انتقاد حسین شریعتمداری از سوال نمایندگان از احمدینژاد
بروزرسانی
کيهان در سرمقاله خود با عنوان «چرا از پله دوم؟!» به قلم حسين شريعتمداري نوشت:
*در متن پرسش ديروز نمايندگان از رئيس جمهور محترم که با 77 امضاء به هيات رئيسه تسليم و در صحن علني قرائت شده است، بعد از طرح سؤال- با محور نوسانات بازار ارز- آمده است؛ «نظر به اين که وزير امور اقتصادي، خود را از نظر حقوقي پاسخگوي ارزي نمي داند و رئيس کل بانک مرکزي نيز از حضور در مجلس خودداري ورزيد و به طور کلي مسئولان اقتصادي کشور تلويحا نشاني جنابعالي- رئيس جمهور- را به عنوان تصميم گير اصلي مي دهند و... خواستاريم درباره تعلل دولت در تصميم گيري درباره تنظيم بازار ارز و رهاسازي آن در مدت مذکور توضيح بفرمائيد...»
* سؤال نمايندگان از رئيس جمهور محترم از اهميت ويژه اي برخوردار بوده و يکي از دغدغه هاي مردم در اين روزهاست و از آنجا که وزراي مربوطه حاضر به پاسخگويي نبوده اند چاره اي جز طرح سؤال از رئيس جمهور محترم باقي نمانده بود. بنابراين اقدام نمايندگان را مي توان تلاش آنان براي انجام رسالت نمايندگي و گره گشايي از يک معضل اقتصادي دانست که اين روزها از يکسو براي بسياري از مردم، مشکلات جدي آفريده است و از سوي ديگر دندان طمع دشمنان بيروني و دنباله هاي داخلي آنان را براي بهره گيري از اين نابساماني و سوءاستفاده از آن عليه مردم و نظام تيز کرده است.
*در حالي که از انتشار خبر طرح سؤال مجلس از رئيس جمهور فقط چند ساعت مي گذرد- زمان نگارش اين وجيزه- شبکه عنکبوتي و پرشاخه رسانه هاي دشمن براي القاء اين توهم که «مجلس و دولت در مقابل هم قرار گرفته اند»! دست به کار شده اند و حجم انبوهي از خبر و گزارش و مصاحبه و... را در اين زمينه و با محوريت توهم مورد اشاره روي خروجي خود قرار داده اند.نابساماني بازار ارز که افزايش لگام گسيخته قيمت کالا و خدمات مورد نياز مردم را نيز در پي داشته است، دغدغه مشترک، دولت، مجلس و مردم است بنابراين وقتي دغدغه مشترک است و مقابله با مشکل و ناهنجاري پديدآمده نيز خواسته همه دغدغه داران است، به يقين مي توان گفت که تفاهم در يک نشست امکان پذير است و يا دستکم پله اول است که قبل از پيمودن آن نبايد به پله بعدي رفت.
*اين نکته نيز گفتني است که به نظر نمي رسد طرح علني سؤال از رئيس جمهور نتيجه مورد نظر و علاقه مجلس، دولت و مردم را در پي داشته باشد، بلکه بعيد نيست- و بعضا شاهد بوده ايم- طرفين در يک جلسه علني و با تريبون باز، به جاي آن که تمامي سعي خود را براي رفع مشکل پيش روي هزينه کنند، بخشي از اين تلاش را براي دفاع از اقدامات خويش به کار مي گيرند و اين، به تنهايي مي تواند گره گشايي را دشوار کند!
منبع: خبر آنلاين