار از قطره چکانده شده 4 ميليارد دلار از مجموع 100 ميليارد دلار اموال خودمان که نه مسئولين نفتي، نه مسئولين بانک مرکزي و نه مسئولين خزانه داري کل کشور در چگونگي تقويم آنها هيچ اطلاع رساني نکرده و نمي کنند و اساسا خبري ندارند، به عهده کيست؟ آقاي ظريف که در حافظه سياسي 100 روزه اين دولت، وزير خنداني است که وقتي فرزندان اين مرز و بوم در جبهه هاي جنگ به شهادت مي رسيدند و هزينه مي دادند، از دوره دبيرستان تا همين چند سال قبل يعني نزديک به نيم قرن در آمريکا زندگي کرده و بزرگ شده و با جان کري و جان بلتون و بي جان هاي ديگر آمريکايي رفيق شده و قهوه خورده، ‌قرار است با اين توافقنامه هاي غير حقوقي و چند پهلو، حق اين مردم را بستاند؟ آيا با اين لبخندها درآمد بودجه سال 93 تحقق پيدا خواهد کرد و مشکلات مالي کشور و اقتصادي مردم حل خواهد شد و تحريم ها برداشته مي شود؟ سيزدهم - 35 سال پيش يک عنصر اصلاح طلب آمريکايي که امروز به دليل مشارکت در کودتاي سال 88 در زندان است به نام بهزاد نبوي با الحاق ده ها سند توافقي که مجلس وقت از مفاد هيچ کدامشان خبر نداشت، چنان بلايي سر بيانيه الجزاير آورد که امروز به کلاف سردرگم دو دعواي B61 و MFS در دادگاه لاهه تبديل شده است. نمايندگان محترم! قرار است در تاريخ نام مجلس نهم نيز مانند آن مجلس ثبت شود تا عملکرد محمدجواد ظريف خداي ناکرده به سرنوشت بيانيه الجزاير مبتلا شود؟ چهاردهم - آيا در بودجه سال بعد براي سبد کالا شامل شامل (2) کيلوگرم روغن نباتي مايع، (10) کيلوگرم برنج غير ايراني، (4) کيلوگرم گوشت مرغ ترکيه اي، (800) گرم پنير بسته‌بندي (uf) و يک کيلو و 800 گرم تخم مرغ فکري شده؟ پيش از اين وقتي پول يارانه به حساب شخصي مردم واريز مي شد و مردم با مديريت خود، يارانه شان را خرج مي کردند، آقايان نام گداپروري بر آن مي نهادند آيا الان که قرار است کوپن فروشي شايع شود و در کنار تفکر کوپنيسم، دلال ها نيز سبز شوند و دلاليسم هم رونق بگيرد،‌ گداپروري نام ندارد؟ امسال در حالي که گفته مي شد خزانه خالي است، 150 هزار ميليارد تومان براي تهيه سبد کالا در نظر گرفته شد. راستي اگر خزانه خالي بود، اين 150 هزار ميليارد تومان از کجا آمده و اگر خالي نيست که نيست، چرا دو بار در حالي که تيم مذاکره کننده هسته اي، پشت ميز مذاکره بود و چشم هاي نگران مردم در انتظار تصميم دولت در باره چرخيدن چرخه هسته اي و چرخ کارخانه ها بود، از خزانه خالي سخن گفتيد تا مردم را قانع کنيد برخلاف شعاري که داديدکه اگر مي خواهيد چرخ زندگي تان بچرخد، چرخ هسته اي نبايد بچرخد. پانزدهم - يکي از درآمدهاي سال آينده يک مشت دلاري است که آمريکايي ها در قبال تحقير کشور و نابود کردن زحمات ده ساله به صورت قطره چکاني در اختيارمان قرار دهند. ما مي دانيم چقدر دريافت مي کنيم اما نمي دانيم چقدر قرار است هزينه بدهيم؟ آيا مجلس اطلاع دارد؟ آيا مجلس نهم از مفادnon paper که بعد از توافقنامه ژنو، آقاي ظريف پاي آن را مهر تاييد زده اطلاع دارد؟ نمايندگان محترم خبر داريد که وزارت خارجه در اين به اصطلاح "مسير اجراي اقدام مشترک" دسته گل هاي جديدي به آب داده؟ همکاران محترم در حالي مي خواهيم درباره بودجه سال آينده تصميم بگيريم که دولت محترم با توافقنامه ژنو قرار است بخشي از اموال خودمان را در قبال از بين بردن دسترنج ده ساله هسته اي به داخل کشور بازگرداند. راستي اين اقدام گداپروري نيست؟ آمريکايي ها به شکل معني داري تاريخ اولين قسط اين پرداخت را 12 بهمن يعني همزمان با آغاز دهه فجر تعيين کرده اند. آيا انتخاب اين روز تصادفي است يا براي تحقير ملت مقاومي است که 35 سال در برابر زورگويي هاي آنها سر تعظيم فرود نياورده؟ ملت ايران اما تحقير نمي شود ولي اميدواريم دولت محترم هم با اتخاذ سياست اقتصاد مقاومتي و نگاه به ظرفيت هاي دروني، راه تحقير بر خود را ببندد و اجازه ندهد که يانکي هايي که سال ها حقوق ملت ها را نقض کرده اند، سياست تحريم و تحقير را به شکل نوين آن اجرا کنند. شانزدهم - بودجه در حال تصويب است در حالي که بر اساس تعهدات جديدي که در non paper براي اجرايي کردن توافقنامه ژنو داده ايم و بنا بر آنچه معاون آقاي ظريف آن را حدود 9 صفحه اعلام کرده است، بسيار بدتر از اصل توافقنامه ژنو است و به همين دليل حاضر به انتشار آن نيستند. اين تعهدات قطعا در نحوه اجراي بودجه سال بعد موثر است و مجلس بدون اطلاع از مفاد اين توافقنامه هاي بين المللي که تاثير مستقيم بر اقتصاد کشورمان دارد، نمي تواند اظهار نظر عالمانه اي کند. هفدهم - دولت حتي حاضر به ارائه اطلاعات به نمايندگان مجلس نيست. سخنگوي آقاي ظريف در برابر انتقاد و مطالبه 150 نماينده براي در اختيار گذاشتن متن توافق جديدي که عقب نشيني هاي جديدي در آن صورت گرفته، مي گويد که متن در اختيار جناب آقاي لاريجاني است. آقاي لاريجاني اما قطعا چنين سياستي که وزارت خارجه همه مسئوليت را متوجه رييس مجلس کند را قبول ندارد و در صورت مطالبه نمايندگان که صورت گرفته، دولت را پاسخگوي مجلس مي داند بويژه که آقاي ظريف، راي اعتمادش را فقط از يک نماينده نگرفته که خود را پاسخگوي ايشان بداند. هيجدهم - در حال بررسي بودجه سال 93 هستيم و دولتي که شعار قانون گرايي سر مي دهد چرا با توجه به تاکيدات قانون برنامه پنج ساله پنجم، بودجه عملياتي ارائه نکرده است. بودجه آن طور که ادعا مي شود شفاف نيست. چرا نماينده دول اطلاعات لازم را در خصوص هدفمند کردن يارانه ها در سال بعد را ارائه نمي کند و نمايندگان تلفيق مجبور شدند بدون اطلاع از جزئيات تصميم بگيرند. نوزدهم - در حال بررسي بودجه سال بعد هستيم در حالي که نکته مهم اينجاست که متن توافقنامه مهمي از مردم و نمايندگان مردم پنهان مي شود. دقت کنيد اساسا چه زماني و به چه دليل يک موضوع را محرمانه نگه مي دارند؟ وقتي دشمن يک موضوع را بفهمد و از آن، عليه طرف مقابل استفاده کند. در حال حاضر که دشمن ساليان دراز اين مرز و بوم در جريان کامل جزئيات توافقنامه قرار دارد و فقط مفاد توافقنامه از مردم و نمايندگان پنهان مي شود. اين بدان معناست که آقاي ظريف مي داند اگر متن توافقات صورت گرفته منتشر شود، مردم و نمايندگان مردم واکنش نشان مي دهند و به آن اعتراض مي کنند اما به دنبال آن هستند تا در گام هاي بعدي مشکلات اين توافقنامه پر از خالي را را کمتر کنند. متاسفانه بايد تسليت مجدد بگويم که در توافق جديد، آقاي ظريف و روحاني پذيرفته اند که ما فعاليت مراکز تحقيقاتي که تاکنون داشته ايم و طبق توافقنامه ژنو بايد به فعاليتش ادامه دهد را هم تعطيل کنيم و تعطيل کردند. بيستم - مقام معظم رهبري در چند سال اخير با نام گذاري هر سال به يک عنوان اقتصادي، به سياست هاي داخلي جهت داده اند و تأکيد فراواني بر اقتصاد مقاومتي و اتکا به توان داخلي و جوانان اين مرزو بوم داشته اند. بودجه ارائه شده هيچ برنامه اقتصادي براي اجراي اقتصاد مقاومتي ندارد و هيچ سياست گذاري اي براي آن پيش بيني نکرده است. بودجه اي که متکي بر درآمدهاي نفتي باشد و بر مصرف گرايي تأکيد نمايد و از 194 هزار ميليارد تومان بودجه عمومي، 148 هزار ميليارد تومان آن هزينه جاري و مصرفي کشور باشد، چگونه قرار است به خودکفايي و بالندگي برسد و اقتصاد مقاومتي را اجرا نمايد. حدود سه ميليون خانوار يعني ميانگين 12 ميليون نفر جمعيت اين کشور منتظر حل مشکل مسکن مهر هستند و اين لايحه بودجه هيچ راه حلي براي استمرار مسکن مهر که رئيس جمهور در تبليغات انتخاباتي خود با وعده استمرار آن، رأي لب مرزي 7/50 درصد را به دست آورد، ارائه نداده است.